Herstellen en vangen

Na de dramatisch verlopen vissessie met Hans Koeslag afgelopen week,is de drang om te vissen meer gegroeid dan normaal. Niet in de eerste plaats om te vangen, maar meer om te kijken hoe het met de vissen zijn; zijn ze er nog...zijn ze ongeschonden...hoe ligt het water erbij? Het doet mij allemaal meer dan ik dacht. Ik loop al een paar dagen met pijn in het hart rond. De verbondenheid die je met sommige stekken krijgt is ongekend. Elk rietplukje ken je,de koeien herkennen je,elke vogel herken je...boeren en knechten die de hand opsteken,omdat ze je herkennen. Het zijn onmisbare elementen aan je visavontuur....

Vorige week vrijdag een splinternieuwe hengel 'opgehaald' bij Cor Spinhoven. Het is de Flex XXH geworden. Het was gezellig.De meesten zullen denken dat het wat aan de zware kant is. Dat is ook zo. Maar in deze wateren heb je vaak wat extra power nodig om die vissen uit het riet te houden. Maar nu was het wachten op die eerste karper aangebroken.
Ik mag wel zeggen dat ik enigszins zwaarmoedig aan dit visavontuur begon. Alle negatieve plaatjes schieten in mijn hoofd voorbij. Vandaar dat ik wat uit de richting ga vissen,in eerste instantie.

Om 5:00 gaat de wekker. Ik ga uit bed en alles gaat vanzelf. Het blijft vreemd om doordeweeks te vissen. Ik ga een rit van 25 minuten tegemoet.
Bij aankomst de spullen uit de bus en wandelen maar.Om 6:45 ligt het pennetje in het water. Helaas,ik zie geen enkel teken van karper. Ik denk dat ik een kilometer of 5 gelopen heb. Ik besluit om 9:15 richting de sloot te gaan,waar Hans en ik gevist hebben afgelopen donderdag. Bij deze noem ik dit water 'De Baggersloot'. Even kijken hoe het er bij ligt.

Het valt mee; er zijn plekken waar het riet bruusk is weggedrukt door de rupskraan, maar er zijn dus ook stekken bijgekomen! De kleur van het water is van modderbruin tot grijs verandert. Ik maak een eerste verkenningstochtje en concludeer dat de karpers aanwezig zijn! Ik ga actief vissen! Ik maak 2 voerplekjes maar merk dat die meer witvis aantrekken dan ik verwacht had,getuige de 2 brasems en 2 giebels(overigens van monsterlijke afmetingen!! 45 cm....). Ik ga op zoek.Ik voer niets bij en ga enkel met 2 maiskorrels op de haak vissen en wacht af. Het wordt warmer.....Ik zweet me te pletter maar hou vol. Na 3 uur vissen op deze stek begint de twijfel; ander aas? Zit ik wel goed? Zit ik niet te dicht op het water? Andere stek opzoeken? Ik besluit te berusten in de 'ellende'. Na wat ik afgelopen week heb meegemaakt,valt dit allemaal wel mee. Er is in ieder geval leven! Er is nog 1 stekje die ik hier wil bevissen. Dat stekje is recht voor een buis,die ervoor zorgt dat dit water in verbinding blijft met al het andere water. Het is 13:00 en ik wil stoppen om 14:00. Ik zie actieve karpers op andere plekken,maar die zitten lekker van het riet te knabbelen. Ik jaag wat op ze maar het heeft geen nut. Ik zie opeens een dikke boeggolf vanaf de buis lopen.... Ik ga weer naar de buis. Het is 13:45.
Langzaam tikt de tijd weg..... Verdomme,het wordt weer niks.... 13:59... Pen schiet weg...Ram!! Karper! Yes!!! Hahahahaha!!!!!!!!!!!!!!!! De polderknol maakt een paar spurten,maar is niet opgewassen tegen mijn combinatie. Na een minuut of 6 ligt de vis op de kant. Een zeer fraaie,verwilderde! En weer gaan de emoties alle kanten op. Ik krijg bezoek... Een man stopt met de auto en kijkt naar de dril. De vis wordt geschept en terecht merkt de man de zeer fraaie kleuren van deze 68 cm. polderknol op. Hij is echt een plaatje!!!(de vis dan...). Ik ben verrast door de man die de kleuren van de vis zo mooi vindt.... Enigszins opgelaten maak ik snel een foto met mijn mobiel en geef de vis snel de vrijheid weer terug. Pfffffffff,toch nog gelukt :-D

Slechte foto,maar bezoek..

