Noodweer en vissen

Zondagochtend;de hengel is weer klaargemaakt en om 11:00 ben ik op de stek beland, waar ik vorige keer weer een karper mocht vangen. De regen komt echt met bakken naar beneden vallen. Een snelle blik op buienradar leert mij dat ik me alvast moet voorbereiden op zeer zware buien! Ik krijg de volle laag..... Ik overdrijf niet als ik zeg dat er een flinke windkracht 7 a 8 over de weilanden dendert. Gelukkig heb ik een klein beetje dekking van het kleine taluudje langs de slootkant maar veel stelt het niet voor. Het taluudje.. Ik heb mezelf goed ingepakt en lekker warm aangekleed. Ik maak in eerste instantie 2 voerplekken met mais en gebroken boillies en het plan is wat langer op deze voerstekken te blijven 'hangen' dan normaal. Bij het maken van de voerplekken zie ik in het midden van de sloot direct al een flinke,zwarte modderwolk.Ik krijg het idee dat ik op het juiste tijdstip ben begonnen met vissen! Ik begin bij de eerste voerplek. De golven rammen weer flink door op het pennetje,die verder goed is uitgelood. De pen zakt wat weg door de stroming. Ik besluit wat meer overdiepte te gebruiken en nu blijft de pen een halve cm. boven water uitsteken. Langzamerhand zie ik rond mijn voerstek steeds meer en vaker bellen verschijnen. Het zijn overduidelijk aasbellen. De compacte groep bellen schuiven steeds nerveuzer over het water. Het is nu duidelijk;er zit vis op de stek! De bellen komen vaak dicht in de buurt van mijn pennetje maar er gebeurt verder niets. Ik volg het spoor nog eens met mijn ogen en plaats dan de pen in de te verwachten baan van de vis. Het werkt! De pen wordt weer langzaam onder het wateroppervlak getrokken. Ik sla aan en haak een grote karper! De vis springt bij de aanslag vol uit het water. Het is een vis van tussen de 70 en 80 cm en lekker breed! Ik zie de vis van bovenaf, zeg maar. Een traag en gewichtig eerste run onderneemt de karper. De 2 ponder buigt vervaarlijk door voordat de slip gaat lopen. Op het moment dat ik twijfel of de slip niet te zwaar afgesteld is begint de slip langzaam te tikken.. en dan veert de boel terug. AAAAAHHHHRRRRRGHHHHHH!!!! Ik heb in dit water nog niet zo'n grote gezien. Laat staan aan de haak gehad! Ik tril op mijn benen en besluit maar gauw naar het 2e voerplekje te gaan. Voordat ik dat doe voer ik hier eerst wat bij. Ik loop naar de stek. De regen en wind trekken zelfs nog wat harder aan. Het is niet normaal meer. Na een uurtje sijpelt het water al door mijn regenpak naar binnen. Ik ben al nat tot op mijn onderbroek. Niet janken,doorgaan! De vis is actief!! Op de 2e voerstek is het beduidend rustiger voor wat betreft de aasbellen. De pen wordt een metertje of 6 zijwaarts van mij vandaan geworpen. Perfect! Precies op de goede plek. Door de wind wordt ,op sommige stukken van de sloot,het riet platgeslagen. Zo kan je vissen op doorgaans 'onbereikbare' plekken. Ah!! De pen zakt weer weg!! Ik sla aan op een grote,dikke giebel... Nou ja,toch een visje, maar niks in vergelijking tot de geloste karper. Ik maak nu nog 2 extra voerplekken voordat ik verder ga vissen. Ondertussen krijg ik een berichtje van mijn vriendin of ik wel goed bij mijn kop ben,om nu te gaan vissen.Ze maakt zich zorgen. Het spookt hier echt,dus ik geef haar geen ongelijk! De 2 extra voerstekken zijn gemaakt. Ik haal de rest van mijn visspullen op,loop terug naar de verse voerplek en werp weer in. Ik krijg direct te maken met een wolkbreuk. Ondertussen zie ik die pen weer langzaam verdwijnen en ik tik vast op een brasem... Mmmmmmm,snel verder naar de 4e voerstek... Hier gebeurt niets. Al glibberend en glijdend red ik het terug naar de 2e voerstek. Ik zie weer veel bellen. Wat een hectiek... Maar er gebeurt verder niets. Ik zie opeens een enorm grijs regen gordijn aan komen rollen.... Ik zie de bui al hangen.... Het weiland zie ik niet eens meer. Voordat de regen mij bereikt,hoor ik de neerslag al op de bladeren van de gewassen neerdalen. Er flitst een bliksemschicht door de lucht. Alsof er een hoogspanningsleiding knapt. Ik duik ineen langs de kant. Ik zwiep de hengel aan de kant en trek een sprint richting mijn bussie... Tijdens de sprint breekt de hel los. De druppels lijken wel hagelstenen! Yes! Ik zit nu veilig in de bus. Ondertussen verschillende bliksemschichten en daar direct op volgend harde klappen.... Wat een onderneming..wat een avontuur.... Na een minuut of 10 wordt het rustig en ga ik weer snel naar mijn stek. Ik werp de pen weer op de stek en wil mijn spullen eventjes controleren. In mijn ooghoek zie ik de pen wegschieten... Veel te laat sla ik dus aan,resulterend in een dikke boeggolf,100-en belletjes en een paar flinke modderwolken... Mis..... Dit was mijn laatste kans. De wind draait en komt nu uit de tegenovergestelde hoek. Verslagen keer ik wederom huiswaarts.... Maar wat een spanning heb ik beleefd vandaag! Dit extreme weer zorgde voor zeer veel activiteit bij vooral de grotere karpers. Ik heb een vis gehaakt die groter was dan ik ooit hier heb gezien. Spanning.....spanning is waar het om draait!! Groet, Dale