Gemengde gevoelens II

Koninginnedag,een dag die ik v.w.b feest waardeloos vindt. Ik ga werken en besluit tot 13:00 te werken en daarna met het pennetje de karper te belagen. In de ochtend voel ik die warmte al;vol met mijn kop in de zon,een sleuf spittend en een put plaatsend.Het zweet gutst van mijn lichaam. De karper moet dit mijns inziens ook heerlijk vinden! Vol vertrouwen beeindig ik de werkdag en ga de,natuurlijk,vretende karpers belagen. Hoe anders is de werkelijkheid... Ik arriveer op de stek en speur het water af naar activiteit. Wat mij een beetje doet twijfelen is dat ik geen blikmais bij me heb. In dit water is gebleken dat met harde mais(nog) nauwelijks iets te vangen is.Ik heb dus harde mais en als troef kattenvoer uit blik mee. Ik maak de voerplekken in orde en bevis ze vervolgens. Het is mooi;flinke wind,zon vol op mijn kant,alle vertrouwen. Telkens als ik wat langer zit op een stek,dan klappen de karpers uit het water. Ik zie veel torpedo-achtige vissen uit het water knallen. Het zijn de door mij zo fel begeerde verwilderde karpers... Op 30 meter afstand zie ik een grote vis van minimaal 80 cm,donkerbruin en een lichtgele onderbuik tot wel 4 keer uit het water klappen.Wat een vis! Helaas,ik vang niks vandaag.Ik kan geen enkel aasgedrag verder ontdekken.Ze zijn helemaal dol,maar niet op het aas.... Met de staart tussen de benen druip ik af.... Terug in de realiteit... Vanmiddag poging 2... Het weer voelt goed aan. Ik werk tot 15:30 en dan is het vissen geblazen. Ik besluit naar de oude,favoriete stek te gaan. Bij aankomst is er wederom niemand aanwezig. Ik zie direct overal V-sporen in het water. Boeggolven knallen uit de kant;het water is een grote massa van activiteit.Ik maak direct een denkfout;"Dit wordt vangen vandaag"... Ik maak de voerstekken..er is nauwelijks interesse van de vissen in het aas. De pen krijgt een tik en zakt dan rustig weg...Hangen!!! Maar,helaas vals gehaakt. Dat voel ik direct en is ook duidelijk waarneembaar als ik continu de staart van de vis te zien krijg. De haak schiet los. Wat mij opvalt,in dit water en ook in het water waar ik op Koninginnedag heb gevist,is dat de vissen hier zeer paniekerig/speels bezig zijn. Het lijkt wel bijna op paaigedrag. Maar dat lijkt mij onmogelijk. Ook valt mij op dat de vissen op de stek van vandaag extreem schuw zijn. Bijvoorbeeld; ik verplaats de hengel licht.Bam,meteen 2 boeggolven uit de kant. Ik moet licht hoesten;Bam,meteen weer een giga boeggolf op de stek...Ze zijn schuw op deze stek,maar zo schuw heb ik ze nog niet meegemaakt... Ik rol mezelf op op de kant,op de knieen en dan de armen om de knieen heen gevouwen. Het maakt niet uit,ze zien me...Toch heeft dat wel iets. Er moeite voor moeten doen hoort erbij. Het vissen is een kunst op zich. Toch raak ik wat gefrustreerd door de afgelopen 2 dagen. Er moest toch iets te vangen zijn? Het is me niet gelukt. Door talloze oorzaken. Bij terugkomst bij de bus word ik ook nog getrakteerd op een inspecterende visser die ook een watertje heeft ontdekt... Nee,dit wordt niet mijn week,maar doorzetten zal ik! Ik ga een borrel doen. Groet, Dale