1x 20 plusser...
Voor de rest echt een klotejaar v.w.b. de visserij. Ach...volgende week gaan de hengels voor minimaal 2x uit het vet ;-)
Groet,
Dale
vrijdag 28 december 2012
zaterdag 17 november 2012
Inleiding tot mijn schaken
een fantastische sport om te beoefenen. Ik ben geen goede schaker. Net zoals met vissen gaat het om het spelletje,maar winnen is toch leuk. Ik zie het ook als een strijd met jezelf. Denken,denken,denken..plannen trekken. Twijfels om een zet te doen. Zal de tegenstander het trucje doorzien of niet? Je zit tegenover een opponent. Het psychologische gevecht begint. Je bekijkt je tegenstander van top tot teen. Gaandeweg de partij herken je bepaalde trekjes bij je tegenstander. Bluft hij/zij,of is diegene zeer zeker van zijn/haar zaken? Ik probeer altijd oogcontact te zoeken. Daar herken je alles in! Zie ik nervositeit? Dan knallen met die zooi... Er gaan zoveel zetten door je hoofd.... Je word bijna gek van jezelf... Hoe vaak is het niet voorgekomen dat je een foute zet hebt gedaan? Vaak,heel vaak. Maar door door te zetten kan je een verliespartij ombuigen naar een remise of zelfs winst! En dat allemaal door die psychologische oorlogsvoering! Na 4,5 uur zie je ze toch heen en weer schuiven op die stoel. Dan weet je dat er meer te halen is. Je bekijkt de tijd die hij en jij nog hebt.... Je knalt nog een goede zet op het bord die je tegenstander doet nadenken..flink doet nadenken... En dan is daar die verdiende winst! Of remise na verloren gestaan te hebben... Maar o zo vaak verloren....
Ja,karpervissen heeft ZEKER raaklijnen met het schaken. Het is precies hetzelfde spelletje....
Proost!
Groet,
Dale
dinsdag 13 november 2012
Hengels in 't vet
Het zal de meesten niet ontgaan zijn dat ik behoorlijk inactief ben.
Ik wilde er nog een paar keer op uit gaan,maar omstandigheden m.b.t. werk hebben er voor gezorgd dat ik geen tijd en energie meer had om het pennetje ergens te droppen. De wil is er nog steeds....
Meestal heeft het schaakvirus nu al toegeslagen,maar ook dat laat op zich wachten. Het slechte seizoen omtrent karpervissen lijkt in een lijn te lopen met de resultaten in de schaakprestaties. Ik wacht langzaam op het moment dat er een positieve kanteling komt.
Als ik zo terugkijk op het seizoen kan ik concluderen dat de fantastische schub,gevangen bij Hans Koeslag, een heleboel heeft goedgemaakt. De manier hoe ik die vis heb gevangen(sluipen,achterna zitten en uiteindelijk vangen) had alles wat mijn penvissershartje zo blij maakt! Een moment om nooit meer te vergeten....
De rest van het seizoen stond vooral in het teken van het lokaliseren van karper op mijn favoriete stekken. Dit bleek lastiger dan ooit. Vaak ga je dan uiteindelijk geforceerd te werk en dat pakt nooit goed uit. Dat ik het best heb gevangen bij mijn gastheren moet genoeg zeggen.... Kortom,in mijn eigen gebied nagenoeg dieptepunten en de hoogtepunten bij de gastheren(Hans Koeslag en Koen Verweij),waarvoor mijn dank!!
Nu breekt er een tijd aan van schaken en luisteren naar muziek. En toch met je hoofd bij het vissen blijven. Het toernooi Tata Steel Chess staat voor de deur(nouja.....Januari). 6 dagen schaken met partijen die tot 5,5 uur kunnen duren,gaat je ook niet in de koude kleren zitten. Studeren van zetten is inherent aan enig succes. Net zoals met vissen,inzet wordt uiteindelijk beloond.
Misschien kan ik beter in deze tijd wat verhaaltjes neerzetten omtrent schaken.
Mensen,bedankt voor de vaak bemoedigende reacties. Die hebben ervoor gezorgd dat ik doorzette in slechte periodes!
Eind Februari,begin Maart worden de hengels weer tevoorschijn getoverd!
Tot dan,
groet,Dale
Ik wilde er nog een paar keer op uit gaan,maar omstandigheden m.b.t. werk hebben er voor gezorgd dat ik geen tijd en energie meer had om het pennetje ergens te droppen. De wil is er nog steeds....
Meestal heeft het schaakvirus nu al toegeslagen,maar ook dat laat op zich wachten. Het slechte seizoen omtrent karpervissen lijkt in een lijn te lopen met de resultaten in de schaakprestaties. Ik wacht langzaam op het moment dat er een positieve kanteling komt.
Als ik zo terugkijk op het seizoen kan ik concluderen dat de fantastische schub,gevangen bij Hans Koeslag, een heleboel heeft goedgemaakt. De manier hoe ik die vis heb gevangen(sluipen,achterna zitten en uiteindelijk vangen) had alles wat mijn penvissershartje zo blij maakt! Een moment om nooit meer te vergeten....
De rest van het seizoen stond vooral in het teken van het lokaliseren van karper op mijn favoriete stekken. Dit bleek lastiger dan ooit. Vaak ga je dan uiteindelijk geforceerd te werk en dat pakt nooit goed uit. Dat ik het best heb gevangen bij mijn gastheren moet genoeg zeggen.... Kortom,in mijn eigen gebied nagenoeg dieptepunten en de hoogtepunten bij de gastheren(Hans Koeslag en Koen Verweij),waarvoor mijn dank!!
Nu breekt er een tijd aan van schaken en luisteren naar muziek. En toch met je hoofd bij het vissen blijven. Het toernooi Tata Steel Chess staat voor de deur(nouja.....Januari). 6 dagen schaken met partijen die tot 5,5 uur kunnen duren,gaat je ook niet in de koude kleren zitten. Studeren van zetten is inherent aan enig succes. Net zoals met vissen,inzet wordt uiteindelijk beloond.
Misschien kan ik beter in deze tijd wat verhaaltjes neerzetten omtrent schaken.
Mensen,bedankt voor de vaak bemoedigende reacties. Die hebben ervoor gezorgd dat ik doorzette in slechte periodes!
Eind Februari,begin Maart worden de hengels weer tevoorschijn getoverd!
Tot dan,
groet,Dale
zondag 14 oktober 2012
Te koop.. **Update,nu met meerdere foto's**
http://watersport.marktplaats.nl/hengelsport-karpervissen/605567232-penhengels.html?complete_ad=2
 | ||
| CJW,Fairplay en Hardy Fibatube blank |
 | |
| CJW |
 | ||
| Fairplay |
 | ||
| Hardy Fibatube blank |
vrijdag 12 oktober 2012
Zoektocht
Morgen ga ik weer verder met de zoektocht naar karper.
Er staat weer een testsessie op het program en verder loop ik wat andere stekken af. Het wordt eerder een koortsachtige zoektocht,want ik ben al te lang karperloos. En dat zint mij niet. Na de nodige lossers de laatste tijd,besluit ik terug te grijpen naar mijn oude,vertrouwde systeem. Het is ook ongekend dat ik nu nog zo met karpervissen bezig ben. Met het jaar blijft de passie groeien.
Ja,morgen ga ik 3 stekken bezoeken; duikers,nieuwe stekken en het kanaal. Ik ben benieuwd ;-)
Groet,
Dale
Er staat weer een testsessie op het program en verder loop ik wat andere stekken af. Het wordt eerder een koortsachtige zoektocht,want ik ben al te lang karperloos. En dat zint mij niet. Na de nodige lossers de laatste tijd,besluit ik terug te grijpen naar mijn oude,vertrouwde systeem. Het is ook ongekend dat ik nu nog zo met karpervissen bezig ben. Met het jaar blijft de passie groeien.
Ja,morgen ga ik 3 stekken bezoeken; duikers,nieuwe stekken en het kanaal. Ik ben benieuwd ;-)
Groet,
Dale
zondag 7 oktober 2012
Zware kost
De zware tijden zijn definitief aangebroken.
Hoewel velen nu goed vangen,is het bij mij alle hens aan dek. De karpers zijn weer eens verdwenen. Het gebeurt elk jaar weer en tot nu toe kan ik ze nog steeds niet terugvinden.
Op een nieuwe stek had ik vorige week eventjes snel een paar uurtjes in de avond gepakt. Ik zat bij een mooie duiker. Na een half uur schiet de pen weg en haak ik een vis die zeer traag wegloopt. Ook dit was weer een zwaardere jongen. Op het moment dat de slip moet gaan lopen,krijg ik de haak terug zonder vis.. Nou,ik denk dat jullie inmiddels wel voor kunnen stellen wat er toen door mij heenging.. En dan vooral op een nieuwe stek en ook nog eens met de eerste test-sessie..
Ik ben de afgelopen 2 weken meerdere malen die kant op gegaan,maar verder geen enkele aanbeet meer gehad.
Afgelopen woensdag werd ik ziek. Het heerst hier nogal. Het is een fel virus;1 nacht ben je eigenlijk vastgeketend aan het toilet en dan is het weer aansterken. Vandaag voelde ik mij weer redelijk en besloot ik mooi weer eens te pennen. Vol vertrouwen zat ik weer bij de duiker. Het zonnetje dat scheen,een mooie,trage kabbel op het water. Ja,ik zag het wel zitten vandaag!
