Knollen rapen in Westfriesland

Knollen rapen in Westfriesland.

Pennen in Westfriesland...

Het is maandag 28 juli. Hans heeft mij  enthousiast gebeld nadat ik hem foto’s, voorzien van begeleidende tekst, heb toegestuurd omtrent een nieuwe stek. Hij stelt voor om direct de volgende dag daar te gaan pennen… Uhm…. Daar heb ik niet op gerekend. Ik was eigenlijk nog van plan om de stek eerst zelf te onderzoeken, maar de vastberadenheid van Hans  geeft toch de doorslag. Er is alleen een probleem; mijn auto is ter keuring en mijn vistas, voerbak en jas liggen nog in de auto. Het is al te laat om de spullen op te halen. Dom, dom, dom want je weet nooit wat een volgende dag kan brengen, terwijl ik overtuigd was dat ik daar dus nog niet zou gaan vissen. Ik overleg met Hans. Hij heeft genoeg klein materiaal tot zijn beschikking om mij de dag door te helpen. Toch mis ik de eigen spulletjes ontzettend. Meestal ga ik de avond voor ik ga vissen lekker rommelen. Nu loop ik een beetje doelloos rond in huis. De reden dat ik na deze ervaring direct een reservedoosje heb klaargemaakt…. Elke dag leer ik nog bij ;-)

Dochter aan het ' drillen'..;-)

We spreken om 5:30 bij mij thuis af. Zoals gewoonlijk(ja, ik kan daar nu over spreken) is Hans de verwachte kwartier ‘te vroeg’. In mijn optiek bestaat de term ‘te vroeg’ in de visserij niet. Tenzij je te vroeg aanslaat…. Hans heeft een verassing bij zich; de fiets staat achterin de auto. ‘Je weet maar nooit’ zegt hij er nog bij. Wat een kerel…. Maar die fiets bleek toch uitermate nuttig, achteraf gezien!

Wat een vent....heerlijke vent!!

Na aankomst op de stek lopen we eerst even het watertje af. We zien al snel diverse aanwijzingen van vis. De omstandigheden zijn ideaal in mijn ogen; een stevige, warme bries en bewolking. Hans besluit na het rondje lopen de fiets uit zijn auto te pakken. Dat gaat sneller en makkelijker dan lopen. Hij heeft gelijk…. Maar in mijn auto past geen fiets.

De voerstekken zijn gemaakt, de hengels zijn opgetuigd. We kunnen aan de slag. Al bij de eerste voerstek zie ik activiteit. Er rommelt wat tussen het riet. Ik leg de pen erbij. Hans blijft erbij staan met de fiets. Hij grapt nog; ‘Zal ik nog eventjes blijven om foto’s te maken?’ Ik lach wat zenuwachtig terug… De pen duikt onder en ik sla mis…. Hierop besluit Hans zijn voerstekken ‘af te fietsen’. Ik leg het pennetje weer precies op dezelfde plek neer, omdat de activiteit van vis onverstoord doorgaat.

De volgende aanbeet dient zich direct aan. De pen schuift langzaam onder. Ik sla aan en haak een flinke giebel. Oh nee he, denk ik. Toch niet weer een invasie van die vissen. Ik waarschuw Hans via de mobiel; giebel alert!!! Ik verander van aassoort en hoop deze vissen op die manier zoveel mogelijk te ontwijken. Dat lijkt aardig te lukken, want op de volgende voerstek haak ik binnen 5 minuten een karpertje van rond de 40 cm. Ik stuur Hans een berichtje; karper alert!! Hij heeft  ondertussen al 3 karpertjes gevangen, meldt hij. Ik schuif op naar een volgende, uitdagende stek.

Uitdagende stek...

 Ik leg het pennetje tegen de houten beschoeiing aan. Direct registreert de pen interesse in het aas. Ik sla 2 keer  mis maar de 3^e keer is het raak. Weer een knolletje van rond de 45 cm. Het zijn stuk voor stuk krachtpatsers, maar geen enkele partij voor mijn materieel.

