dinsdag 25 oktober 2011

Onwennig

Onwennig...

zo kan ik het best de afgelopen zondag omschrijven.

Op het laatste moment kook ik de particles. Het voelt vreemd,apart.Het gevoel wat ik krijg op dat moment lijkt in elk opzicht op het gevoel dat ik krijg in het vroege voorjaar;onwennig. Ik ga op pad met een 2 ponder van cjw met 31/100 Daiwa infinity. Veel te zwaar voor de wateren die ik wil en ga bevissen maar ik wil vertrouwen in deze combinatie krijgen. Het "voelen" is belangrijk voor evt. nieuwe avonturen.

Al snel rijg ik kikkererwt,tijgernoot en mais op de hair. Ik bevis duikers,bruggen en rietkragen die vol in de zon liggen. Geen resultaat. Ik besluit een oude stek te proberen. Die stek ligt in de luwte door een bomenkraag. De zon doet haar best. Ik kan zelfs een shaggie draaien! Maar nee,geen enkel teken van leven. Ik zoek,ik ploeter,ik struin rond. Vertrouwen zakt diep weg. De wind gaat tekeer in dit poldergebied. Wat begon als een hoopvol avontuur,eindigt in doffe ellende.

Ik ben ze kwijt.....

zondag 9 oktober 2011

Koude handen

Het penvirus is nog steeds niet over,gelukkig.

Vandaag(zondag) had ik een gaatje gevonden om te vissen. Waar ik wilde gaan vissen wist ik nog niet maar er moest gevist worden! Op 1 van mijn ontdektochtjes naar nieuw water(die ik had gevonden) zag ik nog een watertje liggen. Ik besloot onder het autorijden(het water had ik nog niet bekeken) daar eens te gaan kijken.

De auto wordt langs de weg geparkeerd,vlak voor een smalle brug. Ik zie direct een boom die flink over het water hangt!



De "boom"...


Oei,de spanning begint zich nu al op te hopen.... Het is een krappe stek; Ik kan de pen naast de boom planten en links is al direct de flinke pijler van de brug. Het is gevaarlijk en krap. Ik maak alvast een plan in mijn hoofd mocht ik een karper haken. Als de karper richting de pijler vertrekt ben ik kansloos. Het draad schuurt onvermijdelijk stuk op de pijler. Als de karper richting boom gaat dan moet de top direct onder water geduwd worden anders komt de lijn onherroepelijk vast te zitten in dat struikgewas. Globaal gezien moet de vis op zo'n kleine 20 m2 uitgedrild worden en dan het liefst recht voor mijn neus.
Ik maak voerplekken aan elke zijde van de boom. De andere zijde van de boom is veiliger want ik zou de vis richting open water kunnen sturen.

Ik heb me goed aangekleed en heb mijn regenpak bij me. Het is 12:00 wanneer ik begin te vissen. In mijn rug de grote open vlakte,voor mijn neus de brug,de boom en een flinke golfslag.Het kolkt gigantisch.Ik zit eigenlijk direct aan een zijsloot van een kanaal. De andere kant van de brug geeft toegang tot het kanaal.


Toegang tot het kanaal...

Na 15 minuten krijgt de pen een enorme opsteker en zeilt rustig weg.....Mispoes! Dit neigt naar brasem. Mijn aas ververs ik en ik leg het zaakje weer op de plek. Maar zomaar ineens kolkt het water alle kanten op. Er zijn hier ook zoveel obstakels;
brug met pijler,boom,flinke golfslag en de stroming gaat tegen de wind in.... Ik kon dit al eerder zien aan de bladeren die "op half water" de tegengestelde richting indreven. Toch staat de pen retescherp afgesteld. Soms drukt de stroming de pen net iets onder het wateroppervlak maar ik kan de pen nog goed zien.


Nog goed te zien....


Ik besluit naar de andere kant van de boom te verkassen. Het begint nu nog harder te waaien en de regen komt nu met bakken uit de lucht. Het doet me niets,er is een vis die ik wil vangen.... Langzaam worden de handjes kouder en kouder....

Ik leg de pen in. Na een minuut of 10 krijgt de pen een lichte tik en dan niets meer. Ik wil het zaakje nakijken en haal de boel op. Ik voel een zeer lichte weerstand en ik blijk een blad gehaakt te hebben. Mmmmmmm,er zullen wel meer van die bladeren of andere zaken op de bodem liggen. Ik besluit de haak te voorzien van eerst een maiskorrel dan een piepschuim balletje en dan weer een maiskorrel. Zo hoop ik dat de boel een beetje zwevend blijft. Of i.i.g niet te snel naar de bodem daalt en daar direct vasthangt aan een blad. De laatste maiskorrel laat ik de punt van de haak beschermen. Dan haak ik zeker geen blad!

