Wat een super dag!

Wat een dag……

Na een weekje Texel achter de kiezen en geen hengel aangeraakt te hebben,begon het pennenbloed weer behoorlijk te kolken. Vandaag(zondag) moest het toch weer gaan gebeuren.
Ik besluit de Fairplay Winston Medium 1,5 ponder te gaan gebruiken in combinatie met de Fin-Nor Ahab 8 volgespoeld met Daiwa Infinity Duo 23/100. De laatste tijd heb ik voornamelijk de CJW 1,75 ponder gebruikt met de Penn Sargus 4000 volgespoeld met Gamakatsu G-Line 26/100.Dit vooral om er mee vertrouwd te raken,vooral na jaren gebruik van de fairplay’s. Ik wilde nu wel weer eens dat zachte glas voelen buigen!

De wekker gaat om 3:15…. Heerlijk om zo vroeg de veren uit te gaan en te weten dat het warm wordt. Alles had ik al klaar gezet en ik hoefde alleen nog maar koffie te zetten en in te laden. Gaan met die banaan!!
Om 4:20 ben ik op mijn favoriete stek aangekomen. Shit he…..wat is het nog donker….
Ik ga eerst de voerplekken maar eens verspreiden. Ik merk dat ik echt nog moet wennen aan dit donkere tijdstip want ik ben mijn hoofdlamp vergeten. Tja,wie verwacht dit soort weersomstandigheden half april/begin mei!
Om 5:45 is de pen op de eerste voerstek gedoopt. Wat een moeite heeft het gekost om het pensysteem,knopen en uitloden gekost zeg,zo in het donker. Ik heb nagenoeg alles met het bijschijnen van de opkomende zon,die prachtige vuurrode gloed, gedaan. Weer een ervaring rijker.
We beginnen op de eerste voerstek; de oude vertrouwde T-splitsing. Hier gebeurt nog niks. Besloten word om naar de 2e stek te verkassen. Terwijl ik loop begint de activiteit ook goed toe te nemen van karper. Brasem heb ik nog niet kunnen spotten,gelukkig….. De 2e stek levert niks op en zo ook de 3e,4e en 5e… We gaan weer terug naar de T-splitsing. Ik check nog even voor de zekerheid de juiste uitloding van de pen aangezien ik dit in het donker(nagenoeg) heb gedaan. Ik blijk het in het donker net zo goed te kunnen als met daglicht! Perfect!
Ik kom aan bij de T-splitsing. Geen beweging te zien,van vis dan. Maar op dit stukje water staat altijd wind en de rest van de sloot ligt erg beschut. De golven kabbelen er op los. Heerlijk….
De pen wordt te water gelaten en klokslag 7:00 verdwijnt de pen naar de (on)diepte! Ik geef een haal met de fairplay en ik vermoedt een kleine karper. De karper(want dat is het toch echt!) raakt wakker en neemt een verwoestende uithaal het wijd op. Mmmmm,de slip iets te zwak afgesteld… En daar kom je meteen het allergrootste probleem tegen van de Fin-Nor. Een crime om af te stellen met dat waardeloze systeem…..zeker tijdens een uitval van een karper. Maar het lukt. De karper draait zijn rondjes en blijft toch lekker diep hangen. Ik laat het lekker gaan zo en laat de vis wel wat toe hier en daar. Het moment om te scheppen is daar; 75 cm. Polderschub. Fantastisch! Tevens is dit de eerste keer in de 6 jaren dat ik hier vis gelukt karper te vangen vóór 8 uur!





