Klein succes en doorweekt tot aan je onderbroek.

Mooi spul....

 Een paar maanden geleden moest ik, voor mijn werk, een cursus volgen.
Vanuit school reed ik met mijn auto richting locatie, maar ik reed verkeerd. Hierdoor moest ik omrijden door een poldergebied dat ik verder niet goed ken, maar die wel altijd in mijn hoofd bleef rondhangen. Tijdens het omrijden hield ik mijn ogen open voor wellicht een nieuwe stek en die was er!!

Dinsdagochtend, 9:30.

Woensdagochtend, rond 6:00.

Eergisteren had ik de tijd om de sloot eventjes te gaan bekijken. Ik had vrij en besloot de rit van 30 min. te gaan ondernemen en om 9:15 sta ik op de bewuste plek. Aan de ene oever grenst land van een boer en aan de andere oever staat flink gras en een bomenrij. Deze groenstrook houdt de drukke weg en de sloot gescheiden van elkaar. Ook bemerk ik dat er geen onderhoud wordt gepleegd aan deze groenstrook en voor de 'recreatievisser' is hier ook niet 'lekker' te vissen. Je moet flink door het gras banjeren om een beetje te kunnen vissen. Ja, typisch een stek voor mij. Als ik ook nog schuddend riet in het water zie, worden de plannen snel gemaakt.... Om 10:30 ben ik weer thuis.
De rest van de dag wordt gevuld met het poetsen van de hengels en het verdere voorbereiden van het materieel en materiaal. Heerlijk! De Boron/grafiet hengel van CJW en de Abu Cardinal 4 worden klaargestoomd voor het eerste avontuur op dit water......

Prachtig zo..

Woensdag, 23-4. Om 4:15 gaat de wekker. Ja, dat is vroeg, maar wat houd ik daarvan! Alles en iedereen in diepe slaap en een visserman die zich klaarmaakt voor de strijd, een nieuw avontuur tegemoet gaat. En niemand die dat in de gaten heeft. De spanning giert al door mijn lichaam.

Ik neem mijn vertrouwde aassoorten mee, maar ook neem ik een 'Als Je Het Eventjes Niet Meer Weet Aasje' mee. Een deegsoort, met als hoofdingredient knoflook.Je weet maar nooit....

Om 5:40 ben ik op de stek. Ondertussen komt het verkeer rustig op gang. Ik trek mijn meegenomen regenbroek aan, want ik verwacht dat het gras zeiknat is. Ik begin mijn voerstekken te maken. Bij de eerste stappen die ik in het gras(en ander spul) maak, ben ik toch een beetje verrast; het groene spul reikt tot aan mijn middel. Na 10 meter lopen merk ik dat mijn wandelschoenen en mijn regenbroek hun beste tijd hebben gehad. Ik ben doorweekt tot aan mijn onderbroek en loop te soppen in mijn schoenen... Ach, hoort er een beetje bij....;-)
Tijdens het maken van de voerstekken valt mij op dat er veel activiteit is vanuit de oevers.Veel onrustige vissen die heen en weer zwemmen. Ik kan niet zien wat voor vissen dit zijn, maar ik herken dit wel. Meteen gaan alle alarmbellen rinkelen; paaiende brasem? Karper die zich tegoed doet aan die brasembende? Ik denk van wel. Of in ieder geval een voorbereiding tot het Grote Paaispel. Ik zit bij een onvervalste paaisloot..... Ik hoop er maar het beste van.

Rustig ga ik de voerstekken af. De vis is niet aan het azen, althans, niet actief. Ik krijg regelmatig tikken op de pen, maar geen enkele doorzetter. Het is ondertussen 8:15. Ik zie gerommel bij wat rietplukken. Ik plaats mijn pennetje bij de rietplukken en dan gaat het snel; de pen krijgt wat tikken en zeilt dan weg. Ik sla fel aan en haak een karper!

Het duurt eventjes voordat de karper weet wat er aan de hand is, maar dan gaat 'ie ook. De Cardinal 4 laat de slip eventjes horen. Heerlijk! Ik heb een mooie torpedo schub van 63 cm. gehaakt. De vis is snel op de kant, maar is nog lang niet klaar met de strijd. Hij houdt alle vinnen aangespannen. Snel een foto en weer terug, het water in.

Vechtersbaasje...

 

Toch blij dat ik een karper heb gehaakt, want eigenlijk had ik dat niet verwacht. Hierna blijft het lang stil. Het is rond 10:30 en ik besluit het extra meegenomen deeg eens te proberen. Ik leg de pen tegen wat takken aan, van een kleine struik die over het water hangt. Binnen 5 minuten schiet de pen weg. Weer geef ik een felle tik. Ik voel een duidelijk zwaardere vis aan de andere kant van het nylon, maar de haak wordt snel weer gelost.... Jammer. Ik blijf doorvissen met dit deegje. Dit deegje krijgt duidelijk meer aandacht van vis dan het aas wat ik hiervoor gebruikte. Ik krijg meer en fellere aanbeten, maar nog steeds geen echte doorzetters.

