vrijdag 29 juli 2016

Alle hens aan dek!



Alle hens aan dek.

Afgelopen woensdag, 27-7, had ik een ochtendje penvissen met mijn dochter in de planning. Om 7 uur zouden we opstaan en dan een rustige opstart maken. Dit ging zoals gepland.
Rond 9:30 arriveren we op de stek waar grote hoeveelheden, kleine karper aanwezig is. Een prima watertje om te leren (pen)vissen op karper. Dat is dan ook de reden dat ik met mijn dochter hier regelmatig vis. Wel neem ik een sterkere hengel mee voor haar, zodat we nog op een andere stek kunnen vissen, mocht de tijd het toelaten. Die andere stek heb ik beschreven in mijn vorige ‘artikel’. Daar is flink meer begroeiing.
We struinen samen lekker rond; bij een watervalletje, bij een houten beschoeiing, bij wat rietplukken, tussen de leliebladeren. Heerlijk zo. Ondertussen hebben we al een aantal aanbeten gehad, maar nog geen echte doorzetters. Samen lopen we naar het laatste voerplekje. Ik leg mijn pennetje aan de ene kant van de waterplanten en mijn dochter doet hetzelfde, maar dan aan de andere kant. Zo kan ik alles in de gaten houden. Ne een minuut of 15 lijkt er hier een vis rond te scharrelen. Mijn pennetje duikt weg, maar de karper lost. Potverdorie. Dan besluiten we naar de eerste stek te gaan. Mijn dochter wil haar pennetje uit het water halen, maar lijkt vast te zitten. Nee! Ze heeft beet. Een torpedo(tje) schiet er woest vandoor. Na een leuke dril(want die kleine bengels zijn reuze sterk!) scheppen we de vis op de kant.



  Prachtige vis en dochter blij. We schuiven op naar een andere, aangevoerde stek. We hanteren dezelfde tactiek als net: beiden bevissen we een zijde van een klein leliebed. Dan is daar opeens een grote staart die door de lelies ploegt! En mijn pennetje, te midden van aasbellen, schiet er vandoor. Ik haak een pittige schub, maar de dril verloopt wel erg sloom. De karper is dik in de 60 cm., maar ik vertrouw het niet zo. De dril klopt gewoon niet. Al snel zie ik dat de gehele rugvin ontbreekt. Als ik de vis schep, zie ik bij het onthaken dat de bek van de karper uitpuilt van de parasieten… Wellicht dat de karper ziek is en dat zou de ontbrekende kracht van de vis kunnen verklaren.



 Uiteindelijk vangen we zo samen vier karpers. We besluiten naar een brug te lopen bij mijn geparkeerde auto. Daarna zouden we samen een andere stek gaan bezoeken. Ik krijg een telefoontje van mijn vriendin, net als we de pennetjes weer in het water hebben liggen. De poes van mijn schoonouders is aan het bevallen. Mijn dochter wil daar heel graag bij aanwezig zijn en zodoende rijd ik, eerder dan ik zou willen, naar het huis van mijn schoonouders om mijn dochter daar ‘af te zetten’. Maar, ik hoef niet perse bij die bevalling te zijn…. Na overleg met mijn schoonouders kan ik weer terug naar een andere stek! Een onverwachte, volledige visdag dient zich aan.
Ik rijd door naar een stek waar ik met Hans Koeslag heb gevist. Ondertussen merk ik dat de wind flink aantrekt en de bewolking ook toeneemt. De eerste druppels regen vallen naar beneden. Ik maak vlot drie voerstekken; eentje bij de duiker en twee tussen de leliebladeren, op nog geen meter uit de kant. Overigens is deze sloot bijna vol gegroeid met lelies… Daarna trek ik mijn regenpak aan. Ik leg mijn pennetje voor de ingang van de duiker en wacht af wat er gaat komen. Het weertype zorgt ervoor dat de spanning in mij toeneemt. Echt karper weer!
Ja! Ik zie de pen de duiker inschieten. Ik sla aan en voel heel even een zware weerstand, maar daar blijft het ook bij. Los. Ik loop hierna 20 meter verder, naar de volgende voerstek. Ongelofelijk; een dikke bellen-/schuimplakkaat bovenop mijn voerstek! Heel voorzichtig leg ik mijn pennetje erbij, maar ik sta ondertussen wel te trillen op mijn benen… Al snel zakt mijn pennetje traag onder. Ik wacht tot mijn lijn begint te lopen. Ik zie mijn lijn lopen en de leliebladeren schudden wat heen en weer. Ik geef een haal met mijn hengel en er ontploft werkelijk ‘iets’ onder water. De karper perst er een woedende uithaal uit. Hij schiet naar rechts en trekt een streep tussen de lelies door. Ik moet mijn hengel bijna horizontaal houden vanwege de hoge rietkraag. De vis blijft op een meter uit de kant. Mijn hengel is maximaal gebogen en de slip van de molen neemt het over zodra ik denk dat de boel gaat breken. Ik voel de vis lijn nemen en dan valt de spanning weg… SHIT!!
Ik draai de boel binnen en merk dat mijn onderlijn eraf is. Ik vermoed dus een zwak punt in mijn nylon. Dit overkomt mij niet vaak meer. Ok. Eventjes herpakken, bijvoeren en weer door. Ik ga weer naar de duiker om deze stek even tot rust te laten komen. Ik blijf een halfuur bij de duiker en besluit dan weer terug te gaan naar de andere twee stekken tussen de lelies. Ik sla de eerste stek over, na het bekijken van enige activiteit en loop door naar de volgende stek, een meter of tien verder. Ja hoor, ook hier weer een dikke bellenplakkaat! Ik leg mijn pennetje erbij, maar er gebeurt verder niets. Ik zie wat leliebladeren links van mij schudden. De kans is dat de vis zo direct op de andere, aangevoerde stek belandt. Ik schuif dan ook voorzichtig op naar die stek….
Mijn pennetje staat al vlot tussen de leliebladeren. Leliebladeren die opzij geduwd worden door een vis. Bellenplakkaat naast de pen! Pen zakt weer weg, draad gaat lopen, aanslaan, hangen!!!
Ook nu weer een enorm brute uithaal. Felle, korte rukken naar de overkant. Dwars door het lelieveld. Daarna schiet de vis naar links. Man, man, man…topsport hier. Ik ben heel blij met mijn 2 ponds hengel en 30/100e nylon lijn, want met deze combinatie kan ik de vis langzaam weer uit het lelieveld terug halen. De vis haalt nog flink wat capriolen uit voor de kant, maar de felheid is eruit. Schepklaar en wat ben ik daar blij mee! Prachtige, volle vis. Ik schiet wat plaatjes en daarna weer snel terug. 



