vrijdag 8 juni 2018

Nieuwe kansen


Nieuwe kansen.



Het is lang geleden dat ik een verslagje schreef. Door een zeer turbulente tijd was er gewoon geen ruimte meer in mijn hoofd. Ik heb verschillende pogingen ondernomen om een stukje te schrijven, maar telkens stokte het op een bepaald punt. Langzaam aan lijk ik weer meer energie te krijgen en met heel kleine stapjes kijk ik weer vooruit. Er is licht aan het einde van de lange, donkere tunnel…

Inmiddels ben ik(en mijn gezin 😉) verhuisd en pakken we langzaam de draad weer op. Een nieuwe woonomgeving betekent vaak ook nieuwe visgronden en ik ben dan ook flink op zoek! Wat is Google Earth dan ook een fijne uitkomst, maar ik schuw het ook niet om enkele atlassen te raadplegen. Gewoon, een ‘boek’ ter hand nemen. Nu weet ik wel dat er ook genoeg water is rond mijn nieuwe woonstek, maar ik merk dat ik zo vergroeid ben met de polder waar ik de afgelopen jaren heb gevist. Ik voel me dan een beetje verloren en stuurloos…

Tijdens een vrije dag besloot ik de auto te pakken en enkele potentiele stekken te bekijken. Ik blijf altijd zoeken naar wateren die gelegen zijn langs(of in de buurt van…) polderwegen. Vaak bouw ik van daaruit verder. Tijdens het rijden naar een potentiele stek, zie ik een smal water welke er uitnodigend uitziet voor de penvisser. Onthouden voor op de terugweg!
Op de potentiele stek aangekomen, zie ik dat het om een tamelijk groot water gaat. Het is een prachtig water; breed, veel riet, een gemaal en duikers. Het enige nadeel is dat dit water gelegen is aan een weg die vrij druk bezocht wordt door automobilisten. Een duidelijke sluiproute, maar er wordt in dit gebied ook enorm aan de hoofdwegen gewerkt. Diverse omleidingen resulteren in meer verkeer. Gelukkig zijn er genoeg opties om ver genoeg van de weg te kunnen zitten.
Tijdens het rondwandelen zie ik veel activiteit van vis in de vorm van flinke bellenplakkaten. Zowel van brasem, maar ook zeer zeker van karper! Eerlijk gezegd is er zo verschrikkelijk veel activiteit dat ik begin te trillen van de spanning! Een dag later is de eerste optie dat ik hier een pennetje kan laten zakken…




Ik heb genoeg gezien op deze stek en besluit naar het watertje te rijden welke ik op de route tegenkwam. Ook daar zie ik veel karper! Een stuk of 4/5 tussen de waterplanten, zoekend naar voedsel, maar ook duidelijk enkele karpers de bodem omwoelend… Goed, de spanning wordt mij wat teveel en ik ga weer naar huis. Thuis gekomen ga ik mijn hengels voorbereiden voor de sessie van morgen.

De volgende ochtend moet ik eerst mijn kinderen ‘klaarstomen’ voor school. Daarna kan ik pas op pad. Om 8:00 race ik richting de stekken. De eerste stek die ik weer tegenkom wordt aangevoerd en daarna is het 10 minuten verder rijden naar het grotere water. Ik maak voerstekken rond alle duikers en zet daarna rustig mijn hengels in elkaar en neem eerst even een bak koffie. Ondertussen kijk ik wat rond richting het water en zie ik al snel wat activiteit van karper tussen het riet. Helaas buiten mijn bereik, maar ze zitten in de buurt! Nu hopen dat ze mijn voer vinden. Ik blijf pendelen tussen de duikers en na een uur krijg ik de eerste, voorzichtige ‘tikken’ op de pen. Alle reden om scherp te blijven, maar er gebeurt verder niet zoveel. Toch denk ik dat karper voorzichtig mijn aas aan het testen was. Ik blijf ondertussen elk half uur de voerstekken af te wisselen, maar de enige stek die activiteit blijft weergeven, is de stek waar ik de ‘tikken’ op de pen kreeg. Ik blijf daar op zeker moment langer zitten. Een jongen in een auto komt langzaam voorbij rijden, duidelijk kijkend naar mij en mijn visserij. Hij rijdt door, maar komt even later weer terug en stapt behoedzaam en voorzichtig zijn auto uit en begeeft zich richting mij. Het is een rustige jongen en vraagt hoe het bij mij ging. We keuvelen wat en het blijkt dat hij eerder de ochtend een flink eind verderop heeft gezeten en enkele brasems en een karper heeft gevangen. Hij stelt zich bescheiden op. In mijn ogen een prettig persoon. Na dit korte gesprek wenst de jongen mij succes en vervolgt zijn pad.
Nadat de jongen zo’n 10 minuten weg is, wil ik mij eigenlijk gaan verplaatsen naar de eerste voerstek van vanmorgen. Een autoritje van 10 minuten. Maar op het moment dat ik mijn spullen wil gaan inpakken, vliegt de pen de diepte in! Ik schrik mij eigenlijk een hoedje, maar ben scherp genoeg om de hengel een zwiep te geven. Ik haak een prachtige polderkarper. De karper weet van wanten, maar ik kan de vis goed hoog in het water houden waardoor de karper er geen volledige sprint uit kan persen. Na een minuut of 5 schep ik een mooie vis van 69 cm op de kant. Dat gevoel als je je eerste vis op een nieuwe stek vangt is onbeschrijfelijk…



De vis is snel verlost van de haak en zwemt weer vlot rond. Inpakken en naar de volgende stek. Op deze stek heb ik ook een voerplekje gemaakt voor een duiker. Ik pak mijn lichtere penhengel. Een hengel die ik al jaren niet meer gebruikt heb en ook verschillende malen te koop heeft gestaan, maar ik ben nu blij dat ik deze hengel nog heb. Ik moet nog een beetje peilen voor de duiker en moet tot driemaal toe mijn pennetje verstellen. De vierde keer moet hij eigenlijk goed afgesteld staan, maar toch blijft de pen de diepte in duiken. Ik wil weer ophalen, maar het lijkt wel alsof ik vast zit aan een tak. Dan voel ik toch echt een vis aan de andere kant van de lijn! Hoe vaak dit me toch is overkomen… Goed, ik geef nog een goede tik na met de hengel en dan sprint er toch en karper vandoor. Enigszins bijgekomen van deze verassing, zie ik dat deze hengel heerlijk krom gaat. Ik was even vergeten hoe fijn het was om met deze hengel te vissen, maar bij flinke obstakels gebruik ik toch liever een andere hengel. Maar misschien kan deze hengel meer hebben dan dat ik tot nu toe dacht. Afijn, de vis trekt af en toe een meter of twee door de slip, maar verder vangt de souplesse van deze hengel in combinatie met de rek van de lijn veruit de meeste klappen op. Ook nu ligt er een prachtige vis van 68 cm na vijf minuten op de kant. Wel een totaal andere bouw dan de poldervis van eerder. Ik kan mijn geluk niet op! En weer een vis op een nieuwe stek. Ja, het was een fijne ochtend.



Groet,

Dale