Maar de uren tikten voorbij…. De pen bleef enkel zachtjes wiegen op de lome golven…Verder helemaal niets. Het voelde allemaal wat leeg aan,compleet in overeenstemming met mijn gevoel van afgelopen woensdag… Na een uur of 2 besluit ik de knoop door te hakken en verkas. Ik ga wat oudere stekken van mij af. Bij aankomst bij een van die oude stekken(ook bij een duiker) zie ik het al kolken en stromen. De gemalen zijn flink aan het pompen. Ik leg de pen precies op de rand van de stroming en het zaakje blijft perfect staan. Na een kwartier krijgt de pen een felle tik,een groep bellen stijgt op en dan niets meer. Mmmmmmm,dat zou er zomaar eentje kunnen zijn. Helaas blijft het hier bij… Mijn conditie is ook nog niet helemaal op peil,zo merk ik..
Waar ik verder ook probeer,geen enkel teken van vis. Hoe meer die koude tijd nadert,hoe meer ik baal van die 3 forse vissen die ik gelost heb. Die lossers neem ik mijzelf erg kwalijk en voelen extra zuur. Ze hadden namelijk een groot gedeelte van dit seizoen goed kunnen maken.
Ach,de zoektocht gaat verder. Voor zolang het nog kan.
Groet,
Dale
Hoewel velen nu goed vangen,is het bij mij alle hens aan dek. De karpers zijn weer eens verdwenen. Het gebeurt elk jaar weer en tot nu toe kan ik ze nog steeds niet terugvinden.
Op een nieuwe stek had ik vorige week eventjes snel een paar uurtjes in de avond gepakt. Ik zat bij een mooie duiker. Na een half uur schiet de pen weg en haak ik een vis die zeer traag wegloopt. Ook dit was weer een zwaardere jongen. Op het moment dat de slip moet gaan lopen,krijg ik de haak terug zonder vis.. Nou,ik denk dat jullie inmiddels wel voor kunnen stellen wat er toen door mij heenging.. En dan vooral op een nieuwe stek en ook nog eens met de eerste test-sessie..
Ik ben de afgelopen 2 weken meerdere malen die kant op gegaan,maar verder geen enkele aanbeet meer gehad.
Afgelopen woensdag werd ik ziek. Het heerst hier nogal. Het is een fel virus;1 nacht ben je eigenlijk vastgeketend aan het toilet en dan is het weer aansterken. Vandaag voelde ik mij weer redelijk en besloot ik mooi weer eens te pennen. Vol vertrouwen zat ik weer bij de duiker. Het zonnetje dat scheen,een mooie,trage kabbel op het water. Ja,ik zag het wel zitten vandaag!
Maar de uren tikten voorbij…. De pen bleef enkel zachtjes wiegen op de lome golven…Verder helemaal niets. Het voelde allemaal wat leeg aan,compleet in overeenstemming met mijn gevoel van afgelopen woensdag… Na een uur of 2 besluit ik de knoop door te hakken en verkas. Ik ga wat oudere stekken van mij af. Bij aankomst bij een van die oude stekken(ook bij een duiker) zie ik het al kolken en stromen. De gemalen zijn flink aan het pompen. Ik leg de pen precies op de rand van de stroming en het zaakje blijft perfect staan. Na een kwartier krijgt de pen een felle tik,een groep bellen stijgt op en dan niets meer. Mmmmmmm,dat zou er zomaar eentje kunnen zijn. Helaas blijft het hier bij… Mijn conditie is ook nog niet helemaal op peil,zo merk ik..
Waar ik verder ook probeer,geen enkel teken van vis. Hoe meer die koude tijd nadert,hoe meer ik baal van die 3 forse vissen die ik gelost heb. Die lossers neem ik mijzelf erg kwalijk en voelen extra zuur. Ze hadden namelijk een groot gedeelte van dit seizoen goed kunnen maken.
Ach,de zoektocht gaat verder. Voor zolang het nog kan.
Groet,
Dale
zondag 23 september 2012
Zenuwen niet de baas
Vandaag(zondag) konden er weer een paar uurtjes gemaakt worden.
Ik moet eerlijk bekennen dat ik de laatste weken wat 'zwevende' ben en sommige wateren die ik vaak bevis niet meer zo interessant vindt. Het 'zwevende' kan ook geïnterpreteerd worden als 'zwervende'.......'zoekende'. Zoekend en rondzwervend naar ander water en andere karpers.
Zo'n water heb ik gevonden,dicht bij 1 van mijn stekken. Vaak reed ik er voorbij(op weg naar een andere,vaste stek) en ik dacht altijd 'Dat komt nog wel een keertje'. Ook heeft een vismaat mij getipt op dit water. Vroeger heeft hij hier regelmatig gevist. 1+1=2...... Hier heb ik nu de afgelopen keren met enige regelmaat gevist en ik wil hier graag doorzetten. De omgeving is best mooi,maar er loopt een sluiproute voor het verkeer(wandelaars,fietsers,tractoren..) naar de hoofdweg. Dat gaat een beetje tegen mijn principes in(te druk). Maar ja,om nou altijd maar dwars te blijven en niks nieuws te proberen....daar word je ook niet wijzer van. Wat ook meewerkt is dat ik vermoed dat er best grote karper zit. Ik heb ze nog niet kunnen spotten als in schaduwen/silhouetten,maar de boeggolven die ik gezien heb beloven veel goeds. Vandaar dat ik hier nu een beetje blijf rondhangen.....
5:30 gaat de wekker. Het is om 7:00 licht dus ik hoef er niet vroeg uit,aangezien ik in de buurt vis. Gisteren hadden we een verjaardag te vieren van onze oudste(het partijtje) en dat kost best wat energie. Dan is die 5:30 i.c.m op tijd naar bed best wel fijn!
Probleem 2. De temperaturen zijn best wel verlaagd. Zeker die nachttemperaturen. Hier begint het vaak bij mij te knagen en mijn zelfvertrouwen krijgt elk jaar een deuk als die eerste 'kou' neervlijt. Echt koud is het natuurlijk niet,maar het voelt goed fris aan,zo in de ochtend. Vaak raak ik ze binnen nu en een week of 3 kwijt. Ook nu twijfel ik....
Wat er zoal in mijn hoofd omgaat :
1. Plotselinge daling van temperatuur; ondiep polderwater is hier zeer gevoelig voor..
2. Zijn de karpers meteen weg,in zo'n water?
3.Heeft het dan wel zin om in zo'n rechtlijnige poldersloot op de diepere plekken te vissen? Immers,ze hebben waarschijnlijk dieper en wat groter water opgezocht?
4. Als het zonnetje dan weer gaat schijnen,komen ze dan weer richting de ondiepten of zoeken ze de ondiepten op in het water waar ze naartoe zijn 'gevlucht'?
5.Onderzoeken dus! Maar(zeer weinig) tijd speelt hier een grote rol in!!
Ik noem maar enkele punten op. Ik hoef op deze punten geen antwoord te hebben(tenzij van mezelf ;-))!!! Dat is niet mijn insteek. Dit is een persoonlijke zoektocht die ik moet ondernemen en dat kan best nog weleens wat jaartjes duren..
Afijn,we zijn inmiddels aan het water. Het is fris en ik zie al snel enkel wat gespartel van voorn. Ik voer wat bij rietplukken,ga er zitten en neem een bak koffie. Zo begin ik eigenlijk altijd.Op deze manier inspecteer ik een gedeelte van het water. Gewoon...stil zitten en het water in je opnemen..alles in de gaten houdend.... Na 20 minuten besluit ik een wandeling te maken richting duikers. Mijn gevoel zegt dat ik die beschutting voor de vis moet opzoeken...Rustig loop ik op een flinke afstand,evenwijdig aan het water,richting de duiker. Ondertussen zie ik weinig tekenen van actieve karper. Ik arriveer bij de duiker en besluit aan beide kanten licht te voeren. Een kant van de duiker ligt als eerste vol in de zon dus dat lijkt mij een goede optie. Ik voer eerst aan de 'schaduwkant',steek dan de weg over en voer dan aan de 'zonkant'. Terwijl ik hier voer komen er flinke golven vanuit de duiker rollen! Ik hoor geen echoënde geluiden van watervogels... Mmmmmm,de spanning loopt op!
Ik vis eerst een kwartiertje aan de schaduwkant. Na verloop van tijd zie ik activiteit van karper maar net buiten mijn bereik... De karper zorgt voor het schudden van riet. Als er een tractor voorbij raast zie ik de karper vluchten.... Ik ga aan de zonkant zitten. Ik plaats mijn pennetje direct voor en in het midden van de ingang van de duiker. Aan deze kant van de duiker is duidelijk dat er meerdere karpers actief zijn. Ondertussen weer boegolven van vis die vanuit de duiker komen rollen...
Ik hoor een vis springen onder de duiker...... Het wordt nu puur spannend,maar na regelmatig gewisseld te zijn van kant en zonder resultaat,besluit ik nu maar echt aan de zonkant te blijven...