Na een halfuurtje krijgt de pen een tik,steekt hoog op en loopt hoog over het water weg. Ik tik vast op een brasem. Toch een vis! En misschien dat de verandering van techniek mij wellicht geholpen heeft? Ach,ik ben toch blij met deze rakker alleen mijn schepnet niet. Die zit vol slijm(sorry Cor).

In de aankomende uurtjes heb ik meerdere aanbeetjes. Geen doorzetters.Meer een beetje wantrouwend. Helaas had ik het kattenvoer thuis gelaten,bleek achteraf....

16:00. Ik kan geen peuk meer draaien door de verregende en koude handen. Ik stop ermee. Alles is zeik-,en zeiknat al had ik dat niet allemaal in de gaten. Ja,toch was ik nog zeer gefocust bezig!

Hier kom ik nog een keertje terug!

Groet,
Dale

zondag 2 oktober 2011

Verwarring

September,Oktober....de meeste (zo niet alle) karpervissers vinden dit de beste maanden om te vissen. En natuurlijk hebben zij gelijk. Elk jaar neem ik mij voor langer door te vissen.Elk jaar hoop ik dat gevoel langer vast te kunnen houden. Elk jaar mislukt dat weer... Als het dan ook nog eens 25 graden is op 2 Oktober,2011 zegt mijn lichaam dat er iets niet klopt. Mijn hele lichaam vertelt mij dat ik moet gaan stoppen,dat het mooi is geweest,dat het seizoen voor mij over is. Het overkomt mij gewoon van de ene dag op de andere. De hengels staan boven,nog opgetuigd. Mijn splinternieuwe schepnet staat nog klaar voor de volgende pen-tocht. Ik kan het bijna niet meer opbrengen om te gaan vissen. Het gevoel van verlangen naar die volgende schitterende karper raakt weg. Ik zie mijn materieel staan. Ze lijken mij te vragen of we alsjeblieft nog een paar keer dit seizoen gaan vissen. Ik raak toch wat geemotioneerd bij dit hele gebeuren. Voordat het schaakseizoen echt losbarst moet ik de hengels nog echt even troosten. Het schepnet zal en moet zeker nog 1 maal gebruikt worden bij de vangst van minimaal 1 karper. De hand strijkt over het hart en ik besluit het vandaag(zondag 2 Oktober) toch nog te proberen. De wekker gaat om 5:00. Mijn vriendin "schopt" mij uit bed. Ik dacht dat ik moest werken,gelukkig scheelt dat nog een dag. Automatische piloot aan en om 6:30 ben ik aan mijn favoriete watertje gearriveerd. Het is nog donker en mistig. Zo mistig dat ik onderweg niet harder heb gereden dan 60 km/u. Ik blijf in de bus zitten tot het wat lichter wordt. De hengel wordt in de bus klaargemaakt en dan,rond een uur of 7, stap ik uit. De mist scheert over de weilanden,het riet is al halfdood en hangt slap over het water. Het onderste gedeelte van het riet is geel en de laatste punten zijn nog groen. Als slappe vaatdoekjes hangt het riet erbij... Het is nog fris.... Ik maak geen voerplekjes van te voren maar besluit direct te gaan vissen en dan gooi ik een klein handje particles erbij. Heeeeeeeeel traag zie ik het onderwaterleven ontwaken; een boeggolfje daar,een jagende snoek hier. Plichtsgetrouw bevis ik enkele stekken af die karper kunnen opleveren,echter de spanning is bij mij compleet zoekgeraakt. De mist trekt weg,de zon breekt flink door en dan is het zomaar warm! De karpers leven een klein uurtje op. Het is het eerste uurtje dat de zon flink schijnt en de mist dus wegtrekt. Ik haak een karper op de t-splitsing. De vis trekt een machtige sprint. Na een paar keer door de slip te zijn gezwommen besluit de karper er echt vandoor te gaan en zo sta ik weer met een wapperend lijntje aan de kant. Alles nog intact,aas eraf. Ik check de haak en ik vind de haak bot aanvoelen. Ik maak een nieuwe onderlijn met een andere haak en besluit de andere t-splitsing op te zoeken. Al snel stijgt de pen en schiet er dan vandoor. Ik haak een mooi schubje van 61 cm. en kan de vis al snel scheppen. Wat zijn dit soort karpers toch mooi.....
Beslagen lens....kreeg het nagenoeg niet verholpen...
iets betere foto.... Daarna is het ook meteen weer gebeurd. Het wordt warm,te warm. Karpers zijn er nu nauwelijks meer te bespeuren en ik besluit te stoppen. Een beetje verward maar toch blij met de vangst loop ik terug naar de bus.... Zal dit dan de laatste karper zijn voor mij? Voor dit seizoen? De kans is groot,heeeeeeel groot.......