Groet,
Dale

Een volmaakte nachtmerrie

Een volmaakte nachtmerrie.

Zo kan ik het best de afgelopen vissessie met Hans Koeslag omschrijven. Ik heb er een keer of 2 over gedroomd. Een nachtmerrie dus. De nachtmerrie is niet perse inclusief Hans Koeslag. De nachtmerrie gaat over stekken die verpest zijn/worden... Ik droom dan dat ik met een zeker persoon wil gaan vissen op 'mijn' stekken en als we dan arriveren bij de stekken, is het een dooie boel. Hoe waar dit zou worden, zouden wij vandaag gaan meemaken.

Vandaag staat de afspraak met Hans geplanned. Ook Hans is een mannetje van de tijd en is zeker 20 minuten eerder bij mij dan de afgesproken tijd. Ik houd altijd rekening met dat soort dingen en kan daar ook van genieten. Ik ben nl. precies zo ;-).

Mijn thermoskan is gevuld met koffie. Maar,helaas,bijna geen suiker......melk bijna op,koffiepads op... Al met al begint het  niet goed. Ik schenk Hans een bakkie in maar kan zelf geen bakkie meer doen omdat de suiker op is. Koffie zonder suiker is niet te pruimen. Eigenlijk was dit al het startsein van alle ellende deze dag.

We gaan vlot naar de stek. Ik vis hier nu 3 jaar en nog nooit heb ik enig hinder ondervonden van landbouwmachines... Helaas,ik heb het niet afgeklopt op onbewerkt hout. Bij het naderen van het water zie ik al een flinke rupskraan staan,aan het begin van het weiland. In mijn koppie begint al enig onrust te ontstaan.

De karpers zijn flink bezig in de sloot. Het golft alle kanten op en het is meer een kwestie van afwachten wie de eerste vangt.

7:00. De kraan wordt gestart. Ik,als stratenmaker,had dit al een beetje ingecalculeerd. Ik begin immers ook om 7:00. Alle bouwvakkers trouwens. Hans zit aan de oever waar de kraan staat. De kraan begint te rupsen en een ware tsunami(door karper) beweegt zich over het water.  De rest laat zich wel raden..... De kraan begint te baggeren..... We pakken beide een stekje ver bij de kraan vandaan en kunnen onszelf al snel troosten met een giebel(wat een ondingen zijn het toch ;-P). We overleggen. Ik zeg tegen Hans dat het niet goed 'voelt' hier; windstil,herrie..noem maar op. Ja! We gaan naar mijn oude,vertrouwde stek! We spurten er vandoor. Bij aankomst krijg ik weer wat zelfvertrouwen terug. Alhoewel ik een zeer penetrante rottingslucht ruik. Hans ruikt het ook en we volgen de stank... We zien een flink karkas van een karper in een hoekje van het water dobberen,met meerdere dode vissen er omheen(voorn,baars,noem maar op..). De stank is niet te harden en de karper is meer een madenhotel geworden. Afschuwelijk gezicht. We pakken onze spullen en gaan naar onze beoogde stekken.Maar,de geur wordt steeds erger! Overal zie je dode vissen drijven. Het water is bijna pikzwart..Normaal is dat gewoon modderbruin. Het riet hangt er lusteloos bij. Elke keer als ik een rietpluk wil 'pakken' besluit ik verder te lopen. Zo ook Hans. Er is werkelijk geen leven. De geur die er rond hangt is het best te omschrijven als een mengsel van rottend vis,ier(koeiestront) en rotte eieren...en dat x 10... Van binnen ben ik al geknakt....
Ik loop door naar de T-splitsing. Ik voer er wat en ga dan bij een naastliggend watertje kijken. Wederom een dode karper tussen de lelies... Wat is hier in godsnaam gebeurd?? Ik vis hier nu 6 jaar,maar dit is werkelijk weerzinwekkend. Die arme vissen.... We gaan toch even vissen,maarja,na 10 minuten weet je het wel. Mijn knoflookmais ruikt zelfs naar die gore bende.. IK WIL HIER WEG!!!! EN SNEL!!! Ik weet Hans snel te overtuigen. Hans is natuurlijk ook niet gek. Wij hebben hier mooie sessies gehad,maar dit...... We zijn verbluft....