Naast de duiker is een kleine uitloper met enkele rietplukken. Er staat een rietstengel zielig in zijn eentje... Ik kijk en zie dat die rietstengel volledig wordt weggedrukt! Hop!! Diepte aanpassen en het pennetje wordt bij de rietstengel geplaatst. Ik tril als een rietstengel door de spanning en zenuwen.... De pen krijgt een lichte opsteker,dan eventjes niets en wil dan wegzeilen... Veel te vroeg sla ik aan wat resulteert in een seconde contact en dan los. Grote boeggolf van van een vluchtende vis.. K#T!!!
Ja...die zenuwen ben ik nog regelmatig niet de baas... Daar moet ik wat aan doen want het kost me veel vis,vermoedt ik... Ik baal als een stekker maar ga snel weer door....
Ik loop door richting het eindpunt. Die ligt erg dicht bij de drukke weg en ik voel mij er niet zo op mijn gemak.Ook zie ik geen activiteit van karper. Na een halfuurtje loop ik terug,richting de 'rustige' kant...
Er gaat wat meer wind staan en de temperatuur gaat merkbaar omhoog. Ik zie het positief in. Ondertussen sta ik al die tijd nog steeds onder spanning. Het gevoel dat er wat kan gebeuren blijft flink aanwezig. Best vermoeiend,kan ik zeggen! Maar wel leuk ;-). Helaas...de karpers zie ik her en der nog maar ik kan ze niet meer najagen. En dan is al de activiteit plots verdwenen... Om 13:00 besluit ik te stoppen.
Ongetwijfeld heb ik weer het een en ander fout gedaan,maar ook in dit water kom ik weer in de buurt. Ik hik er telkens tegenaan. Ik blijf het hier nog wel eventjes proberen en ondertussen lekker rondbanjerend naar 'nieuw' water.
Groet,
Dale
Ik moet eerlijk bekennen dat ik de laatste weken wat 'zwevende' ben en sommige wateren die ik vaak bevis niet meer zo interessant vindt. Het 'zwevende' kan ook geïnterpreteerd worden als 'zwervende'.......'zoekende'. Zoekend en rondzwervend naar ander water en andere karpers.
Zo'n water heb ik gevonden,dicht bij 1 van mijn stekken. Vaak reed ik er voorbij(op weg naar een andere,vaste stek) en ik dacht altijd 'Dat komt nog wel een keertje'. Ook heeft een vismaat mij getipt op dit water. Vroeger heeft hij hier regelmatig gevist. 1+1=2...... Hier heb ik nu de afgelopen keren met enige regelmaat gevist en ik wil hier graag doorzetten. De omgeving is best mooi,maar er loopt een sluiproute voor het verkeer(wandelaars,fietsers,tractoren..) naar de hoofdweg. Dat gaat een beetje tegen mijn principes in(te druk). Maar ja,om nou altijd maar dwars te blijven en niks nieuws te proberen....daar word je ook niet wijzer van. Wat ook meewerkt is dat ik vermoed dat er best grote karper zit. Ik heb ze nog niet kunnen spotten als in schaduwen/silhouetten,maar de boeggolven die ik gezien heb beloven veel goeds. Vandaar dat ik hier nu een beetje blijf rondhangen.....
5:30 gaat de wekker. Het is om 7:00 licht dus ik hoef er niet vroeg uit,aangezien ik in de buurt vis. Gisteren hadden we een verjaardag te vieren van onze oudste(het partijtje) en dat kost best wat energie. Dan is die 5:30 i.c.m op tijd naar bed best wel fijn!
Probleem 2. De temperaturen zijn best wel verlaagd. Zeker die nachttemperaturen. Hier begint het vaak bij mij te knagen en mijn zelfvertrouwen krijgt elk jaar een deuk als die eerste 'kou' neervlijt. Echt koud is het natuurlijk niet,maar het voelt goed fris aan,zo in de ochtend. Vaak raak ik ze binnen nu en een week of 3 kwijt. Ook nu twijfel ik....
Wat er zoal in mijn hoofd omgaat :
1. Plotselinge daling van temperatuur; ondiep polderwater is hier zeer gevoelig voor..
2. Zijn de karpers meteen weg,in zo'n water?
3.Heeft het dan wel zin om in zo'n rechtlijnige poldersloot op de diepere plekken te vissen? Immers,ze hebben waarschijnlijk dieper en wat groter water opgezocht?
4. Als het zonnetje dan weer gaat schijnen,komen ze dan weer richting de ondiepten of zoeken ze de ondiepten op in het water waar ze naartoe zijn 'gevlucht'?
5.Onderzoeken dus! Maar(zeer weinig) tijd speelt hier een grote rol in!!
Ik noem maar enkele punten op. Ik hoef op deze punten geen antwoord te hebben(tenzij van mezelf ;-))!!! Dat is niet mijn insteek. Dit is een persoonlijke zoektocht die ik moet ondernemen en dat kan best nog weleens wat jaartjes duren..
Afijn,we zijn inmiddels aan het water. Het is fris en ik zie al snel enkel wat gespartel van voorn. Ik voer wat bij rietplukken,ga er zitten en neem een bak koffie. Zo begin ik eigenlijk altijd.Op deze manier inspecteer ik een gedeelte van het water. Gewoon...stil zitten en het water in je opnemen..alles in de gaten houdend.... Na 20 minuten besluit ik een wandeling te maken richting duikers. Mijn gevoel zegt dat ik die beschutting voor de vis moet opzoeken...Rustig loop ik op een flinke afstand,evenwijdig aan het water,richting de duiker. Ondertussen zie ik weinig tekenen van actieve karper. Ik arriveer bij de duiker en besluit aan beide kanten licht te voeren. Een kant van de duiker ligt als eerste vol in de zon dus dat lijkt mij een goede optie. Ik voer eerst aan de 'schaduwkant',steek dan de weg over en voer dan aan de 'zonkant'. Terwijl ik hier voer komen er flinke golven vanuit de duiker rollen! Ik hoor geen echoënde geluiden van watervogels... Mmmmmm,de spanning loopt op!
Ik vis eerst een kwartiertje aan de schaduwkant. Na verloop van tijd zie ik activiteit van karper maar net buiten mijn bereik... De karper zorgt voor het schudden van riet. Als er een tractor voorbij raast zie ik de karper vluchten.... Ik ga aan de zonkant zitten. Ik plaats mijn pennetje direct voor en in het midden van de ingang van de duiker. Aan deze kant van de duiker is duidelijk dat er meerdere karpers actief zijn. Ondertussen weer boegolven van vis die vanuit de duiker komen rollen...
Ik hoor een vis springen onder de duiker...... Het wordt nu puur spannend,maar na regelmatig gewisseld te zijn van kant en zonder resultaat,besluit ik nu maar echt aan de zonkant te blijven...
Naast de duiker is een kleine uitloper met enkele rietplukken. Er staat een rietstengel zielig in zijn eentje... Ik kijk en zie dat die rietstengel volledig wordt weggedrukt! Hop!! Diepte aanpassen en het pennetje wordt bij de rietstengel geplaatst. Ik tril als een rietstengel door de spanning en zenuwen.... De pen krijgt een lichte opsteker,dan eventjes niets en wil dan wegzeilen... Veel te vroeg sla ik aan wat resulteert in een seconde contact en dan los. Grote boeggolf van van een vluchtende vis.. K#T!!!
Ja...die zenuwen ben ik nog regelmatig niet de baas... Daar moet ik wat aan doen want het kost me veel vis,vermoedt ik... Ik baal als een stekker maar ga snel weer door....
Ongetwijfeld heb ik weer het een en ander fout gedaan,maar ook in dit water kom ik weer in de buurt. Ik hik er telkens tegenaan. Ik blijf het hier nog wel eventjes proberen en ondertussen lekker rondbanjerend naar 'nieuw' water.
Groet,
Dale
zondag 9 september 2012
Onbewust bewust
Vorige week woensdag;
Owner haken besteld. Owner haken zijn goed. Ik had de C-4 besteld in maatje 6.
Ik kreeg ze afgelopen vrijdag binnen. 3 dingetjes waar ik niet blij mee was; 1. Een(flink) naar binnenstaand oog. 2. Een naar binnenstaande haakpunt en 3. De haakpunt,vanaf de bocht,draait naar links.
Tja,internet he..je ziet ze niet in 'real life' zullen we maar zeggen. Waarom ik er niet zo blij mee ben? In de loop der tijd heb ik genoeg negatieve ervaringen gehad met deze stijl van haken. Ook vandaag werd het bewijs weer geleverd. Omtrent het penvissen dan en in combinatie met het gebruikte systeem! Maar, geheel mijn eigen schuld!!!!
5:00 en het wekkertje loopt weer af. Ik heb moeite om uit bed te gaan,maar als ik eenmaal aan de waterkant sta.....
Het is een en al leven in de poldersloot; flinke aantallen witvis en ook karper! Het voelt allemaal wat spookachtig aan met die mist
De karper laat flink van zich horen. Er klapt er eentje flink op het water...en ik zie flinke boeggolven. Ik voer wat bij de rietplukken. De pen wordt er geplaatst..riet wordt opzijgedrukt en de pen krijgt een felle tik. Wat overblijft is boeggolf. Okeeeeeee,hebben we dat ook weer gehad,binnen een kwartier.
