Karperslijm en Hollandsch weer.

Om 5:30 gaat de wekker. Ik ben gisteravond lekker vroeg naar bed gegaan,na het in orde maken van de spulletjes. Zou het vandaag dan gaan lukken? Het weer voor vandaag zou onstuimig zijn,zo is voorspeld. Ik besluit dan ook om naar mijn oude,favoriete stek te rijden. Ik hoop er maar op dat, door de weersberichten,er weinig vissers actief zullen zijn. Groot is dan ook mijn blijdschap als ik bij het naderen van het water geen enkele auto zie staan! Het is een wonder... Ik stap uit de bus, pak mijn spullen en neem een diepe teug van de frisse lucht. Zo in mijn eentje voel ik mij op mijn best. Het is lekker kalm weer ook. Ik maak 5 voerplekken. 4 voerplekken maak ik bij jong,opkomend riet,stengeltjes die wat verder in het water staan en de laatste maak ik bij de T-splitsing. Ik maak vandaag gebruik van een licht,zwevend aangeboden aasaanbieding. Gewoon eens eventjes kijken wat dat mogelijk zou kunnen opleveren. Ik begin bij de T-splitsing en schenk mezelf een lekker heet bakkie koffie in. Het is gewoon weer genieten,zo langs het water. Al snel zie ik dat er veel meer activiteit van vis is,dan de weken hiervoor. Niet perse karper,maar gewoon, vis. Dat geeft me wel wat zelfvertrouwen. Ik merk dat ik toch wel vaak richting het kleine parkeerplaatsje aan het begin van de sloot kijk. Ik ben gewoon een beetje bang voor meer volk. Een klein beetje opgejaagd zelfs..... Na een uurtje verplaats ik mij naar de 2e voerstek. Ik heb de voerplekjes gemarkeerd met een stukje rood/wit afzet lint,wat ik aan het prikkeldraad van het hek heb bevestigd. Ideaal! Het pennetje wordt op een kleine meter uit de kant gezet,op een diepte van zo'n 40 cm., mooi tussen de rietstengels. De wind steekt wat op. Ondertussen doet de zon flink haar best. Dit weerbeeld had ik eigenlijk niet voor ogen vandaag. Er zouden buien met onweer over mij heen trekken... Ik vind het niet erg hoor. Uit het niets(8:15) krijgt het pennetje een licht zakkertje. Ik sta weer op scherp. Dan een paar minuten niets. Ik zie een stengel een tik krijgen en daarna zakt mijn pen loom weg. Ik wacht tot de volgwakertjes ook vertrekken en zet dan de haak.Het gevoel wat ik krijg als ik de vis aan de andere kant van de lijn voel is bevrijdend te noemen. Euforisch zou ik haast zeggen! De karper zwemt loom weg en neemt daarna een flinke spurt. Dan is het alweer snel gebeurd. Als ik de vis zie is hij toch groter dan ik eigenlijk verwachtte. En tonnetje rond! Wat een mooie vis zeg.Schepnet ligt in het water,ik dirigeer de vis boven het landingsnet en hoppa; de eerste karper van 2012 is een feit.Ik schat de vis tussen de 64 en 67 cm.

Ik was helaas mijn statief vergeten dus het is niet zo'n hele mooie foto geworden,maar die kop van mij hoef je natuurlijk niet altijd te zien... Mijn dag is in ieder geval al goed. Ik bevis de andere voerstekken,maar daar is geen eer te behalen. Ik vervolg mijn weg vlot weer terug naar de T-splitsing. Hier gaat het snel. Ik zit amper 10 minuten of ik zie de rietstengels alweer wat bewegen. Dan gaat de pen in een vloeiende beweging onder! Ik wacht weer tot de volgwakertjes vertrokken zijn en dan sla ik dus een gat in de lucht,een flinke boeggolf achterlatend... Shit! Was dat zomaar nummer 2?? Pfffff,door de adrenaline kloppen mijn ogen zowat uit mijn kop.... Ik besluit nog even te zitten,groet een vrouw die met haar hond voorbij komt wandelen en aanschouw een grijze bus aan de overkant,die overduidelijk een visstekje aan het zoeken is. Ondertussen zie ik de vrouw met hond regelmatig naar het hek met prikkeldraad lopen. Ik sta er niet bij stil..... En het busje komt steeds dichterbij. Blijft telkens even stilstaan om dan weer 10 meter verder te rijden.... Hij rijdt nu ter hoogte van waar ik zit. Ik blijf diep in de kant zitten,hopende dat ze mij niet zien. Ze blijven 10 minuten staan en besluiten dan om te keren.Ik slaak een diepe zucht.... Ik wil de andere stekken weer bezoeken,maar.......... waar zijn die markerings lintjes gebleven???? Ok Dale,ff rustig ademhalen...vrouw....hond.....dicht bij hek paar keer....1....2......3....10... Lieve mevrouw,ik begrijp uw natuurlijke opruimingsdrang,MAAR DOE DAT DE VOLGENDE KEER ALS IK KLAAR BEN MET VISSEN,JA! IK RUIM MIJN TROEP ZELF WEL OP! Gelukkig ken ik de stekken wel uit mijn hoofd,maar toch. Er komt een behoorlijke stroming opzetten en de wind begint ook steeds harder te waaien. Het is moeilijk om de boel netjes op zijn plek te houden.. Op de T-splitsing is er een flinke golfslag ontstaan. Een flinke kale plek,zo'n 10 meter bij mij vandaan,gevolgd door een boeggolf laat mij eventjes schrikken. Dit zag er groot uit. Maar helaas,de boel valt stil hier. Ik besluit de resterende 2 uurtjes van mijn visochtend op een andere stek af te maken.

Ik pak de boel in en rijd naar een stek waar ik mijn pb enkele seizoenen geleden na 5 minuten vissen te pakken had.De wind staat hier vol op mijn snufferd.

Man,man. Ik schat een lekkere kracht 7 hier,zo met die weilanden voor mijn neus. Ik maak 3 voerplekken. Een voerplek met harde mais en tijgernoten en 2 voerplekken met mais uit blik. De voerplek met harde mais en tijgernoot blijft stil,maar de voerplekken met zachte mais leveren aanbeetjes op. Net niet genoeg om door te zetten. De tijd is op en ik vind het allemaal prima zo. Het net stinkt weer naar karperslijm en ik ben meer dan tevreden! Op naar de volgende. Groet,