Pinkpop,bier en vissen

Pinkpop,bier en vissen. 26,27 en 28 mei. Op deze dagen werd er flink van muziek genoten op Pinkpop,door mij en 2 vrienden. Niet alleen van muziek maar ook van het lekkere frisse bier! Dat deze 3 dagen niet geheel op gezonde wijze zijn verlopen zullen velen kunnen be-amen. Een paar weken geleden had ik al een afspraak gemaakt met Hans Koeslag om weer samen te pennen. De datum van onze ontmoeting: 30 Mei. Het is niet geheel handig gekozen door mij omdat het zo direct na Pinkpop is, maar op deze manier hoef ik geen extra vrije dag van mijn werk te nemen en hoef ik ook mijn werkgever niet extra teleur te stellen! Tevens zorgt dit er ook voor dat ik mij een beetje inhoud op Pinkpop. 30 mei. De wekker gaat af. Het is 2:00. Een idioot tijdstip om je bed uit te gaan om te vissen eigenlijk. Mij maakt het eerlijk gezegd niets uit. Met een mooie visdag in het verschiet kan het mij niet vroeg genoeg. Ik heb om half 5 afgesproken bij Hans en het is een rit van 1,5 uur. De rit verloopt soepel en om 4:15 gaat de voordeur open. Eerst maar eens een lekker bakkie koffie doen! We praten wat bij,drinken snel onze koffie en dan gaan we op pad. We hadden eerder al besloten 3 wateren te bezoeken. 2 daarvan liggen aan de rand van een woonwijk. De laatste keer dat ik dergelijke wateren heb bevist was ik nog een jong jochie van een jaar of 10,dus dat was weer eventjes wennen! We maken bliksembezoeken. Het zg.‘stalken’. Geen voerplekken van te voren maken,maar anticiperen op activiteit; geen activiteit? Wegwezen. We spotten al vrij snel verschillende koi karpers en 2 mooie 20-ers(schubs). Ze liggen in een smal zijtakje van het water. Helaas,de vissen zijn druk bezig maar niet met azen. Na ruim een uur besluiten we naar een volgend water te gaan. Dit water ziet er goed uit! Aan de overkant een woestenij van struiken,die ook nog eens dicht over het water hangen. Mijn hartje slaat over!! We bekijken het water (ik wat sneller dan Hans,haha) en pak dan snel de spullen uit de bus. Ik loop een stuk langs het water en kom Hans tegen,die wat tips geeft v.w.b. stekken. Ik maak 3 voerplekjes bij een dood planten bed. Tevens is hier ook een soort van verbreding van oever aan mijn zijde. Die loopt in een flauwe bocht uit. We zien weinig activiteit van karper. Totdat….. Opeens zie ik boeggolven uit de verbrede oever komen! Overduidelijk karper… De vis(sen) schuiven telkens wat op. De route die ze afleggen is duidelijk. Ik haal mijn pen weg bij het dode plantenbed ,schuif de pen wat ondieper en werp ruim over de karper,dicht tegen de kant. Mijn hart bonkt bijna mijn voorhoofd uit! De vis komt steeds dichterbij…..De pen beweegt! Draait wat rond… Hans komt aanlopen met de zon vol in zijn gezicht. Ik geef een signaal dat hij ver van de kant moet blijven. Een visser herkent zo’n situatie meteen! Hans schuift meters op van de oever. Ai,de karper schuift weer op,de pen roerloos achterlatend. Hans komt voorzichtig bij me. Ik vertel hem het een en ander. Kijk! Daar gaat die karper weer… Hans zoekt een ander stekje op. Ik pak mijn rode maiskorrels uit de tas en sluip,ver van de kant,richting karper. Ik laat de rest van mijn spullen liggen. Ik werp in de richting van de route van de karper. Ik tril van spanning,vooral omdat ik een dikke 20-er zag springen rond dit gebiedje eerder vanmorgen. Ja! Binnen een