De karpers blijven hier flink rommelen,maar het is geen aasgedrag. Dat weet ik ook wel. In sommige wateren hoef je niet perse vroeg aanwezig te zijn,ze azen dan toch nog niet. Het is dan eerder een aanloop tot azen. Ik zie het als 'wakker worden'...
Ok,we gaan weer verder.
Na ongeveer een uur besluit ik naar een duiker te lopen. Een leuke wandeling van zo'n 500 meter. Waarom sla ik de rest van het water over? Tja,dat weet ik ook niet,maar daar komt na vandaag verandering in.
Ik loop dus naar de duiker. De sloot vernauwt halverwege iets. Dat zijn ook interessante plekken. Onder het lopen zie ik in het midden van het water,vlakbij de vernauwing, een enorme kring van karper uitwaaieren. Ik sta aan de grond genageld. Overal zie ik bellen. De karper is duidelijk gevlucht en heeft de modderbodem daarbij flink beroerd...
Ik loop door naar de duiker,maar daar is totaal geen leven te bespeuren en na een halfuur loop ik terug. Een voordeel van dit water is dat er een flink brede oever is,begroeid met gras,brandnetels en wat al niet meer en zo kan je de karper vrij subtiel belagen. Een nadeel is dat er direct een weg langs die graskant loopt,die behoorlijk druk kan worden door automobilisten,wandelaars en fietsers. Ik houd daar niet van, maarja,soms eventjes je principes opzij zetten.
Op die terugweg loop ik diverse malen richting de slootkant. Ik zie wat uitdagende rietplukken her en der en besluit er wat te voeren om daarna door te lopen naar de beginstek. Nee, hier gebeurt dus niks. Inmiddels begint de zon uitbundig te schijnen(het is nu rond 9:30) en is het nagenoeg windstil. Ik krijg het heet en de motivatie ebt weg. Ik zit er zelfs eventjes aan te denken om te stoppen. In de verte zie ik wolkenvelden aankomen die uiteindelijk voor de zon schuiven. Het windje trekt weer wat aan en de motivatie is weer terug! Zo word ik heen en weer geslingerd..Twijfel,twijfel,twijfel...
Ik besluit naar 1 van de nieuw aangevoerde stekken te bezoeken,nadat ik een andere duiker heb bezocht
. Het is nu 11:30 en de zon schijnt,helaas,weer uitbundig en de warmte daalt neer... Shit he....ik begin weer te denken aan stoppen,maar loop toch door naar de stek. De pen wordt subtiel naast wat rietplukken gezet. Er drijven wat oude stengels tegen de pen aan. Het pennetje steekt amper 3 mm boven het water uit,maar gelukkig heb ik ook nog 2 volgwakertjes aan de lijn zitten. Na 10 minuten zie ik lichte beweging bij de pen! Je weet wel,typische karpertwijfel... De pen zakt loom weg en heel traag verdwijnen de volgwakertjes mee. Ik sla aan voordat de 2e volgwaker verdwenen is. Ik haak een massieve vis! Geen sprintende verwilderde,nee,ik voel een beuk op de hengel en de vis gaat er traag vandoor. Duidelijk een maatje groter dan ik gewend ben! Maar na 5 seconden krijg ik de haak terug.... Ik sta als een zielig hoopje mens langs de kant... Verdomme!!! Te vroeg aangeslagen,voor mijn gevoel.
Niet nadenken...doorgaan!! Ik loop naar de andere,nieuwe voerstek. Ik zit hier een halfuur maar ook hier,geen actie. Teruglopen naar de stek van de losser. Pennetje op dezelfde plek en jahoor! Daar gaat
'ie weer! Aanslaan en hangen! Duidelijk een kleinere,getuige de paniekspurt. Maar,ook nu weer na een paar seconden los... Nu schreeuw ik dus ff zo hard dat de schapen me wat meewarig aankijken. Sorry,schaapjes.....
Ok,Owner haken eraf en Gamakatsu Specialist R,maatje 8 erop;een zeer licht gebogen haakoog en een ietwat naar binnengekeerde punt. Voor mij is het recht genoeg ;-)
Met trillende handjes pas ik de bledknoop toe. Wonderbaarlijk lukt het me de knoop te voltooien!
Ik loop gefrustreerd door naar een andere voerstek,maar mijn hoofd blijft bij deze stek. Na een kwartier loop ik alweer richting de 'Lossersstek'. Ik verwacht er niet veel meer van,maar toch maar eventjes proberen. Ik geef mezelf nog een laatste kans. Als de karper dat nou ook doet....
Ongelooflijk!! Na een kwartier knalt de pen weg en ik haak de kleinste karper van de dag(op gevoel afgaande). Maar ook deze heeft een startschot,niet normaal meer. Ik wil de hengel omhoog halen,maar mijn top blijft onder een dikke rietstengel hangen! Dit gaat niet goed! Ik krijg de hengel iets omhoog,maar de rietstengel blijft om de hengel gevouwen. Ik zie de hengel top in een onnatuurlijke S-lopen. In een uiterste poging ram ik de hengel omhoog en de rietstengel breekt. Pfffffffff,dat zag er niet best uit.. Ik schep de uiteindelijke,furieuze boosdoener van 63 cm. samen met een zooitje modder. Ik zit nu zelf ook onder de modder.. Een pleister op de wonde....
Maar ik ben blij hoor!!!! Weer een rosser eerste klas in the pocket!
Helaas,de groten blijven me nog de baas,maar dat komt nog wel.
De Owner haken: Ik heb gewoon zelf een foute keuze gemaakt. Ongetwijfeld zijn de haken goed,maar niet met mijn gebruikte systeem. Ik was nu wel blij met mijn zwaardere materieel en materiaal,anders zei het lijntje PANG!!
Wat ik ook vreemd vond,is dat de aanbeten tussen 11:30 en 12:30 plaatsvonden. En het was toen echt wel warm! Wat een hectisch uurtje en wat een hectisch avontuurtje ;-)
Groet,
Dale
Ik kreeg ze afgelopen vrijdag binnen. 3 dingetjes waar ik niet blij mee was; 1. Een(flink) naar binnenstaand oog. 2. Een naar binnenstaande haakpunt en 3. De haakpunt,vanaf de bocht,draait naar links.
Tja,internet he..je ziet ze niet in 'real life' zullen we maar zeggen. Waarom ik er niet zo blij mee ben? In de loop der tijd heb ik genoeg negatieve ervaringen gehad met deze stijl van haken. Ook vandaag werd het bewijs weer geleverd. Omtrent het penvissen dan en in combinatie met het gebruikte systeem! Maar, geheel mijn eigen schuld!!!!
5:00 en het wekkertje loopt weer af. Ik heb moeite om uit bed te gaan,maar als ik eenmaal aan de waterkant sta.....
 | |||
| geweldig gewoon.. |
 |
| halfuurtje later... |
De karpers blijven hier flink rommelen,maar het is geen aasgedrag. Dat weet ik ook wel. In sommige wateren hoef je niet perse vroeg aanwezig te zijn,ze azen dan toch nog niet. Het is dan eerder een aanloop tot azen. Ik zie het als 'wakker worden'...
Ok,we gaan weer verder.
Na ongeveer een uur besluit ik naar een duiker te lopen. Een leuke wandeling van zo'n 500 meter. Waarom sla ik de rest van het water over? Tja,dat weet ik ook niet,maar daar komt na vandaag verandering in.
Ik loop dus naar de duiker. De sloot vernauwt halverwege iets. Dat zijn ook interessante plekken. Onder het lopen zie ik in het midden van het water,vlakbij de vernauwing, een enorme kring van karper uitwaaieren. Ik sta aan de grond genageld. Overal zie ik bellen. De karper is duidelijk gevlucht en heeft de modderbodem daarbij flink beroerd...
Ik loop door naar de duiker,maar daar is totaal geen leven te bespeuren en na een halfuur loop ik terug. Een voordeel van dit water is dat er een flink brede oever is,begroeid met gras,brandnetels en wat al niet meer en zo kan je de karper vrij subtiel belagen. Een nadeel is dat er direct een weg langs die graskant loopt,die behoorlijk druk kan worden door automobilisten,wandelaars en fietsers. Ik houd daar niet van, maarja,soms eventjes je principes opzij zetten.
Op die terugweg loop ik diverse malen richting de slootkant. Ik zie wat uitdagende rietplukken her en der en besluit er wat te voeren om daarna door te lopen naar de beginstek. Nee, hier gebeurt dus niks. Inmiddels begint de zon uitbundig te schijnen(het is nu rond 9:30) en is het nagenoeg windstil. Ik krijg het heet en de motivatie ebt weg. Ik zit er zelfs eventjes aan te denken om te stoppen. In de verte zie ik wolkenvelden aankomen die uiteindelijk voor de zon schuiven. Het windje trekt weer wat aan en de motivatie is weer terug! Zo word ik heen en weer geslingerd..Twijfel,twijfel,twijfel...
