Dag van de missers en Giebels

Gelukkig…ze bestaan nog. Mensen met wie je afspraken kunt maken.Zo’n mens is Hans Koeslag.
Hans en ik wilden graag weer eens samen pennen op vriend karper.Zo gezegd zo gedaan en de afspraak was snel gemaakt. Zaterdag de 18e van augustus ging het gebeuren; Hans kwam het weer eens bij mij proberen! Altijd leuk om met “De Karperreus” aan de slag te gaan!
Ik wilde in eerste instantie gaan vissen in nieuw water, maar aangezien ik in 4 sessies daar maar 2 aanbeten gehad heb(waarvan 2 dus karper,1 misser en 1 losser) besloot ik toch maar naar het vaste watertje te gaan. Ook hier is het de laatste weken niet makkelijk om de karper op de kant te krijgen maar ze zitten er vaak wel! Het is dus toch een beetje een gok….
Om 4:52 staat Hans op de stoep en doen we nog ff een bakkie voor we richting stek gaan. We keuvelen nog wat en besluiten na een minuutje of 20 richting water te rijden. De weersomstandigheden zijn kalm(nog) en ik heb er toch een goed gevoel over. Na een minuut of 20 zijn we gearriveerd op de stek. We bespreken de tactiek en gaan dan ieder ons “ding” doen. Hans laat zijn spullen nog in de auto en gaat voeren,ik neem direct mijn spullen mee en voer gaandeweg. Heel vaak zit de karper op bepaalde plekken en kan je binnen een halfuur al een aanbeet hebben. Ik wil dus geen tijd verliezen! Hans en ik hebben op een paar plekken onze voerplekjes vlak bij elkaar gemaakt. Allebei een kant van een rietkraag.


Hans.....

Zo zitten we toch nog regelmatig in de buurt van elkaar zonder elkaars stek te hoeven verstoren! Er wordt dan niet veel gepraat,immers, we vissen op karper! Rond een uur of acht besluit ik naar een volgende voerstek te lopen. Zo’n meter of 10/15 bij Hans vandaan. Hier staan van die grove,uit elkaarstaande rietplukken. Ik doop mijn pen in een open plekje en wacht af. Na een minuut of 5 zie ik op 3 verschillende plekken tussen het riet binnen 3 m2 rietplukken opzij geduwd worden! De pen krijgt tikken en gaat weer eens hortend en stotend onder. Ik geef een zwiep en sla vast op een karper. De vis schiet direct de rietplukken uit en zwemt naar de overkant. Normaal geen probleem…..Hier staan rietplukken die over het water hangen en wat losse stengeltjes her en der in het water. Ik krijg de vis moeilijk onder controle en de vis schiet langs de overkant terwijl het nylon op 1 punt blijft hangen….niet goed! Het voelt als een hele beste jongen of dame. Hans wil net gaan filmen en dan “pok” een droge knal en een wapperend stuk nylon…Gaan we weer!!!!! Dit nylon gebruik ik dus ook nooit meer! Ik baal wat en zie ondertussen met Hans dat de karpers er nog steeds zitten! Als een speer monteer ik de boel opnieuw. Helaas,net als ik het pennetje wil inleggen zijn ze vertrokken….. Daarna verdwijnen Hans en ik uit elkaars gezichtsveld voor een tijdje. Ik loop de voerplekken met korte sessies af. Niet meer dan een kwartier per stek. De vissen blijven hier zelden tot nooit op voerplekken hangen. Het is dan ook zeer belangrijk dat je continue de rietplukken in de gaten houdt en andere activiteiten van vriend karper.


Daar staat 'ie weer


Een zeer intensieve bezigheid kan ik je vertellen. De ogen blijven niet stil staan! Hans heeft ondertussen van aas gewisseld,een karper gelost en nu al een stuk of 3 giebels gevangen. Ik ben nog visloos. Rond een uur of 9:30 is het ook gedaan met de activiteit van de karpers. Ze zijn niet meer te spotten. Rond een uur of 11 komt er meer wind opzetten. Hans zit helemaal aan het begin van de sloot;een duiker waar de wind vol op staat te blazen. Ik blijf wat langer hangen bij “Het Hek” ,een stek die al menig visje heeft opgeleverd terwijl de rest van de sloot er “dood” bij ligt. Hier gebeurt lange tijd ook niks en ik besluit weer de andere voerstekjes af te lopen. De plekken die ik bevoerd heb liggen vol in de wind. Ik kom uiteindelijk bij een rietkammetje die het water in loopt. Bij deze plek krijg ik al het gevoel dat er wat te halen zou moeten vallen. De pen ligt in 1 keer goed en binnen een minuut loopt de pen heel traag onder…Ik sla aan…mis! Direct wordt de boel teruggeplaatst. Weer gaat de pen direct onder en nu sla ik vast! Het is karper,dat is duidelijk,maar de vis lost de haak in de rietplukken en het zaakje zit echt muur vast…. Ik trek weer het nylon stuk…… Ben nu dus 2 pennen en twee onderlijnen kwijt. Ik loop weer terug naar het hek en na de pen op verschillende plekjes geplaatst te hebben blijf ik nu op 1 plekje hangen. De pen verdwijnt na een half uur twijfelend onder en ik sla weer mis….. De pen gaat weer terug. Nu gaat de pen er meteen vandoor! Karper! En weer los…… Om gek van te worden……. Ondertussen zie ik Hans ,die aan komt lopen. We gaan er een eind aan breien.Hij vertelt me dat hij nog 2 keer heeft misgeslagen bij de duiker en ook nog eens "lekker" babbelde met wat toeschouwers. Ik vis nog een kwartiertje door terwijl ik met Hans nog lekker na zit te ouwenelen. Samen lopen we weer terug naar de auto’s en ondertussen begint het te regenen. We gaan nog eventjes onder de klep van zijn auto zitten en praten nog wat na over van alles na. Een mooi struin net van Amiaud Peche en een mooie nieuwe hengel van CJW trekken mijn aandacht,die in zijn auto liggen. We krijgen nog bezoek van 2 zelfverklaarde karpervissers die vroegen hoe de vangst was. Ik vertelde dat ze voor Giebel en Brasem op het goede adres zijn. Ze zijn op zoek naar nieuwe stekken…. Ach,het hoort er allemaal bij… Als klap op de vuurpijl krijg ik nog 2 schitterende pennen van Hans. Pennen voor het ondiepere werk. Fantastische dingetjes…..


We schudden elkaars hand en spreken af dat we elkaar weer snel zullen ontmoeten,maar dan op zijn domein. Ik heb daar nog een rekeningetje te vereffenen…
Hans,bedankt voor je gezelschap. Volgende keer gaan we weer eens een karper foppen!
Groet,
Dale