 Ontzettend blij.
Ik voer weer bij en ga naar de duiker. Ondertussen regent het hard en staat er bijna een stormachtige wind. Heerlijk die polders. Het is duidelijk dat er bij de duiker niets gebeurt en ik schuif, na een halfuurtje, weer door naar de andere stekken. Tussen de regendruppels, woeste wind en lichte stroming, zie ik verdorie weer een flinke aasbellengroep op mijn stek. Duidelijk dat de karpers los gaan op mijn voer. Mijn pennetje wordt weer zorgvuldig tussen de leliebladeren gelegd.
Het pennetje steekt af en toe wat op tussen het geweld van de azende vis. Dit gaat zo een paar minuten door, totdat ik denk dat de vis weg is. Ik wil mijn pennetje ophalen om naar de volgende voerstek te lopen, maar terwijl ik dit doe hoor ik een klap bij mijn pennetje. Huh? Er zit iets aan, maar ik denk dat het een brasem is. De ‘brasem’ is toch iets sterker dan ik dacht en neemt een korte sprint, recht van mij vandaan. Daarna komt de ‘brasem’ toch op stoom en schiet naar de overkant. Het hele zwikkie lijkt vast te zitten en ik stel mijn mening bij; karper dus. Ik zie het verdwijnpunt van het nylon ergens in het midden van het water, maar aan de overkant zie ik lelies en takken bewegen. Hengel staat krommer dan ooit. Slip staat bijna dicht. Ok, wat ga ik doen? Ik bereid mezelf voor om het water in te gaan. Eerst probeer ik wat andere manoeuvres. Ik loop wat langs de waterkant, om de hoek te veranderen, maar dit geeft weinig resultaat. Ik loop weer terug naar mijn punt van aanslaan. Mijn laatste poging is de druk er volledig vanaf te halen. Mijn pennetje zie ik, ook ergens in het midden, aan het wateroppervlak komen, maar de hele brij aan waterplanten en lelies lijkt te gaan bewegen! Meteen zet ik de boel op spanning en zo is de vis los! Ik krijg de vis vanaf de overkant weer terug tot een meter of twee van mijn eigen oever. Ik praat mezelf bemoedigend toe. Toch zwemt de vis zich nog vast in een rietpluk recht voor mijn neus, maar binnen schepbereik. Ik piel wat met mijn schepnet en dan valt de karper ‘zomaar’ in mijn net. Ik brul een ‘Yes!!!’



Een woest uitziende polderschub(die telkens alle spieren aanspande) is weer even voor mij. Thuis eerst maar eens 30 meter nylon vervangen ;-). Wat een ervaring!

Groet, Dale

1 opmerking:

Rombout van Schie zei

Wat een lieve dochter heb jij Dale...
Die ook nog mee wil vissen..
Mazzelaar..