Ik besluit naar 1 van de nieuw aangevoerde stekken te bezoeken,nadat ik een andere duiker heb bezocht
 |
| fijn plekkie |
. Het is nu 11:30 en de zon schijnt,helaas,weer uitbundig en de warmte daalt neer... Shit he....ik begin weer te denken aan stoppen,maar loop toch door naar de stek. De pen wordt subtiel naast wat rietplukken gezet. Er drijven wat oude stengels tegen de pen aan. Het pennetje steekt amper 3 mm boven het water uit,maar gelukkig heb ik ook nog 2 volgwakertjes aan de lijn zitten. Na 10 minuten zie ik lichte beweging bij de pen! Je weet wel,typische karpertwijfel... De pen zakt loom weg en heel traag verdwijnen de volgwakertjes mee. Ik sla aan voordat de 2e volgwaker verdwenen is. Ik haak een massieve vis! Geen sprintende verwilderde,nee,ik voel een beuk op de hengel en de vis gaat er traag vandoor. Duidelijk een maatje groter dan ik gewend ben! Maar na 5 seconden krijg ik de haak terug.... Ik sta als een zielig hoopje mens langs de kant... Verdomme!!! Te vroeg aangeslagen,voor mijn gevoel.
Niet nadenken...doorgaan!! Ik loop naar de andere,nieuwe voerstek. Ik zit hier een halfuur maar ook hier,geen actie. Teruglopen naar de stek van de losser. Pennetje op dezelfde plek en jahoor! Daar gaat
'ie weer! Aanslaan en hangen! Duidelijk een kleinere,getuige de paniekspurt. Maar,ook nu weer na een paar seconden los... Nu schreeuw ik dus ff zo hard dat de schapen me wat meewarig aankijken. Sorry,schaapjes.....
Ok,Owner haken eraf en Gamakatsu Specialist R,maatje 8 erop;een zeer licht gebogen haakoog en een ietwat naar binnengekeerde punt. Voor mij is het recht genoeg ;-)
Met trillende handjes pas ik de bledknoop toe. Wonderbaarlijk lukt het me de knoop te voltooien!
Ik loop gefrustreerd door naar een andere voerstek,maar mijn hoofd blijft bij deze stek. Na een kwartier loop ik alweer richting de 'Lossersstek'. Ik verwacht er niet veel meer van,maar toch maar eventjes proberen. Ik geef mezelf nog een laatste kans. Als de karper dat nou ook doet....
Ongelooflijk!! Na een kwartier knalt de pen weg en ik haak de kleinste karper van de dag(op gevoel afgaande). Maar ook deze heeft een startschot,niet normaal meer. Ik wil de hengel omhoog halen,maar mijn top blijft onder een dikke rietstengel hangen! Dit gaat niet goed! Ik krijg de hengel iets omhoog,maar de rietstengel blijft om de hengel gevouwen. Ik zie de hengel top in een onnatuurlijke S-lopen. In een uiterste poging ram ik de hengel omhoog en de rietstengel breekt. Pfffffffff,dat zag er niet best uit.. Ik schep de uiteindelijke,furieuze boosdoener van 63 cm. samen met een zooitje modder. Ik zit nu zelf ook onder de modder.. Een pleister op de wonde....
Maar ik ben blij hoor!!!! Weer een rosser eerste klas in the pocket!
Helaas,de groten blijven me nog de baas,maar dat komt nog wel.
 |
| Zooitje bagger,maar wat een staart en staartwortel!!! |
De Owner haken: Ik heb gewoon zelf een foute keuze gemaakt. Ongetwijfeld zijn de haken goed,maar niet met mijn gebruikte systeem. Ik was nu wel blij met mijn zwaardere materieel en materiaal,anders zei het lijntje PANG!!
Wat ik ook vreemd vond,is dat de aanbeten tussen 11:30 en 12:30 plaatsvonden. En het was toen echt wel warm! Wat een hectisch uurtje en wat een hectisch avontuurtje ;-)
Groet,
Dale
zondag 2 september 2012
Rust en eenvoud
Rust en eenvoud.....
Er zit net een week op. Een nieuwe werkweek na de bouwvak. Het was een intense week.
Tijd om aan het penvissen te denken heb je dan niet,helaas. Maar dat hoort er allemaal bij. Ook hadden we vele verjaardagen te vieren en dan is het geen succes om op de zondagochtenden(de feestjes waren veelal op zaterdag) rond 4:00 op te staan.
Vandaag kon ik weer!! Ik besloot(vanwege 3 verjaardagen) rond 13:00 te beginnen met vissen.
Om 11:30 ging ik uit bed en ik voelde me lekker relaxed. Normaal als ik ga vissen dan ben ik van te voren niet te houden,maar nu besloot ik het lekker rustig aan te doen; paar bakkies koffie,rustig de spulletjes bij elkaar zoeken,alles ging in een rustig tempo. Ik had al besloten een nieuw stuk water te bevissen,bij mij in de buurt.Gewoon lekker op de bonnefooi. Vorige week heb ik een ander gedeelte van dit water bevist. Als aas had ik toen zachte mais,maar het trok massa's witvis aan. Karper kreeg geen kans,hoewel ze er wel zaten! Nu had ik harde mais,tarwe en gebroken boillies als voer en harde mais als haakaas. Dat moet het meeste van dat grut wel uitschakelen,tenminste,er zal wat voer blijven liggen voor vriend karper ;-).
Om 13:00 ben ik present aan het water. Er staat een heerlijke wind en het water kabbelt er op los. Het is ook lekker bewolkt en zo'n 20 graden. Typisch zo'n weertje dat je karperhart eventjes een sprongetje maakt... Voordeel in die polders is dat de wind vaak flink vrij spel heeft.
Rustig tuig ik de boel op en ik pak een duiker. Er staat een flinke stroming ook,bij de duiker. Dat komt omdat aan de overkant van de weg,een overstort is. De wind staat er op en zo wordt het water flink voortgestuwd(zie foto)
Ik zit hier een uur en er blijkt weinig leven in de brouwerij te zitten. Ik vervolg mijn weg naar een mooie,sterke rietpluk zo'n 15 meter verderop. Er wordt licht gevoerd en mijn pennetje volgt al vlot.
Ook hier zit ik een uur,maar er gebeurt weinig. Ach,het doet me nog niet zoveel. Ik ben echt aan het genieten van het weidse uitzicht en prijs mezelf gelukkig, om in dit waterrijke gebied te wonen.
Ik loop weer verder naar het gedeelte waar ik vorige week heb gevist. Ook hier weinig karperleven te bekennen. Wel zie ik dat er flink gejaagd wordt door roofvis. Na een halfuur loop ik,ondertussen het water inspecterend naar bewegende rietplukken of elke andere vorm van karperactiviteit,rustig terug naar de sterke rietplukken. Onder het lopen zie en hoor ik geen enkel teken van activiteit. Toch heb ik het gevoel dat het goedkomt. Al de hele dag. De pen wordt weer bij de rietpluk geplaatst. Ik zorg voor een korte opslag vanwege wind en een licht stroming. Ik neem weer plaats in het hoge gras en kijk een beetje om me heen.. Man,wat een mooi gebied. Ik mijmer wat rond en mijn gedachten dwalen af naar grote karpers,de leuke en mooie ontmoetingen met mede karpervissers...ik denk alvast aan de volgende stek die ik wil bevissen...aassoorten.. En plots schiet de pen als een flits weg! Het 2e volgwakertje zie ik nog net gaan. De karper heeft zichzelf gehaakt door de korte opslag en ook nu blijkt maar weer dat je nooit en te nimmer bij je hengel mag weglopen! Wat ik ook niet deed,maar de hengel schoot al richting water. De karper maakt een onhoudbaar schot van zo'n 30 meter. Ik ben verbluft. Ik wil de vis afremmen via de vingers op de spoelrand,maar dat lukt niet.. Dan maar eventjes meelopen... De vis duikt mijn kant in. Ik ben er al weer. Hij heeft zich een beetje vast gezwommen in wat rietplukken. Ik haal de spanning er een beetje af en de vis gaat er alweer van tussen. Hhahaha,machtig mooi dit! Na de 2e,korte run is de vis al moe aan het worden. Alsof je met een hond aan de lijn wandelt,zo loop ik terug naar de plek waar ik de vis haakte. Zo'n 30 meter dus.
De vis mokt nog wat na,maar dan kan ik de vis scheppen. Het is een echte verwilderde. De vis trekt zich constant krom en alle vinnen blijven gespannen. Wat een vechtersbaas! De vis is 65 cm. Niet groot,maar wat een snelheid! Snel een foto en dan gauw weer terug..
Ik ben zeer blij en het is weer gelukt zo'n karperbeestje te vangen. Ik vis nog wat door,maar de rust is wedergekeerd.....
Groet,
Dale
 |
| rust en eenvoud... |
Er zit net een week op. Een nieuwe werkweek na de bouwvak. Het was een intense week.
Tijd om aan het penvissen te denken heb je dan niet,helaas. Maar dat hoort er allemaal bij. Ook hadden we vele verjaardagen te vieren en dan is het geen succes om op de zondagochtenden(de feestjes waren veelal op zaterdag) rond 4:00 op te staan.
Vandaag kon ik weer!! Ik besloot(vanwege 3 verjaardagen) rond 13:00 te beginnen met vissen.
