Onwennig...
zo kan ik het best de afgelopen zondag omschrijven.
Op het laatste moment kook ik de particles. Het voelt vreemd,apart.Het gevoel wat ik krijg op dat moment lijkt in elk opzicht op het gevoel dat ik krijg in het vroege voorjaar;onwennig. Ik ga op pad met een 2 ponder van cjw met 31/100 Daiwa infinity. Veel te zwaar voor de wateren die ik wil en ga bevissen maar ik wil vertrouwen in deze combinatie krijgen. Het "voelen" is belangrijk voor evt. nieuwe avonturen.
Al snel rijg ik kikkererwt,tijgernoot en mais op de hair. Ik bevis duikers,bruggen en rietkragen die vol in de zon liggen. Geen resultaat. Ik besluit een oude stek te proberen. Die stek ligt in de luwte door een bomenkraag. De zon doet haar best. Ik kan zelfs een shaggie draaien! Maar nee,geen enkel teken van leven. Ik zoek,ik ploeter,ik struin rond. Vertrouwen zakt diep weg. De wind gaat tekeer in dit poldergebied. Wat begon als een hoopvol avontuur,eindigt in doffe ellende.
Ik ben ze kwijt.....
3 opmerkingen:
Heel herkenbaar Dale,het is goed te merken dat de watertemperatuur invloed heeft op het azen.
Het word in deze tijd moeilijker..
Groet Hans
Hoi Hans,
ik denk dat ik ook een foutje heb gemaakt met de aaskeuze. Naar mijn mening "stonk" het niet genoeg. Niet genoeg attractiviteit. Weer greep ik mis in de tas;kattenvoer uit blik!
Ik ben dom bezig geweest.....
Hoi Dale,
Vergeet ook niet dat als ze niet willen, ze niet willen. Heb in het verleden midden tussen de karpers gevist en geen schub gevangen. Als ze al azen moet je er ook net op dat ene moment zijn.
Deze week denk ik in het donker met zaklantaarn eens speuren op gekende winterstekken, misschien dat ik dan wel wat zie waar het overdag uitgestorven lijkt. Verder blijf ik snoekend zoeken.
Een reactie posten