11:30. Het laatste halfuurtje is aangebroken. Vanavond moet ik ook nog naar school, dus op tijd stoppen zodat ik nog eventjes thuis kan slapen.

De pen schiet weg en ik sla aan. Ik haak een enorme brasem op het deeg. De brasem heeft een kleur die ik nog nooit gezien heb; champagne/grijs-achtige flanken en een staalblauwe rug. Het heeft wel iets weg van parelmoer. Een prachtige vis overigens, maar niet waar ik voor kom. Ik besluit dan ook te stoppen.

Voldaan stap ik weer in de auto. Ik besluit deze sloot eventjes met rust te laten, vanwege de paai. Maar dit water heeft zeker potentie!

Groet,
Dale

Zonder verwachting, boven verwachting.

Nee, ik heb gisterochtend niets gevangen, maar dat had zomaar eens anders kunnen aflopen.

Daar is dan het moment. Het moment om een pennetje te kunnen laten zakken. De laatste 2 weken schiet het penvissen flink door mijn hoofd. Ik ben bezig om het juiste moment af te wachten.
De hengels zijn in orde gemaakt, vers draad op de molen, ingevroren aas wordt ontdooid en haken zijn gecheckt.

Zaterdagochtend, 5:30. De wekker gaat af. Ik word moeilijk wakker. Mijn viskloffie had ik al klaargelegd. Het is koffiezetten, spullen pakken en gaan. Het voorbereiden loopt gesmeerder dan ik had verwacht en ik ben al vlot op weg naar de stek.

Ik stap uit mijn kleine autootje en neem de geur van de natuur flink in me op. Heerlijk! Vandaag ga ik vissen zonder verwachtingen. Ik ben al blij dat ik kan vissen....

Ik maak wat voerplekken rond duikertjes en afgestorven rietplukken. Je kan de wortels van die rietplukken duidelijk onder water zien en daar gaat ook het meeste van mijn aandacht naar uit...
Ik begin ook met vissen tussen die afgestorven rietplukken. Ik zit op mijn onthaakmat, met het pennetje op amper 50 cm. uit de kant en een heerlijk bakkie koffie naast mij, op mijn voerbak. Ja, dit is echt genieten! Ondertussen speur ik het water af naar activiteit van karper. Er is wel activiteit van vis, maar dat is voornamelijk van kleiner grut. Langzamerhand zie ik activiteit van ander vis. Ik spot wat langzaam verplaatsende aasbellen.... Karper, giebel, brasem; het zou een van deze drie moeten zijn. Het zorgt er wel voor dat ik scherp blijf, want er wordt ge-aast. Aan de overkant van het water zie ik plots een karper foerageren. Nu wordt het pas echt interessant!! Volledige alertheid wordt gevraagd. Vorig jaar haakte ik hier een karper, die zo'n snelheid en kracht genereerde dat mijn hengel volledig dubbelklapte. Ik schrok ervan. De karper lostte toen de haak.... Die aanbeet vergeet ik nooit meer.

Nu dus, 8:15(net zoals vorig jaar!!) Ik kijk naar mijn pen en uit het niets zie ik twee twijfelende tikken... De pen gaat schokkend onder, komt snel weer boven en dreigt dan definitief te vertrekken... Ik geef een haal, maar sla volledig mis; te vroeg! Mijn hart bonst in mijn keel. Er is een maiskorrel van de hair af. Ik rijg met trillende handen weer een nieuwe korrel op de hair. Ondertussen een dikke boeggolf die vertrekt vanaf mijn voerstek... Shit!! Ik weet wel beter, maar toch plaats ik mijn pennetje weer op dezelfde plek.... Nu kan ik plots, naast mijn pennetje, een ontzettend grote, lichte vlek onderscheiden. Een karper die zich eventjes zijdelings draait? Het zou kunnen want het is hier langs de kant 40 cm. diep. Helaas, mijn haakaas wordt niet opgenomen...

De spanning die ik voelde was ongekend. Het duurde een tijdje voordat ik die spanning weer onder controle had. Ik verplaats mij naar andere voerstekken, maar die leveren niets op. Toch zie ik opeens weer lichte deiningen in het water, vanaf de voerstek die mij bijna de eerste karper opleverde. Ze zitten er dus nog steeds! Ik sluip richting de voerstek en plaats mijn pennetje voorzichtig weer in het water. Helaas, er gebeurt niets. Ik blijf hier een uur zitten, maar langzaam steekt de wind wat op. In het verleden heb ik geleerd dat, zodra de wind komt opzetten, de activiteiten van vriend karper op deze stek tot nul wordt gereduceerd.... Ook nu is dat het geval.
Het is 11:30 en ik besluit te stoppen. De activiteiten van karper waren boven verwachting en ik tel af tot het moment dat ik weer een pennetje kan laten zakken.....

Groet,
Dale