Hierna ga ik weer naar de 2e stek. De rietplukken zie ik al alle kanten opgeduwd worden van een afstandje… Hart in de keel en gaan! Ik zie 3 beste vissen de voerplek compleet stofzuigen! Dit is ook de eerste keer in 6 jaar dat ik ook daadwerkelijk 3 tot 4 vissen op mijn voerstek zie vreten. Ik tril als een rietstengel en achtervolg de karpers…… Ze vliegen van links naar rechts,walmende staarten…..rietplukken die weggeduwd worden…. bruisplakkaten en ik lig er met mijn pen midden in…. Het is hier ondiep. Ik ben blij dat ik 2 volgwakertjes op de lijn heb maar ik houd de pen er ook nog aan. Op een gegeven moment zie ik de pen ondergetrokken worden,weggeduwd worden. Ik sla niet aan. De pen is verdwenen maar de wakertjes blijven op de golfjes deinen.Ik wacht met aanslaan. De pen komt weer omhoog. Er komt een sterke stroming direct op zetten en weg zijn ze….Ik haal de pen uit het water en concludeer dat mijn 3 harde,met knoflook gekookte,maiskorrels van de hair zijn! Ik moet lachen; Wat hebben ze mij beetgenomen,haha! Het is ze gegund.
Door de stroming is er op de rest van de voerstekken,uitgezonderd bij de T-splitsing,niet meer te vissen. Althans,niet in mijn optiek. Terug naar de T-splitsing.
Hier heb ik 2 voerplekjes gemaakt die zo’n 8 meter uit elkaar liggen. Niet veel tussenruimte, maar vaak heb ik achter elkaar gevangen op beide plekken. Ik leg de pen op de ene stek maar constant wordt mijn aandacht getrokken door de andere stek. Je kent het wel; Een bepaalde golfslag met dat bepaalde zonlicht er op…. Ik wacht een kwartiertje en dan ,als door een magneet aangetrokken deponeer ik de pen op de andere stek,de wind neemt de pen iets te ver mee,de pen zinkt wat weg en ik wil een nieuwe poging wagen maar ik zit vast…Vast?? Ik heb direct een karper gehaakt. De vis weet niet wat zich overkomt…en ik ook niet. Weer denk ik met een kleine karper te maken te hebben. Mispoes! Een polderbuffel van 78 cm. baant zich een weg het wijd op. Geweldig!! De hengel buigt diep,nylon fluitend in de wind….. en een tikkende slip….. Na een minuut of 8 razen schep ik de vis.





Ja,nu raak ik in mijn element. Ik heb maximale controle over deze vissen gekregen. Vertrouwen in je materiaal is fijn. Het is wel weer wennen na die strakke CJW maar het voelt snel weer vertrouwd. Ik ben blij….. Nu gaat het snel. Toch weer naar 1 van de andere voerstekken en 2 maal achter elkaar een losser. En ook 2 maal 2 schubben op de haak. Dat gebeurt mij niet vaak.
Om 9:00 heb ik 2 vissen op de kant gekregen. Uniek voor deze stek en de grootte van de vissen is ook uniek. De stroming is nu maximaal geworden en ik wordt gedwongen weer terug te keren naar de T-splitsing. De pen wordt weer gedropt en ik blijf hier lekker rondhangen. Zie het als een afbouw-uurtje. Mijn dag is toch al goed… Klokslag 11 uur; Ik moet enorm nodig wat vocht lozen. Ik besluit de pen in het water te laten. Ik twijfelde nog…. Beter is het om de boel eventjes op de kant te trekken,maar toch. Ik kies strategisch een boom uit. Precies een plek waarvandaan ik mijn pennetje nog kan zien en in geval van nood(haha!) de hengel nog kan halen bij een aanbeet. En ja hoor! Knoopje los,pennetje weg! Ik trek een sprint en sla wederom vast op een mooie vis! Na een minuut of 7 ligt er een gestroomlijnde schub van 65 cm. in het netje! Ik had dit niet durven hopen!





Ik vis door tot 12 uur en houd het voor gezien. Moe en voldaan keer ik huiswaarts…..
Thuis aangekomen wilde mijn jongste dochter nog even met mij vissen in het slootje achter het huis….. We vangen binnen een uur 15 vissen met de vaste stok… Even wat afwisseling….
Groetjes,
Dale