Zaterdagnacht 3:00,
de wekker gaat af. Vandaag heb ik besloten 2 stekken te bezoeken. Eerst is het kanaal weer eens aan de beurt en vanwege de flinke temperatuurdaling lijkt me dat geen slechte keuze. Maar dan moeten ze wel aanwezig zijn. Ik denk dat een logboek van dit water erg handig kan zijn maar die heb ik dus niet gemaakt….
Het kanaal
Om 4:30 ben ik bij het kanaal aanbelandt. Ik ga met 2 hengels vissen; eentje met de pen en eentje met 15 gram schuiflood op de steunen. Ik maak 2 voerplekken op plekken waar ik in het verleden vis gevangen heb maar nog veel meer gelost heb. De hengels worden in gereedheid gebracht met behulp van mijn hoofdlamp. Ondertussen beginnen dikke druppels uit de lucht te vallen. Geeft niet,ik ben goed voorbereidt! Alleen die temperatuur daling ben ik niet helemaal gerust op.
De hengel met waker komt op 1 meter van de kant. Vorig jaar heb ik op die plek een beste jongen gelost. Ik loop een stuk langs het zeer hoge riet,deponeer het aas en loop dan, met de molenbeugel open,een meter of 30 terug richting de plek waar ik de hengel goed kan plaatsen. Hier is een soort rooster waar alleen water door kan richting een ander water. In de schemering zie ik iets voor het rooster liggen en het stinkt hier enorm. Ik plaats de steunen en neem een kijkje bij dat ‘iets’. Het blijkt een dode haas te zijn. Gadverdamme! Om dat te zien op je nuchtere maag is niet best. Ik voel een lichte misselijkheid opkomen. Nou,snel afstellen die handel en dan 15 meter verderop naar het ‘penplekkie’. Ondertussen wordt het steeds lichter en zie ik ook meteen weer die enorme hoeveelheid brasem die aanwezig is. Wat een gekkenhuis kan het hier soms zijn met die beesten. Ik schat dat er zo’n 50 stuks rondhappen,buitelen en wat al niet meer. Ook is het zo dat als er zoveel brasem aanwezig is,de karper zich meestal niet laat zien. Ook nu is dat weer zo.
Ik krijg geen enkele tik op de pen en de Delkim blijft ook angstvallig stil… Het is inmiddels licht en de regen komt met bakken uit de lucht. Mijn handen beginnen ook steeds kouder te worden. Ik besluit naar een andere stek te gaan. Bij het ophalen van de ‘afstandshengel’ zie ik de haas nu pas echt goed. De kop is al groen…. Yak! Snel weg hier!!
Om 7:45 kom ik aan bij de 2e stek. De oude vertrouwde. De 2 hengels gaan weer uit de bus. Ik loop direct door naar de T-splitsing. Gelukkig,de stroming door het openzetten van sluizen en in werking stellen van gemalen valt mee. Weer worden er 2 voerplekken gemaakt;eentje voor de pen en eentje voor de ‘afstand’.
Ontbijtje...
Bivvy boys
Ook hier is het eigenlijk droevig gesteld. 2 uur lang geen piep,2 uur lang geen stoot.En maar regenen…..regenen……… Ik besluit nog een plek te proberen en dat is bij een flinke duiker,in het begin van de sloot.
Duiker..
De resterende 2 uur(tot 13:30) ga ik hier volmaken. Het is er flink dieper als de rest van de sloot en de kans is groot dat hier wel vis zit. Van een afstand zie ik een dode karper tegen de kant aan liggen. Er drijft ook nog eens een halfvergane karper onder de duiker door… Mmmm,ik zie teveel dode dieren de laatste tijd…
De pen gaat in het midden. Klein handje voer erbij en afwachten maar. Na een halfuur krijgt de pen een tik en dan een twijfelende wegzakker. Ik sla aan maar ik voel geen weerstand. Ik sta op en zie een karper van rond de 75 cm. op half water van mijn stek wegrollen! Godsamme!!!! Ik sta te trillen op mijn benen…. Snel gooi ik het aas weer terug op de plek. Natuurlijk is de vis weg maar de vis vluchtte niet echt. Misschien heeft hij me gezien. Ondertussen krijg ik steeds vaker kleine tikken op de pen. Het ziet er allemaal wantrouwend uit. Meteen springt er een karper onder de sluis . Een mooie verdorie! Ik zit hier goed. Dat was er eentje rond de 18 pond. Nog steeds houden de twijfelende aanbeten aan. Ik besluit van aas te wisselen. De tijgernoten met mais gaan er af en 2 halve boillies gaan op de hair. Ik werp in tegen de betonnen scheidingswand van de duiker. Meteen duikt de pen weg… Mis….. Het begint een gewoonte te worden,dat misslaan. Ik durf al bijna niet eens meer aan te slaan. En weer springt er een karper in de duiker. Ik ben een en al adrenaline. Helaas,op het moment dat ik een klein beetje voer bij de pen strooi houdt de activiteit op. Zo heftig als het begon,zo plots houdt het weer op. Ik baal maar weer eens,maar ik heb ze wel weer gevonden en dat doet mij toch wel goed. Ik neem mijn verlies,blijf nog een halfuurtje zitten en ga dan mijn zeiknatte zooi opruimen.
