Vorige week was de eerste,serieuze poging,alhoewel ik er niet veel van verwachtte. Die verwachting kwam ook uit; geen vangst,geen leven. Maar een wonderschone ontmoeting met Moeder Natuur werd mij vol aangeboden! Het was duidelijk,heel duidelijk. Allerlei soorten vogels waren met elkaar bezig. Dit was genieten! Nee,het pennetje registreerde al 4 uur geen leven onder water,dus dan maar eens de natuur proberen uit te pluizen. Alle vogels die ik mocht aanschouwen,waren of met z'n tweeen,of met meerderen bezig. Duidelijk dat de lente in aantocht was/is.
Vandaag had ik een iets grotere verwachting. Vooral van de vangst. Het water heeft weer een week kunnen opwarmen. Ik probeer logisch te denken; Felle zon,weinig wind,ondiep water. Of, felle zon,veel wind,snellere menging van warm oppervlakte water,iets dieper water. Vooral dat laatste trekt mijn aandacht. Kan het zo zijn dat het warme oppervlakte water,met veel wind en zon,zich sneller mengt met de koudere lagen? Dat denk ik wel. Maar,zal de karper zich hier dan ook ophouden?
Ook in ondiep water mengt het water zich,uiteraard,sneller. Ik kies dus voor ondiep water en uit de wind. Hoe fout ik kon zitten bewees deze dag.
De sloot die ik bevis is bij mij in de buurt. Hooguit 15 minuten rijden. Er zit een behoorlijk bestand aan karpers. Ik weet van andere,serieuze vissers dat er karpers zitten tot 80 cm. Ja,mannen..ik denk niet in ponden,maar in cm.... Ponden interesseren mij geen reet. Tenzij er een mooi verhaal aan vooraf gaat.... Het overgrote deel wat ik hier vang zit tussen de 55 en 65 cm. Vechtersbazen. Stuk voor stuk. Met een hoog gehalte aan wild bloed. Vorig jaar heb ik hier mijn grootste verspeeld. Dat weet ik,omdat ik de vis kon zien. Wat een bakbeest was dat! Oke,terug naar dit avontuurtje...
Ik besluit om 10 uur te beginnen. De oever die het lastigst te bevissen is,maar die mij de grotere karpers heeft opgeleverd wordt mijn eerste keus. De zon staat er mooi op en de wind staat op de andere oever. Dit voelt goed aan. Het feit dat ik,onder het lopen,diverse zware boeggolven zie wegdeinen,sterken mijn gevoel.... Mooi! 4 voerplekken met blikmais aanmaken,pennetje die zweeft op 2x 0,2 gram.Haakje maat 8 met 2 maiskorrels. Dat zorgt voor een perfecte balans van het geheel! Ja,dit moet gewoon gaan werken vandaag ;-). De voerplekken ga ik systematisch af. Sleutel tot succes hier kan zijn, om langer om op je stek te blijven hangen. De karpers zijn schuw,maar komen altijd terug...
Maar,helaas...de vissen geven niet thuis. Na een uur of 3 vissen,gooi ik de boel om. Ik besluit de overkant te bevissen. De oever waar de wind op blaast en waar het zonnetje het laat afweten.. De pen wordt tussen wat verdorde rietplukken geplaatst,ik pak een 10-tal maiskorrels en strooi die zachtjes rond mijn pen. Binnen enkele seconden krijg ik al een tik op de pen! Er drijft wat troep tegen de pen. Het pennetje is niet meer te zien,maar de volgdrijvertjes nemen die taak over! Bam! De drijvers knallen weg. Ik haak een mooi schubje van 54 cm.
Schitterend. Dit gevoel heb ik een tijdje moeten missen...
Ik loop door naar een ander,aantrekkelijk stekje. De pen wordt op nog geen halve meter uit de kant gelegd. Ik pak weer een handje mais,maar krijg de kans niet om het te strooien. De pen wordt bruut weggerukt en ik haak weer een schub. Een hele dikke van wel 55 cm. ;-). Een wildere,dat gelukkig wel!
Ik voel mij zeer gelukkig! Klein maar fijn. De vangst van deze twee vissen gebeurde in een tijdsbestek van een half uur. Ook nog eens op de windkant en waar ook de zon niet op stond. Tja.......
Even zo snel is de activiteit weer verdwenen en om 14:11 besluit ik te stoppen. Ik ben kapot van de spanning en het is ook wel mooi geweest.
Yes! De eerste 2 van 2013 zijn binnen!!
p.s. foto's uploaden lukt momenteel niet. Die komen spoedig!!
Groet,
Dale