Om 11:30 ging ik uit bed en ik voelde me lekker relaxed. Normaal als ik ga vissen dan ben ik van te voren niet te houden,maar nu besloot ik het lekker rustig aan te doen; paar bakkies koffie,rustig de spulletjes bij elkaar zoeken,alles ging in een rustig tempo. Ik had al besloten een nieuw stuk water te bevissen,bij mij in de buurt.Gewoon lekker op de bonnefooi. Vorige week heb ik een ander gedeelte van dit water bevist. Als aas had ik toen zachte mais,maar het trok massa's witvis aan. Karper kreeg geen kans,hoewel ze er wel zaten! Nu had ik harde mais,tarwe en gebroken boillies als voer en harde mais als haakaas. Dat moet het meeste van dat grut wel uitschakelen,tenminste,er zal wat voer blijven liggen voor vriend karper ;-).
Om 13:00 ben ik present aan het water. Er staat een heerlijke wind en het water kabbelt er op los. Het is ook lekker bewolkt en zo'n 20 graden. Typisch zo'n weertje dat je karperhart eventjes een sprongetje maakt... Voordeel in die polders is dat de wind vaak flink vrij spel heeft.
Rustig tuig ik de boel op en ik pak een duiker. Er staat een flinke stroming ook,bij de duiker. Dat komt omdat aan de overkant van de weg,een overstort is. De wind staat er op en zo wordt het water flink voortgestuwd(zie foto)
 | ||
| Aan de andere kant van het hokje ligt het water een meter lager.Het water wordt door de kleine opening gestuwd |
Ook hier zit ik een uur,maar er gebeurt weinig. Ach,het doet me nog niet zoveel. Ik ben echt aan het genieten van het weidse uitzicht en prijs mezelf gelukkig, om in dit waterrijke gebied te wonen.
Ik loop weer verder naar het gedeelte waar ik vorige week heb gevist. Ook hier weinig karperleven te bekennen. Wel zie ik dat er flink gejaagd wordt door roofvis. Na een halfuur loop ik,ondertussen het water inspecterend naar bewegende rietplukken of elke andere vorm van karperactiviteit,rustig terug naar de sterke rietplukken. Onder het lopen zie en hoor ik geen enkel teken van activiteit. Toch heb ik het gevoel dat het goedkomt. Al de hele dag. De pen wordt weer bij de rietpluk geplaatst. Ik zorg voor een korte opslag vanwege wind en een licht stroming. Ik neem weer plaats in het hoge gras en kijk een beetje om me heen.. Man,wat een mooi gebied. Ik mijmer wat rond en mijn gedachten dwalen af naar grote karpers,de leuke en mooie ontmoetingen met mede karpervissers...ik denk alvast aan de volgende stek die ik wil bevissen...aassoorten.. En plots schiet de pen als een flits weg! Het 2e volgwakertje zie ik nog net gaan. De karper heeft zichzelf gehaakt door de korte opslag en ook nu blijkt maar weer dat je nooit en te nimmer bij je hengel mag weglopen! Wat ik ook niet deed,maar de hengel schoot al richting water. De karper maakt een onhoudbaar schot van zo'n 30 meter. Ik ben verbluft. Ik wil de vis afremmen via de vingers op de spoelrand,maar dat lukt niet.. Dan maar eventjes meelopen... De vis duikt mijn kant in. Ik ben er al weer. Hij heeft zich een beetje vast gezwommen in wat rietplukken. Ik haal de spanning er een beetje af en de vis gaat er alweer van tussen. Hhahaha,machtig mooi dit! Na de 2e,korte run is de vis al moe aan het worden. Alsof je met een hond aan de lijn wandelt,zo loop ik terug naar de plek waar ik de vis haakte. Zo'n 30 meter dus.
De vis mokt nog wat na,maar dan kan ik de vis scheppen. Het is een echte verwilderde. De vis trekt zich constant krom en alle vinnen blijven gespannen. Wat een vechtersbaas! De vis is 65 cm. Niet groot,maar wat een snelheid! Snel een foto en dan gauw weer terug..
 |
| Met recht een torpedo!!! De vinnen had ik rechtgelegd,maar de borstvin werd weer aangespannen... |
 | |
| goed verscholen... |
Dale
dinsdag 21 augustus 2012
Herstellen en vangen
Na de dramatisch verlopen vissessie met Hans Koeslag afgelopen week,is de drang om te vissen meer gegroeid dan normaal. Niet in de eerste plaats om te vangen, maar meer om te kijken hoe het met de vissen zijn; zijn ze er nog...zijn ze ongeschonden...hoe ligt het water erbij? Het doet mij allemaal meer dan ik dacht. Ik loop al een paar dagen met pijn in het hart rond. De verbondenheid die je met sommige stekken krijgt is ongekend. Elk rietplukje ken je,de koeien herkennen je,elke vogel herken je...boeren en knechten die de hand opsteken,omdat ze je herkennen. Het zijn onmisbare elementen aan je visavontuur....
Vorige week vrijdag een splinternieuwe hengel 'opgehaald' bij Cor Spinhoven. Het is de Flex XXH geworden. Het was gezellig.De meesten zullen denken dat het wat aan de zware kant is. Dat is ook zo. Maar in deze wateren heb je vaak wat extra power nodig om die vissen uit het riet te houden. Maar nu was het wachten op die eerste karper aangebroken.
Ik mag wel zeggen dat ik enigszins zwaarmoedig aan dit visavontuur begon. Alle negatieve plaatjes schieten in mijn hoofd voorbij. Vandaar dat ik wat uit de richting ga vissen,in eerste instantie.
Om 5:00 gaat de wekker. Ik ga uit bed en alles gaat vanzelf. Het blijft vreemd om doordeweeks te vissen. Ik ga een rit van 25 minuten tegemoet.
Bij aankomst de spullen uit de bus en wandelen maar.Om 6:45 ligt het pennetje in het water. Helaas,ik zie geen enkel teken van karper. Ik denk dat ik een kilometer of 5 gelopen heb. Ik besluit om 9:15 richting de sloot te gaan,waar Hans en ik gevist hebben afgelopen donderdag. Bij deze noem ik dit water 'De Baggersloot'. Even kijken hoe het er bij ligt.
Het valt mee; er zijn plekken waar het riet bruusk is weggedrukt door de rupskraan, maar er zijn dus ook stekken bijgekomen! De kleur van het water is van modderbruin tot grijs verandert. Ik maak een eerste verkenningstochtje en concludeer dat de karpers aanwezig zijn! Ik ga actief vissen! Ik maak 2 voerplekjes maar merk dat die meer witvis aantrekken dan ik verwacht had,getuige de 2 brasems en 2 giebels(overigens van monsterlijke afmetingen!! 45 cm....). Ik ga op zoek.Ik voer niets bij en ga enkel met 2 maiskorrels op de haak vissen en wacht af. Het wordt warmer.....Ik zweet me te pletter maar hou vol. Na 3 uur vissen op deze stek begint de twijfel; ander aas? Zit ik wel goed? Zit ik niet te dicht op het water? Andere stek opzoeken? Ik besluit te berusten in de 'ellende'. Na wat ik afgelopen week heb meegemaakt,valt dit allemaal wel mee. Er is in ieder geval leven! Er is nog 1 stekje die ik hier wil bevissen. Dat stekje is recht voor een buis,die ervoor zorgt dat dit water in verbinding blijft met al het andere water. Het is 13:00 en ik wil stoppen om 14:00. Ik zie actieve karpers op andere plekken,maar die zitten lekker van het riet te knabbelen. Ik jaag wat op ze maar het heeft geen nut. Ik zie opeens een dikke boeggolf vanaf de buis lopen.... Ik ga weer naar de buis. Het is 13:45.
Langzaam tikt de tijd weg..... Verdomme,het wordt weer niks.... 13:59... Pen schiet weg...Ram!! Karper! Yes!!! Hahahahaha!!!!!!!!!!!!!!!! De polderknol maakt een paar spurten,maar is niet opgewassen tegen mijn combinatie. Na een minuut of 6 ligt de vis op de kant. Een zeer fraaie,verwilderde! En weer gaan de emoties alle kanten op. Ik krijg bezoek... Een man stopt met de auto en kijkt naar de dril. De vis wordt geschept en terecht merkt de man de zeer fraaie kleuren van deze 68 cm. polderknol op. Hij is echt een plaatje!!!(de vis dan...). Ik ben verrast door de man die de kleuren van de vis zo mooi vindt.... Enigszins opgelaten maak ik snel een foto met mijn mobiel en geef de vis snel de vrijheid weer terug. Pfffffffff,toch nog gelukt :-D
Groet,
Dale
Vorige week vrijdag een splinternieuwe hengel 'opgehaald' bij Cor Spinhoven. Het is de Flex XXH geworden. Het was gezellig.De meesten zullen denken dat het wat aan de zware kant is. Dat is ook zo. Maar in deze wateren heb je vaak wat extra power nodig om die vissen uit het riet te houden. Maar nu was het wachten op die eerste karper aangebroken.
Ik mag wel zeggen dat ik enigszins zwaarmoedig aan dit visavontuur begon. Alle negatieve plaatjes schieten in mijn hoofd voorbij. Vandaar dat ik wat uit de richting ga vissen,in eerste instantie.
Om 5:00 gaat de wekker. Ik ga uit bed en alles gaat vanzelf. Het blijft vreemd om doordeweeks te vissen. Ik ga een rit van 25 minuten tegemoet.