Hans vangt ondertussen flink door. Hij komt wat later aan fietsen. Prachtig dit. Ik pak een gedeelte van de sloot dat relatief ‘schoon’ is. Op het eerste oog niet erg interessant, maar ik heb toch flinke boeggolven gezien die van deze stek afrolden. Hans zit een meter of 15 bij mij vandaan. Zijn pennetje danst wat tegen de leliebladeren aan. Mijn pennetje schiet weg. Ik haak nu een grotere karper. Deze schiet dik in de 50 cm!! Buffel alert!!! Hans komt aanlopen en schiet wat plaatjes. Ik besluit hier nog even te blijven, want ook hier blijft de activiteit van vis onvermoeid doorgaan. Wat is dit voor stek?? Het water barst werkelijk uit haar voegen van de karper. Ik ben alleen benieuwd of er ook nog wat groter spul zit. Hans is inmiddels naar een andere voerstek gefietst, maar na een uurtje komt hij weer terug. Hij stopt bij mij en wil een filmpje laten zien van wat hij gezien heeft. Ik loop weg van mijn hengel. Zeker 3 meter ruimte tussen mij en de hengel. Dit voelt niet goed, maar toch kijk ik naar het filmpje van Hans ondertussen met een schuin oog het pennetje in de gaten houdend, met  de wetenschap dat ik te laat zal zijn als er zich een aanbeet voordoet. En die aanbeet doet zich ook voor. De pen schiet als een pijl de diepte in, de lijn begint te lopen.. Ik neem een sprong, maar ben veel te laat. De boeggolf verraadt dat dit een grotere vis was. Shit.

Dit zijn de enige, echte...

Hans en ik blijven nu wat meer bij elkaar rondhangen. We besluiten ons naar het eindpunt van deze sloot te verplaatsen. Hier lijken de grotere vissen zich op te houden. Een bruggetje; Hans heeft gevoerd op de kant waar de zon op staat, ik pak de schaduwkant. Hans haakt snel weer een karpertje. Bij mij blijft het rustig, ondanks dat ik activiteit zie wat verderop aan mijn kant. Na een half uur, mijn pennetje drijft tegen wat drijfvuil aan, zakt de pen weg. Ik sla, voel vis, maar los direct. Ook dit was weer een betere vis. Hierna blijft het rustig. Hans komt even bij me staan. Direct schrikt er een vis weg van mijn voerstek… Verdorie!! Hans geeft aan zich een beetje schuldig te voelen omtrent deze momenten.. Natuurlijk baal ik, maar mijn doel is al bereikt; Hans zit nu al op 7 karpers waaronder een hele mooi van rond de 55/60 cm. De kracht die deze vis ontwikkelde was fantastisch mooi om te zien. Geweldige torpedo vis. Het wordt wat rustiger op deze stek. Hans besluit om wat te gaan eten en drinken bij zijn auto. Ik heb geen eten meegenomen. Ik heb nu 3 karpers gevangen en Hans 7.De druk begint toch toe te nemen;-). Ik vis door, maar dan wel op andere stekken. Binnen 20 minuten haak ik 4 giebels. Gek wordt je van die giebels…als je er niet op vist. Ik besluit weer een andere interessante stek in te nemen. Aan de overzijde van deze stek staat een boerderij met een tuin vol  bloemen en ander spul. Een tuin die veel werk verschaft. De bewoners zijn dan ook druk aan het snoeien. Ik bewonder de aanblik van de bukkende vrouw, maar daarna gaat de concentratie snel weer terug naar het pennetje. Die heb ik geplaatst tegen een houten beschoeiing. Binnen 10  minuten knalt de pen weg. Ik sla aan en haak mijn 4^e van de dag. 

Torpedo..