minuut draait de pen wat,steekt dan licht op en duikt vervolgens onder. Ik sla aan maar raak niks dan lucht met de haak. Ik gaf zelfs zo’n felle tik dat de pen van de lijn vliegt en er geen lood meer aan het nylon zit. Ik zie een schitterende boeggolf van de stek lopen… Pffffff,ik snap het niet. Verder laat de karper het hier een beetje afweten. Toch zie ik uiteindelijk,in een lichte versmalling van het water,weer regelmatig een karper herrie maken. Ik sluip die kant op en leg de pen op verschillende plekjes in. Uiteindelijk,bij de derde poging,krijgt de pen verschillende korte,felle tikken. Ik sla een keer te vroeg aan maar wel is mijn aas van de haak. Snel weer aas op de haak,10 maiskorrels op het plekje,en de pen ligt er weer in. Direct krijg ik antwoord terug! De pen steekt wat op en schiet er dan vandoor! Ik sla aan maar weer mis!!! En WEER een boeggolf achterlatend. Ik word niet goed…. Ik begin erg te twijfelen aan mijn haak. Mmmmm,voelt wel scherp maar ik besluit er toch maar een andere aan te doen. Helaas laat de karper het verder afweten. Ik heb mijn kansen gehad en verprutst. Ik baal enorm en er gaan allerlei theorieën door mijn hoofd. Heeft geen zin,het is te laat. “Prutser!!” noem ik mezelf,in mijn hoofd… Ik spreek Hans. We gaan naar de polder waar wij vaker met zijn 2-en vissen. Uit ervaring weet Hans en ik ook inmiddels na daar 4 keer eerder gevist te hebben dat, mooi,zonnig,warm en windstil weer hier geen goed teken is. Zodra we aankomen voelen we die hitte al. Er is geen kabbel op het water te zien en de zon schijnt uitbundig.De 5 keer op rij met hetzelfde weerbeeld.... Maar het voorrrecht om hier te mogen vissen maakt bijna alles goed! Ik ga lopen met mijn spullen en zie al gauw hele dikke vissen tussen de lelies. Vissen waar je bijna bang van wordt. Sommige vissen zwemmen wat rond,anderen liggen apathisch tussen de buitenste lelie randen. Ik kan ze goed zien. Er zitten zeker enkele dikke 30-ers tussen,misschien nog wel tegen de 40 aan ook. Ik kan mij niet voorstellen wat er gebeurt als je zo’n vis aan de haak krijgt. Maar “gelukkig”,de vissen azen niet en we krijgen ze ook niet aan het azen. Ze genieten overduidelijk van het zonnetje. Het is prachtig om zulke beulen zo te mogen aanschouwen! Hans en ik blijven geregeld stil staan om die brede bekken te zien happen. Op een voerstek mis ik weer een aanbeet. Een flinke boeggolf schiet weer weg…. Ik vermoed karper maar later zie ik 2 giga brasems over de voerstek schuiven. Het is 15:30 en ik heb het end in de bek hangen na 3 dagen Pinkpop,bier en vanaf 2:00 uur vannacht bezig te zijn met vissen. Als ik dan ook nog brasem over de stek zie schuiven en een rit naar huis van 1,5 uur in het vooruitzicht heb,besluit ik te stoppen. Ik loop terug richting Hans en samen genieten we nog van de aanwezige,zonnende karpers. Wat een monsters en wat zou ik graag zo'n vis aan de haak krijgen... Nu ik dit schrijf ben ik al weer aardig opgekalefaterd. Energie voor 10!! Zondag ga ik weer verder met mijn vangstfobie omtrent vriend karper. Helaas heb ik geen foto’s gemaakt. Had ik geen tijd voor gemaakt. Foto’s zullen jullie binnenkort zien op het blog van Hans Koeslag! Hans, Bedankt voor je gastvrijheid en doorzettingsvermogen om mij bij jou toch mijn eerste karper proberen te mogen vangen. We zaten er dichtbij…heeeeeel dichtbij! Groet, Dale