We rijden terug naar een andere stek waar ik nog 2 brasems vang en Hans ook een brasem. 14:30. We kappen ermee.

Ik heb eigenlijk geen woorden voor wat ik heb gezien vandaag en ben weer eens flink van slag. Hans zit ook 'stik en tebarsteh'.
Ik ga de hengelsportvereniging maar eens bellen. Eventjes kijken wat er aan de hand is....

Hans,bedankt dat je er weer was. Maar dit was echt dramatisch he....

Groet,
Dale

Eventjes tussendoor..

Mijn jongste dochter vindt vissen leuk. 'Probleem' is dat die kleine bengels veel willen vangen in zo kort mogelijke tijd. Ze is fanatiek,rete-fanatiek. Ze is 5 en ze staat erop dat ze zelf de haak uit de bek van de vis haalt. En dat doet ze zeer goed! Het is zaak haar een beetje te sturen,de beginselen van het vissen proberen bij te brengen.

In mijn straat heb je 2 sloten. Een bredere "hoofd'tocht en een boerenslootje. Daar vist zij het liefst;lekker veel ruisvoorntjes vangen in zo kort mogelijke tijd. En dat gaat heel best. Toch neem ik haar soms mee naar wateren waar wij samen kunnen vissen. Ik tracht al vele maanden in haar bijzijn een karper te vangen. Let wel,ik vis misschien 1 keer per maand met haar en enkel in de zomermaanden. Het moet wel leuk blijven voor haar ;-).

Al een week vraagt ze mij wanneer we samen gaan vissen. Dat vragen gaat werkelijk de hele dag door!  Drie keer per uur,minstens,vraagt ze wanneer we gaan.... Eerst hebben we veel ruisvoorns gevangen in de boerensloot,achter ons huis. Maar nu is het tijd om een stekje van mij op te zoeken.

12:00. Ik roep haar en zeg dat we straks gaan. Ze begint warempel al mijn spullen naar buiten te sjouwen!! Nou vraag ik je! We eten thuis nog wat en dan gaan we samen naar de stek.
Ik weet dat het niet de meest ideale tijdstippen zijn,maar het is lekker warm,vooral voor haar. En daar gaat het uiteindelijk wel om.

Ook door Robyn gemaakt...

Na een rit van 10 minuten zijn we ter plekke. Zij met de vaste hengel en ik leg de penhengel in. Zij met een enkele korrel mais op een haakmaatje 12 of 14,zoiets en ik met 3 maiskorrels op de hair.

15 cm. blankvoorn

Na een half uur vangt ze 2 voorns achter elkaar en ze pakt de vissen als een volleerde visser vast en wipt zo de haak eruit,met beleid. Daar kan ik van genieten.... Hierna valt het stil. Mijn pennetje staat ook al een uur stil. Ik vraag haar of we niet beter een ander plekje kunnen opzoeken en daar is ze het mee eens. We lopen om de sloot heen en zo komen we aan de andere oever uit van de sloot. We lopen een lekker stukje het land in. We pakken een stekje waar we beiden met gemak kunnen zitten. Mijn pennetje wordt iets voor een rietkraag gelegd,haar dobbertje gewoon recht toe,recht an. Ik ga naast haar zitten,op zo'n 3 meter afstand van mijn hengel. We keuvelen lekker over vissen en ondertussen houd ik mijn pen en haar dobber in de gaten. Er is na 5 minuten al beweging in de pen! Een duidelijke karperaanbeet is aanstaande. Ik vlieg naar de hengel. Pennetje loopt weg en ik haak een karper! Apetrots kijk ik mijn dochter aan... Ze wil met alles helpen; drillen,scheppen,spullen klaarleggen...het maakt haar niet uit. Ze lacht mee van genot! Het is een leuke vis ook! De vis laat zich niet zomaar pakken. Ik moet lekker drillen. Na een minuut of 5 ligt de vis in het net en op de onthaakmat,een vis van rond de 64 cm.. Onmiddelijk begint Robyn(haar naam dus ;-)) de vis te 'aaien'...toch vindt ze het flink spannend. Ik leg haar uit dat er weinig kan gebeuren,maarja,ikzelf was vroeger als de dood voor elke vis.. Ze doet het toch goed. Aaien en de vis bewonderen. En nu kan ze ook nog mooie plaatjes schieten ;-)