Bij aankomst de spullen uit de bus en wandelen maar.Om 6:45 ligt het pennetje in het water. Helaas,ik zie geen enkel teken van karper. Ik denk dat ik een kilometer of 5 gelopen heb. Ik besluit om 9:15 richting de sloot te gaan,waar Hans en ik gevist hebben afgelopen donderdag. Bij deze noem ik dit water 'De Baggersloot'. Even kijken hoe het er bij ligt.
Het valt mee; er zijn plekken waar het riet bruusk is weggedrukt door de rupskraan, maar er zijn dus ook stekken bijgekomen! De kleur van het water is van modderbruin tot grijs verandert. Ik maak een eerste verkenningstochtje en concludeer dat de karpers aanwezig zijn! Ik ga actief vissen! Ik maak 2 voerplekjes maar merk dat die meer witvis aantrekken dan ik verwacht had,getuige de 2 brasems en 2 giebels(overigens van monsterlijke afmetingen!! 45 cm....). Ik ga op zoek.Ik voer niets bij en ga enkel met 2 maiskorrels op de haak vissen en wacht af. Het wordt warmer.....Ik zweet me te pletter maar hou vol. Na 3 uur vissen op deze stek begint de twijfel; ander aas? Zit ik wel goed? Zit ik niet te dicht op het water? Andere stek opzoeken? Ik besluit te berusten in de 'ellende'. Na wat ik afgelopen week heb meegemaakt,valt dit allemaal wel mee. Er is in ieder geval leven! Er is nog 1 stekje die ik hier wil bevissen. Dat stekje is recht voor een buis,die ervoor zorgt dat dit water in verbinding blijft met al het andere water. Het is 13:00 en ik wil stoppen om 14:00. Ik zie actieve karpers op andere plekken,maar die zitten lekker van het riet te knabbelen. Ik jaag wat op ze maar het heeft geen nut. Ik zie opeens een dikke boeggolf vanaf de buis lopen.... Ik ga weer naar de buis. Het is 13:45.
Langzaam tikt de tijd weg..... Verdomme,het wordt weer niks.... 13:59... Pen schiet weg...Ram!! Karper! Yes!!! Hahahahaha!!!!!!!!!!!!!!!! De polderknol maakt een paar spurten,maar is niet opgewassen tegen mijn combinatie. Na een minuut of 6 ligt de vis op de kant. Een zeer fraaie,verwilderde! En weer gaan de emoties alle kanten op. Ik krijg bezoek... Een man stopt met de auto en kijkt naar de dril. De vis wordt geschept en terecht merkt de man de zeer fraaie kleuren van deze 68 cm. polderknol op. Hij is echt een plaatje!!!(de vis dan...). Ik ben verrast door de man die de kleuren van de vis zo mooi vindt.... Enigszins opgelaten maak ik snel een foto met mijn mobiel en geef de vis snel de vrijheid weer terug. Pfffffffff,toch nog gelukt :-D
 | ||
| Slechte foto,maar bezoek.. |
Dale
donderdag 16 augustus 2012
Een volmaakte nachtmerrie
Een volmaakte nachtmerrie.
Zo kan ik het best de afgelopen vissessie met Hans Koeslag omschrijven. Ik heb er een keer of 2 over gedroomd. Een nachtmerrie dus. De nachtmerrie is niet perse inclusief Hans Koeslag. De nachtmerrie gaat over stekken die verpest zijn/worden... Ik droom dan dat ik met een zeker persoon wil gaan vissen op 'mijn' stekken en als we dan arriveren bij de stekken, is het een dooie boel. Hoe waar dit zou worden, zouden wij vandaag gaan meemaken.
Vandaag staat de afspraak met Hans geplanned. Ook Hans is een mannetje van de tijd en is zeker 20 minuten eerder bij mij dan de afgesproken tijd. Ik houd altijd rekening met dat soort dingen en kan daar ook van genieten. Ik ben nl. precies zo ;-).
Mijn thermoskan is gevuld met koffie. Maar,helaas,bijna geen suiker......melk bijna op,koffiepads op... Al met al begint het niet goed. Ik schenk Hans een bakkie in maar kan zelf geen bakkie meer doen omdat de suiker op is. Koffie zonder suiker is niet te pruimen. Eigenlijk was dit al het startsein van alle ellende deze dag.
We gaan vlot naar de stek. Ik vis hier nu 3 jaar en nog nooit heb ik enig hinder ondervonden van landbouwmachines... Helaas,ik heb het niet afgeklopt op onbewerkt hout. Bij het naderen van het water zie ik al een flinke rupskraan staan,aan het begin van het weiland. In mijn koppie begint al enig onrust te ontstaan.
De karpers zijn flink bezig in de sloot. Het golft alle kanten op en het is meer een kwestie van afwachten wie de eerste vangt.
7:00. De kraan wordt gestart. Ik,als stratenmaker,had dit al een beetje ingecalculeerd. Ik begin immers ook om 7:00. Alle bouwvakkers trouwens. Hans zit aan de oever waar de kraan staat. De kraan begint te rupsen en een ware tsunami(door karper) beweegt zich over het water. De rest laat zich wel raden..... De kraan begint te baggeren..... We pakken beide een stekje ver bij de kraan vandaan en kunnen onszelf al snel troosten met een giebel(wat een ondingen zijn het toch ;-P). We overleggen. Ik zeg tegen Hans dat het niet goed 'voelt' hier; windstil,herrie..noem maar op. Ja! We gaan naar mijn oude,vertrouwde stek! We spurten er vandoor. Bij aankomst krijg ik weer wat zelfvertrouwen terug. Alhoewel ik een zeer penetrante rottingslucht ruik. Hans ruikt het ook en we volgen de stank... We zien een flink karkas van een karper in een hoekje van het water dobberen,met meerdere dode vissen er omheen(voorn,baars,noem maar op..). De stank is niet te harden en de karper is meer een madenhotel geworden. Afschuwelijk gezicht. We pakken onze spullen en gaan naar onze beoogde stekken.Maar,de geur wordt steeds erger! Overal zie je dode vissen drijven. Het water is bijna pikzwart..Normaal is dat gewoon modderbruin. Het riet hangt er lusteloos bij. Elke keer als ik een rietpluk wil 'pakken' besluit ik verder te lopen. Zo ook Hans. Er is werkelijk geen leven. De geur die er rond hangt is het best te omschrijven als een mengsel van rottend vis,ier(koeiestront) en rotte eieren...en dat x 10... Van binnen ben ik al geknakt....
Ik loop door naar de T-splitsing. Ik voer er wat en ga dan bij een naastliggend watertje kijken. Wederom een dode karper tussen de lelies... Wat is hier in godsnaam gebeurd?? Ik vis hier nu 6 jaar,maar dit is werkelijk weerzinwekkend. Die arme vissen.... We gaan toch even vissen,maarja,na 10 minuten weet je het wel. Mijn knoflookmais ruikt zelfs naar die gore bende.. IK WIL HIER WEG!!!! EN SNEL!!! Ik weet Hans snel te overtuigen. Hans is natuurlijk ook niet gek. Wij hebben hier mooie sessies gehad,maar dit...... We zijn verbluft....
We rijden terug naar een andere stek waar ik nog 2 brasems vang en Hans ook een brasem. 14:30. We kappen ermee.
Ik heb eigenlijk geen woorden voor wat ik heb gezien vandaag en ben weer eens flink van slag. Hans zit ook 'stik en tebarsteh'.
Ik ga de hengelsportvereniging maar eens bellen. Eventjes kijken wat er aan de hand is....
Hans,bedankt dat je er weer was. Maar dit was echt dramatisch he....
Groet,
Dale
Zo kan ik het best de afgelopen vissessie met Hans Koeslag omschrijven. Ik heb er een keer of 2 over gedroomd. Een nachtmerrie dus. De nachtmerrie is niet perse inclusief Hans Koeslag. De nachtmerrie gaat over stekken die verpest zijn/worden... Ik droom dan dat ik met een zeker persoon wil gaan vissen op 'mijn' stekken en als we dan arriveren bij de stekken, is het een dooie boel. Hoe waar dit zou worden, zouden wij vandaag gaan meemaken.
Vandaag staat de afspraak met Hans geplanned. Ook Hans is een mannetje van de tijd en is zeker 20 minuten eerder bij mij dan de afgesproken tijd. Ik houd altijd rekening met dat soort dingen en kan daar ook van genieten. Ik ben nl. precies zo ;-).
Mijn thermoskan is gevuld met koffie. Maar,helaas,bijna geen suiker......melk bijna op,koffiepads op... Al met al begint het niet goed. Ik schenk Hans een bakkie in maar kan zelf geen bakkie meer doen omdat de suiker op is. Koffie zonder suiker is niet te pruimen. Eigenlijk was dit al het startsein van alle ellende deze dag.
We gaan vlot naar de stek. Ik vis hier nu 3 jaar en nog nooit heb ik enig hinder ondervonden van landbouwmachines... Helaas,ik heb het niet afgeklopt op onbewerkt hout. Bij het naderen van het water zie ik al een flinke rupskraan staan,aan het begin van het weiland. In mijn koppie begint al enig onrust te ontstaan.
De karpers zijn flink bezig in de sloot. Het golft alle kanten op en het is meer een kwestie van afwachten wie de eerste vangt.
