zaterdag 17 november 2012

Inleiding tot mijn schaken

Tja,schaken.......

een fantastische sport om te beoefenen. Ik ben geen goede schaker. Net zoals met vissen gaat het om het spelletje,maar winnen is toch leuk. Ik zie het ook als een strijd met jezelf. Denken,denken,denken..plannen trekken. Twijfels om een zet te doen. Zal de tegenstander het trucje doorzien of niet? Je zit tegenover een opponent. Het psychologische gevecht begint. Je bekijkt je tegenstander van top tot teen. Gaandeweg de partij herken je bepaalde trekjes bij je tegenstander. Bluft hij/zij,of is diegene zeer zeker van zijn/haar zaken? Ik probeer altijd oogcontact te zoeken. Daar herken je alles in! Zie ik nervositeit? Dan knallen met die zooi... Er gaan zoveel zetten door je hoofd.... Je word bijna gek van jezelf... Hoe vaak is het niet voorgekomen dat je een foute zet hebt gedaan? Vaak,heel vaak. Maar door door te zetten kan je een verliespartij ombuigen naar een remise of zelfs winst! En dat allemaal door die psychologische oorlogsvoering! Na 4,5 uur zie je ze toch heen en weer schuiven op die stoel. Dan weet je dat er meer te halen is. Je bekijkt de tijd die hij en jij nog hebt.... Je knalt nog een goede zet op het bord die je tegenstander doet nadenken..flink doet nadenken... En dan is daar die verdiende winst! Of remise na verloren gestaan te hebben... Maar o zo vaak verloren....


Ja,karpervissen heeft ZEKER raaklijnen met het schaken. Het is precies hetzelfde spelletje....

Proost!

Groet,
Dale

dinsdag 13 november 2012

Hengels in 't vet

Het zal de meesten niet ontgaan zijn dat ik behoorlijk inactief ben.

Ik wilde er nog een paar keer op uit gaan,maar omstandigheden m.b.t. werk hebben er voor gezorgd dat ik geen tijd en energie meer had om het pennetje ergens te droppen. De wil is er nog steeds....

Meestal heeft het schaakvirus nu al toegeslagen,maar ook dat laat op zich wachten. Het slechte seizoen omtrent karpervissen lijkt in een lijn te lopen met de resultaten in de schaakprestaties. Ik wacht langzaam op het moment dat er een positieve kanteling komt.

Als ik zo terugkijk op het seizoen kan ik concluderen dat de fantastische schub,gevangen bij Hans Koeslag, een heleboel heeft goedgemaakt. De manier hoe ik die vis heb gevangen(sluipen,achterna zitten en uiteindelijk vangen) had alles wat mijn penvissershartje zo blij maakt! Een moment om nooit meer te vergeten....
De rest van het seizoen stond vooral in het teken van het lokaliseren van karper op mijn favoriete stekken. Dit bleek lastiger dan ooit. Vaak ga je dan uiteindelijk geforceerd te werk en dat pakt nooit goed uit. Dat ik het best heb gevangen bij mijn gastheren moet genoeg zeggen.... Kortom,in mijn eigen gebied nagenoeg dieptepunten en de hoogtepunten bij de gastheren(Hans Koeslag en Koen Verweij),waarvoor mijn dank!!

Nu breekt er een tijd aan van schaken en luisteren naar muziek. En toch met je hoofd bij het vissen blijven. Het toernooi Tata Steel Chess staat voor de deur(nouja.....Januari). 6 dagen schaken met partijen die tot 5,5 uur kunnen duren,gaat je ook niet in de koude kleren zitten. Studeren van zetten is inherent aan enig succes. Net zoals met vissen,inzet wordt uiteindelijk beloond.

Misschien kan ik beter in deze tijd wat verhaaltjes neerzetten omtrent schaken.

Mensen,bedankt voor de vaak bemoedigende reacties. Die hebben ervoor gezorgd dat ik doorzette in slechte periodes!
Eind Februari,begin Maart worden de hengels weer tevoorschijn getoverd!

Tot dan,
groet,Dale