Ik lette op dat ze een goede foto maakte...;-)

De vis gaat terug en daarna gaan we verder. Ze vond het een mooie vis. En het is me gelukt haar de vis te laten zien,zo zegt ze!!
Een uurtje later vangt ze een blankvoorn van ongeveer 15 cm..... Die moest ook op de onthaakmat ;-).

Ja,het is gelukt!

Groet,Dale

Toedeloe knolletje,welkom biggetje!!

Eindelijk.....eindelijk heb ik bouwvak. Eventjes weg van alle stress op het werk en lekker tijd voor het gezinnetje en......vissen!

Ik maak meteen eventjes gebruik van de vrije tijd om met Hans Koeslag af te spreken,als hij kan en wil tenminste... Gelukkig, hij kan en wil ;-). Ik ga dus richting Geldermalsen en volgende week komt Hans bij mij. Wel zo eerlijk.

Om 2:30 gaat het wekkertje vannacht. Alles heb ik al klaar gezet beneden. De boel de bus in en dan beginnen we weer eens aan de 1,5 uur durende rit. Gelukkig heb ik niet erg veel moeite met dit soort tijdstippen en ritten. Dat komt deels omdat ik weet in wat voor water we gaan vissen en deels omdat het een schitterende omgeving is! De gastheer is trouwens ook noemenswaardig!!

Dit water heeft een bijzonder plekje in mijn hart gekregen.

Het is een werkelijk schitterend gelegen,brede poldervaart. Sommige gedeeltes zijn nauwelijks tot niet te bevissen doordat er verschrikkelijk veel waterlelies groeien. Hoe verder je de vaart afloopt,hoe beter de mogelijkheden worden; her en der verspreidt liggen groepen waterlelies. Perfect om met het pennetje af te struinen en genoeg ruimte om veilig te drillen.
Alleen.......de afgelopen 7 keer dat wij hier gevist hebben zat het weer niet mee. Ja,als je een terras wilde bezoeken......dan was het perfect. Kortom,alle keren was het windstil en bloedje heet. We konden op deze manier wel zien dat dit water verschrikkelijk grote karpers herbergt. Iets wat Hans natuurlijk al wist(en ze ook gevangen heeft), maar mijn kop sloeg regelmatig op tilt! De vissen waren onbereikbaar. Lekker zonnen was hun belangrijkste en enigste 'daad' van de dag....

Zodoende ontstaat er een soort missie voor Hans en mij. Hans die mij erg graag mijn eerste karper wil laten vangen in dat water en ik....tja.....ik deel die mening ;-).

Vandaag waren het compleet andere weersomstandigheden. Er was regen voorspeld,flinke bewolking,lekker windje, kracht 4 a 5 en een temperatuur van rond de 20 graden. Deze weerberichten deden ervoor zorgen dat ik gisteravond vol adrenaline op de bank zat. Dit moest gewoon goedkomen... Ik kon de slaap dus maar moeilijk vatten.

4:40. Ik klop op het voorraam van het huis van Hans. Zoals altijd ben ik ruim te vroeg. Ik haat te laat komen. Hans doet gelukkig de voordeur open en laat mij binnen en maakt dan voor ons een lekker bakkie koffie. We babbelen een halfuurtje en gaan dan op pad. De ,inmiddels, vertrouwde route wordt gereden en al snel zijn wij aan het water. De hengels worden in gereedheid gebracht en dan is het lopen geblazen.
Hans besluit het, voor wat betreft loopwerk,iets rustiger aan te doen. Ik maak 4 voerplekken bij plukken waterlelies en besluit deze af te vissen. De wind staat redelijk op onze kant en dat schept flink vertrouwen. Hans zit een paar honderd meter verderop,waar minder wind staat. Al snel krijg ik een berichtje van Hans dat er in zijn buurt flink wat activiteit te bespeuren is. Ook bij mij begin ik de eerste,onrustige bellenplakkaatjes te zien.... Zal het dan toch...? Het is 7:15. Uit het niets zie ik 2 meter bij mijn pen vandaan een flinke staartlob uit het water komen. Duidelijk van de vis die ik lief heb. En het is een flinke ook! De karper draait en kolkt op mijn voerstek. Op verschillende plekken zie ik bellenplakkaten uiteen spatten. Ik word gek! De vis zit duidelijk op het voer.... Ik zie continue de staart net onder het wateroppervlak walmen. Mijn hart bonst mijn keel uit,een gigantische druk in mijn hoofd zorgt voor bonkende hoofdpijn,mijn ogen rollen bijna uit mijn oogkassen. Dit kan niet gezond zijn. De spanning wordt mij bijna teveel..een teken dat de bloeddruk flink oploopt...