Een mooie! 55 cm. krachtpatser die aan de wandel gaat. De snoeiende vrouw kijkt af en toe. Wat ben ik blij met deze vis. Het lijkt alsof het formaat van de vissen toeneemt naarmate de dag vordert….. Op het moment dat ik de vis in haar element terugzet, komt Hans aanfietsen. We praten wat. Hans heeft andere stekken gevonden. Hele interessante stekken…. Ik was toevallig net van plan om ander materiaal in te zetten. En toevallig liggen die andere stekken op de route.. We lopen/fietsen samen naar een stek die Hans beschreven heeft. Dit betreft wederom een brug. Hans heeft beide zijden van de brug bevoerd en zegt mij dat ik een kant moet pakken…als goedmakertje… Aaaargh… Nee Hans, dingen lopen zoals ze lopen, maar ik neem zijn aanbod toch aan. Ik ben nog niet veranderd van materieel en leg de pen voor wat losse rietplukken. Er staat een lichte stroming..Ik zie een bel….de pen krijgt een felle tik..duikt weg. Ik sla aan. Er volgt een explosie onderwater… Dit is een flinke! Er volgt een sprint van 15 a 20 meter van deze vis. Een sprint waar niks tegenin te brengen was. Ik duw mijn hengeltop volledig onderwater vanwege overhangende takken van bomen. Gevaarlijke stek. De vis lijkt te stoppen. De haak schiet los. Ik word misselijk en Hans kijkt mij verbouwereerd aan… Ik weet het eventjes niet meer….

We analyseren. Dit was echt een grote. Ik zag hem uit het water komen. Doorgaan. We gaan de andere stekken die Hans heeft ontdekt bevissen. Gelukkig, er lijkt geen eind aan deze dag te komen.

We gaan met z’n tweeen  ‘en route’ naar de volgende stek. Geweldig!!! Overhangende takken, weggevreten oevers, schaduw, zon, ondiepte…en karpers…. Dit is volledig Genieten. Ja, met een hoofdletter ‘G’! We zien de schimmen voorbij schuiven. Hans voert wat stekken aan. We pennen wat hier en daar, maar na een halfuur besluit ik verder te kijken. Ondertussen heeft een vis interesse getoond in de brokken die Hans heeft rondgestrooid. We zien een brede kop en hebben een hoge verwachting van deze vis. Ik heb mij verplaatst naar de ‘te verder bekijkende stek’. Ik zie zeker 4 slurpende karpers. Het pennetje wordt beaasd en ik drop deze voor een buis. Eigenlijk een beetje op goed geluk, want ik wil wat voerstekjes maken. Geen kans. De pen schuift weg!! Ik haak direct de grootste van mij voor deze dag. Prachtige, sterke vis!! Hans zag mij stoeien, want deze vis boorde zich in de waterplanten. Nu komt het zware materieel wel van pas. Ik schep de vis met 10 kilo waterplanten uit het water. Prachtig gestroomlijnd projectiel…

Hans neemt foto’s en loopt daarna terug naar zijn ‘brokkenfestijn’. Ik blijf bij de buis, maar ondertussen Hans in de gaten houdend. Zeer interessant om te volgen. Na een halfuur van de vangst van mijn vis werp ik een blik op Hans. Hij geeft een haal met zijn hengel en haakt de vis die gretig van de brokken vrat. Ook dit is weer een mooie vis, maar toch is deze kleiner dan verwacht….

Na de verstoring van deze stek besluiten we verder te vissen op het gedeelte waar ik mijn grootste heb gevangen van vandaag. Hans vindt wederom een mooie stek..en vangt hier nog wat krachtpatsertjes. Bij mij blijft het stil.

De barrel...

Eindstand; 12 karpers voor Hans, 5 karpers, 4 giebels en 1 brasem voor mij. Wat een dag…wat een dag…

Hans, wat een geweldige dag!!

NB: Ik heb hier een dag later gevist met mijn jongste dochter. Resultaat; 9 karpers, gevist vanaf 8:00 tot 12:20.. Voor het eerst heb ik een azende vis mijn aas zien oppakken…en gehaakt. Hier volgt ook nog een mooi verslag over.

 Helaas krijg ik de doorgestuurde foto's van mij via Hans nog niet gesynchroniseerd voor dit blog.

Ik ga er snel achteraan. Voor nu; geniet van dit verslag!!