Tijd om na te denken……
Groet,
Dale
Het taluudje..
Ik heb mezelf goed ingepakt en lekker warm aangekleed.
Ik maak in eerste instantie 2 voerplekken met mais en gebroken boillies en het plan is wat langer op deze voerstekken te blijven 'hangen' dan normaal. Bij het maken van de voerplekken zie ik in het midden van de sloot direct al een flinke,zwarte modderwolk.Ik krijg het idee dat ik op het juiste tijdstip ben begonnen met vissen!
Ik begin bij de eerste voerplek.
De golven rammen weer flink door op het pennetje,die verder goed is uitgelood. De pen zakt wat weg door de stroming. Ik besluit wat meer overdiepte te gebruiken en nu blijft de pen een halve cm. boven water uitsteken.
Langzamerhand zie ik rond mijn voerstek steeds meer en vaker bellen verschijnen. Het zijn overduidelijk aasbellen. De compacte groep bellen schuiven steeds nerveuzer over het water. Het is nu duidelijk;er zit vis op de stek! De bellen komen vaak dicht in de buurt van mijn pennetje maar er gebeurt verder niets. Ik volg het spoor nog eens met mijn ogen en plaats dan de pen in de te verwachten baan van de vis. Het werkt! De pen wordt weer langzaam onder het wateroppervlak getrokken. Ik sla aan en haak een grote karper! De vis springt bij de aanslag vol uit het water. Het is een vis van tussen de 70 en 80 cm en lekker breed! Ik zie de vis van bovenaf, zeg maar. Een traag en gewichtig eerste run onderneemt de karper. De 2 ponder buigt vervaarlijk door voordat de slip gaat lopen. Op het moment dat ik twijfel of de slip niet te zwaar afgesteld is begint de slip langzaam te tikken.. en dan veert de boel terug. AAAAAHHHHRRRRRGHHHHHH!!!! Ik heb in dit water nog niet zo'n grote gezien. Laat staan aan de haak gehad! Ik tril op mijn benen en besluit maar gauw naar het 2e voerplekje te gaan. Voordat ik dat doe voer ik hier eerst wat bij.
Ik loop naar de stek. De regen en wind trekken zelfs nog wat harder aan. Het is niet normaal meer. Na een uurtje sijpelt het water al door mijn regenpak naar binnen. Ik ben al nat tot op mijn onderbroek. Niet janken,doorgaan! De vis is actief!!
Op de 2e voerstek is het beduidend rustiger voor wat betreft de aasbellen. De pen wordt een metertje of 6 zijwaarts van mij vandaan geworpen. Perfect! Precies op de goede plek. Door de wind wordt ,op sommige stukken van de sloot,het riet platgeslagen. Zo kan je vissen op doorgaans 'onbereikbare' plekken. Ah!! De pen zakt weer weg!! Ik sla aan op een grote,dikke giebel... Nou ja,toch een visje, maar niks in vergelijking tot de geloste karper.
Ik maak nu nog 2 extra voerplekken voordat ik verder ga vissen. Ondertussen krijg ik een berichtje van mijn vriendin of ik wel goed bij mijn kop ben,om nu te gaan vissen.Ze maakt zich zorgen. Het spookt hier echt,dus ik geef haar geen ongelijk!
De 2 extra voerstekken zijn gemaakt. Ik haal de rest van mijn visspullen op,loop terug naar de verse voerplek en werp weer in. Ik krijg direct te maken met een wolkbreuk. Ondertussen zie ik die pen weer langzaam verdwijnen en ik tik vast op een brasem...
Mmmmmmm,snel verder naar de 4e voerstek... Hier gebeurt niets. Al glibberend en glijdend red ik het terug naar de 2e voerstek. Ik zie weer veel bellen.
Wat een hectiek... Maar er gebeurt verder niets. Ik zie opeens een enorm grijs regen gordijn aan komen rollen....
Ik zie de bui al hangen....
Het weiland zie ik niet eens meer. Voordat de regen mij bereikt,hoor ik de neerslag al op de bladeren van de gewassen neerdalen. Er flitst een bliksemschicht door de lucht. Alsof er een hoogspanningsleiding knapt. Ik duik ineen langs de kant. Ik zwiep de hengel aan de kant en trek een sprint richting mijn bussie... Tijdens de sprint breekt de hel los. De druppels lijken wel hagelstenen! Yes! Ik zit nu veilig in de bus. Ondertussen verschillende bliksemschichten en daar direct op volgend harde klappen.... Wat een onderneming..wat een avontuur.... Na een minuut of 10 wordt het rustig en ga ik weer snel naar mijn stek. Ik werp de pen weer op de stek en wil mijn spullen eventjes controleren. In mijn ooghoek zie ik de pen wegschieten... Veel te laat sla ik dus aan,resulterend in een dikke boeggolf,100-en belletjes en een paar flinke modderwolken... Mis.....
Dit was mijn laatste kans. De wind draait en komt nu uit de tegenovergestelde hoek.
Verslagen keer ik wederom huiswaarts.... Maar wat een spanning heb ik beleefd vandaag! Dit extreme weer zorgde voor zeer veel activiteit bij vooral de grotere karpers. Ik heb een vis gehaakt die groter was dan ik ooit hier heb gezien.
Spanning.....spanning is waar het om draait!!
Groet,
Dale
