Moedeloos...

Er staat een lekker,licht briesje vandaag.Het is aangenaam. Na de oudste dochter weggebracht te hebben naar een groot kinderfeest in het dorp,ga ik vissen. Vol goede moed(zoals de afgelopen keren...)keer ik naar het mooie polderwater en heb toch wel wat verwachtingen vandaag. De wandeltocht begint en de voerstekken worden gemaakt. Onder het lopen merk ik al dat er zeer weinig activiteit van vis is en karper in het bijzonder. Nouja,wel vaker word je op het verkeerde been gezet door die mooie vissen. Na de lange wandel-,en voertocht keer ik terug naar het eerste voerplekje.Geen enkel teken van leven. Omdat het zo rustig is blijf ik wat langer hangen op de voerstekken. Normaal blijf ik zo'n 20 minuten op een plek hangen,nu doe ik er 45 minuten over. Er gebeurt helemaal niks...de sloot lijkt wel leeg. Wat een verwarring. Vorige week zat de sloot nog barstensvol vis. Ik begrijp er helemaal niks meer van. Van 11:30 tot 14:45 heb ik geen enkel stootje of ander bewijs van vis gezien/gekregen. Ik raak er nu wel een beetje moedeloos door. Hoe is het toch mogelijk dat ze er niet zitten,ondanks deze ideale dag? Desondanks denk ik dat het weerbeeld van de laatste tijd hier zeker een oorzaak van kan zijn;die wispelturigheid. Ik besluit een andere stek te gaan bezoeken,vlakbij mijn huis. Voor de verandering is het hier windstil! Ik parkeer de bus,pak mijn spullen en wandel de weilanden op. Direct zie ik karperactiviteit! Kijk,ik heb een goede keuze gemaakt. Ik begon al wat aan mezelf te twijfelen de afgelopen tijd. De karper is hier zeer actief. Op veel plekken zie ik schuimplakkaten,rietplukken die hevig schudden,boeggolven en dikke v-sporen. Ik begin weer te genieten! Ik maak geen voerplekken maar ga actief vissen. Ik verplaats me richting activiteit van vis. De manier die mij eigenlijk het meest aanspreekt. Ik leg de pen in en strooi er enkele maiskorrels omheen. Na 10 minuten krijgt de pen een tik,gevolgd door een boeggolf..... Ik verplaats me naar een andere rietpluk.De pen wordt ingeworpen. Weer voer ik enkele maiskorrels rond de pen. Na een paar minuten valt mij op dat ik dichter op dit stekje kan zitten middels een opening tussen de rietplukken.Dat scheelt me een stuk uitstaand lijn. Daar zit ik er direct op. Ik draai het spulletje in en verplaats me schuifelend richting open plek(je). De pen wordt voorzichtig op de stek gedropped......bovenop een karper, getuige de boeggolf..... SjongejongeJONGEHHHHH!!!!!! Ik besluit naar de overkant te gaan. Daar zitten ze immers ook. Continue kan ik de activiteiten van vriend karper zien. Ze zitten werkelijk overal;in het riet,in het midden...Maak maar eens een keuze.... Ik pak een plekje waar ik vaak het riet zag schudden. De pen wordt op nog geen 50 cm. van me vandaan geplaatst, precies naast een rietstengel. Weer strooi ik enkele maiskorrels rond het haakaas. Al snel zie ik een rietstengel achter mijn pen compleet omver geduwd worden! De pen krijgt 2 korte,lome tikken en verdwijnt dan snel. Ik sla aan op Adriaan,de Acrobaatkarper! 5 keer achter elkaar maakt de vis salto's in de lucht! Wat een wilde zeg. Ik kan zien dat het om een vis tussen de 60 en 70 cm. gaat. Wat een mooie kleuren! De halsbrekende toeren van de vis hebben resultaat...de haak wordt gelost.... Eventjes stort mijn wereld in elkaar.... Ik vang daarna 2 brasems.Keurig in de onderlip gehaakt. Het is 17:40. Ik stop. Moedeloos is het enigste juiste woord wat ik kan vinden voor vandaag. Eigenlijk geldt dit voor de laatste paar sessies.Het tij MOET keren. IK moet het tij keren. Het tij ZAL keren.... Ik heb ze in ieder geval weer gevonden. Groet, Dale