De karper is even weg,om na 2 minuten waterlelie bladeren omver te duwen en zijn terugkomst weer in te luiden. Wat een gekkenwerk.... Ja!! De pen zakt loom weg en op het moment dat het volgwakertje wil volgen stopt de aanbeet... SHIT!!!!!! Hierna is de karper definitief weg. Geen nood! 15 meter verderop heb ik nog een voerplekje gemaakt. Na een minuut of 3 dat de karper weg is besluit ik dit voerplekje te vereren met mijn bezoek. De pen wordt weer tegen de lelies gedropt,op een meter of 2 uit de kant. Wat krijgen we nou?? Daar zijn die bellenplakkaten weer!! De lelies worden flink door elkaar geschudt...De bellenplakkaat sluit zich nu rond mijn pen...de pen krijgt een schok...zakt wat weg...ik wacht tot het volgwakertje verdwijnt....ook dat gebeurt..de lijn gaat schokkend lopen...Ik sla aan en YES!!!!!! Een massief gewicht aan de andere kant van de lijn vertelt mij dat ik een beste vis gehaakt heb! De vis is traag. Pakt een metertje of 10 lijn maar ik kan de vis makkelijk sturen. Maar ondertussen sta ik stijf van de zenuwen. Zal ik nu echt weer een vis gaan landen,na al die lossers? Ondertussen zie ik de vis af en toe aan de oppervlakte. Het is een lekker dikkerdje. Ik bel Hans dat 'ie hangt'. Tot 2 keer toe kan ik de vis al scheppen,maar het lukt mij telkens net niet. Het zo gevreesde 'laatste schot' blijft gelukkig uit. Hans komt aanlopen en schept de vis. Ow,ow,ow.....inwendig barsten alle emoties los. Hier gaat het om! Ik ben vergeten de vis te meten en te wegen maar ik schat de vis toch wel een 80 cm.(bijna..?) en tussen de 23 en 25 pond. Ach,kan mij het ook schelen... Het is een beste big..... Hans schiet wat mooie plaatjes,we schudden elkaar de hand en vervolgen weer ieder ons weg. Ik ben compleet van slag,hahahhaha.
Ik  controleer het zaakje en ga dan weer de voerplekken af.De bellen blijven over de voerplekken schuiven,maar deze zijn van een andere soort. Ik meen de aasbellen van zeelt te herkennen en ook die van brasem. Die brasem vang ik dan ook op een bepaald moment... Op 1 voerstek verdwijnt mijn pen nog in een verschrikkelijk grote kolk van karper...Die was vast geschrokken van mijn lijn ...

Hans zit bij De Brug der Zuchten. Ook nu weer blijkt er flink gezucht  te zijn; als Hans mij tegemoet komt vertelt hij me dat hij er eentje verspeeld heeft.... Het zou ook bijna te mooi geweest zijn om waar te zijn.... Later op de dag vangt Hans wel een brasem.....
Rond een uur of 13:00 valt alles stil. Er is weinig activiteit te bekennen. We lopen nog wat voerstekken af tot 14:30,maar eigenlijk weet je het al....ze zitten er niet meer...
En zo babbelen we nog wat na. Het was een heerlijke dag. Toch hadden we wat meer activiteit van karper verwacht,maarja,het blijft karper he ;-)

Volgende week krijgt Hans de herkansing bij mij!
Hans,wederom bedankt voor de gastvrijheid! Het is je gelukt!!!

Groet, Dale

Daar is 'ie dan :-D