7:00. De kraan wordt gestart. Ik,als stratenmaker,had dit al een beetje ingecalculeerd. Ik begin immers ook om 7:00. Alle bouwvakkers trouwens. Hans zit aan de oever waar de kraan staat. De kraan begint te rupsen en een ware tsunami(door karper) beweegt zich over het water. De rest laat zich wel raden..... De kraan begint te baggeren..... We pakken beide een stekje ver bij de kraan vandaan en kunnen onszelf al snel troosten met een giebel(wat een ondingen zijn het toch ;-P). We overleggen. Ik zeg tegen Hans dat het niet goed 'voelt' hier; windstil,herrie..noem maar op. Ja! We gaan naar mijn oude,vertrouwde stek! We spurten er vandoor. Bij aankomst krijg ik weer wat zelfvertrouwen terug. Alhoewel ik een zeer penetrante rottingslucht ruik. Hans ruikt het ook en we volgen de stank... We zien een flink karkas van een karper in een hoekje van het water dobberen,met meerdere dode vissen er omheen(voorn,baars,noem maar op..). De stank is niet te harden en de karper is meer een madenhotel geworden. Afschuwelijk gezicht. We pakken onze spullen en gaan naar onze beoogde stekken.Maar,de geur wordt steeds erger! Overal zie je dode vissen drijven. Het water is bijna pikzwart..Normaal is dat gewoon modderbruin. Het riet hangt er lusteloos bij. Elke keer als ik een rietpluk wil 'pakken' besluit ik verder te lopen. Zo ook Hans. Er is werkelijk geen leven. De geur die er rond hangt is het best te omschrijven als een mengsel van rottend vis,ier(koeiestront) en rotte eieren...en dat x 10... Van binnen ben ik al geknakt....
Ik loop door naar de T-splitsing. Ik voer er wat en ga dan bij een naastliggend watertje kijken. Wederom een dode karper tussen de lelies... Wat is hier in godsnaam gebeurd?? Ik vis hier nu 6 jaar,maar dit is werkelijk weerzinwekkend. Die arme vissen.... We gaan toch even vissen,maarja,na 10 minuten weet je het wel. Mijn knoflookmais ruikt zelfs naar die gore bende.. IK WIL HIER WEG!!!! EN SNEL!!! Ik weet Hans snel te overtuigen. Hans is natuurlijk ook niet gek. Wij hebben hier mooie sessies gehad,maar dit...... We zijn verbluft....
We rijden terug naar een andere stek waar ik nog 2 brasems vang en Hans ook een brasem. 14:30. We kappen ermee.
Ik heb eigenlijk geen woorden voor wat ik heb gezien vandaag en ben weer eens flink van slag. Hans zit ook 'stik en tebarsteh'.
Ik ga de hengelsportvereniging maar eens bellen. Eventjes kijken wat er aan de hand is....
Hans,bedankt dat je er weer was. Maar dit was echt dramatisch he....
Groet,
Dale
donderdag 9 augustus 2012
Eventjes tussendoor..
Mijn jongste dochter vindt vissen leuk. 'Probleem' is dat die kleine bengels veel willen vangen in zo kort mogelijke tijd. Ze is fanatiek,rete-fanatiek. Ze is 5 en ze staat erop dat ze zelf de haak uit de bek van de vis haalt. En dat doet ze zeer goed! Het is zaak haar een beetje te sturen,de beginselen van het vissen proberen bij te brengen.
In mijn straat heb je 2 sloten. Een bredere "hoofd'tocht en een boerenslootje. Daar vist zij het liefst;lekker veel ruisvoorntjes vangen in zo kort mogelijke tijd. En dat gaat heel best. Toch neem ik haar soms mee naar wateren waar wij samen kunnen vissen. Ik tracht al vele maanden in haar bijzijn een karper te vangen. Let wel,ik vis misschien 1 keer per maand met haar en enkel in de zomermaanden. Het moet wel leuk blijven voor haar ;-).
Al een week vraagt ze mij wanneer we samen gaan vissen. Dat vragen gaat werkelijk de hele dag door! Drie keer per uur,minstens,vraagt ze wanneer we gaan.... Eerst hebben we veel ruisvoorns gevangen in de boerensloot,achter ons huis. Maar nu is het tijd om een stekje van mij op te zoeken.
12:00. Ik roep haar en zeg dat we straks gaan. Ze begint warempel al mijn spullen naar buiten te sjouwen!! Nou vraag ik je! We eten thuis nog wat en dan gaan we samen naar de stek.
Ik weet dat het niet de meest ideale tijdstippen zijn,maar het is lekker warm,vooral voor haar. En daar gaat het uiteindelijk wel om.
Na een rit van 10 minuten zijn we ter plekke. Zij met de vaste hengel en ik leg de penhengel in. Zij met een enkele korrel mais op een haakmaatje 12 of 14,zoiets en ik met 3 maiskorrels op de hair.
Na een half uur vangt ze 2 voorns achter elkaar en ze pakt de vissen als een volleerde visser vast en wipt zo de haak eruit,met beleid. Daar kan ik van genieten.... Hierna valt het stil. Mijn pennetje staat ook al een uur stil. Ik vraag haar of we niet beter een ander plekje kunnen opzoeken en daar is ze het mee eens. We lopen om de sloot heen en zo komen we aan de andere oever uit van de sloot. We lopen een lekker stukje het land in. We pakken een stekje waar we beiden met gemak kunnen zitten. Mijn pennetje wordt iets voor een rietkraag gelegd,haar dobbertje gewoon recht toe,recht an. Ik ga naast haar zitten,op zo'n 3 meter afstand van mijn hengel. We keuvelen lekker over vissen en ondertussen houd ik mijn pen en haar dobber in de gaten. Er is na 5 minuten al beweging in de pen! Een duidelijke karperaanbeet is aanstaande. Ik vlieg naar de hengel. Pennetje loopt weg en ik haak een karper! Apetrots kijk ik mijn dochter aan... Ze wil met alles helpen; drillen,scheppen,spullen klaarleggen...het maakt haar niet uit. Ze lacht mee van genot! Het is een leuke vis ook! De vis laat zich niet zomaar pakken. Ik moet lekker drillen. Na een minuut of 5 ligt de vis in het net en op de onthaakmat,een vis van rond de 64 cm.. Onmiddelijk begint Robyn(haar naam dus ;-)) de vis te 'aaien'...toch vindt ze het flink spannend. Ik leg haar uit dat er weinig kan gebeuren,maarja,ikzelf was vroeger als de dood voor elke vis.. Ze doet het toch goed. Aaien en de vis bewonderen. En nu kan ze ook nog mooie plaatjes schieten ;-)
De vis gaat terug en daarna gaan we verder. Ze vond het een mooie vis. En het is me gelukt haar de vis te laten zien,zo zegt ze!!
Een uurtje later vangt ze een blankvoorn van ongeveer 15 cm..... Die moest ook op de onthaakmat ;-).
Ja,het is gelukt!
Groet,Dale
In mijn straat heb je 2 sloten. Een bredere "hoofd'tocht en een boerenslootje. Daar vist zij het liefst;lekker veel ruisvoorntjes vangen in zo kort mogelijke tijd. En dat gaat heel best. Toch neem ik haar soms mee naar wateren waar wij samen kunnen vissen. Ik tracht al vele maanden in haar bijzijn een karper te vangen. Let wel,ik vis misschien 1 keer per maand met haar en enkel in de zomermaanden. Het moet wel leuk blijven voor haar ;-).
Al een week vraagt ze mij wanneer we samen gaan vissen. Dat vragen gaat werkelijk de hele dag door! Drie keer per uur,minstens,vraagt ze wanneer we gaan.... Eerst hebben we veel ruisvoorns gevangen in de boerensloot,achter ons huis. Maar nu is het tijd om een stekje van mij op te zoeken.
12:00. Ik roep haar en zeg dat we straks gaan. Ze begint warempel al mijn spullen naar buiten te sjouwen!! Nou vraag ik je! We eten thuis nog wat en dan gaan we samen naar de stek.
Ik weet dat het niet de meest ideale tijdstippen zijn,maar het is lekker warm,vooral voor haar. En daar gaat het uiteindelijk wel om.
 |
| Ook door Robyn gemaakt... |
 |
| 15 cm. blankvoorn |
 |
| Ik lette op dat ze een goede foto maakte...;-) |
Een uurtje later vangt ze een blankvoorn van ongeveer 15 cm..... Die moest ook op de onthaakmat ;-).
Ja,het is gelukt!
Groet,Dale
dinsdag 7 augustus 2012
Toedeloe knolletje,welkom biggetje!!
Eindelijk.....eindelijk heb ik bouwvak. Eventjes weg van alle stress op het werk en lekker tijd voor het gezinnetje en......vissen!
Ik maak meteen eventjes gebruik van de vrije tijd om met Hans Koeslag af te spreken,als hij kan en wil tenminste... Gelukkig, hij kan en wil ;-). Ik ga dus richting Geldermalsen en volgende week komt Hans bij mij. Wel zo eerlijk.
Om 2:30 gaat het wekkertje vannacht. Alles heb ik al klaar gezet beneden. De boel de bus in en dan beginnen we weer eens aan de 1,5 uur durende rit. Gelukkig heb ik niet erg veel moeite met dit soort tijdstippen en ritten. Dat komt deels omdat ik weet in wat voor water we gaan vissen en deels omdat het een schitterende omgeving is! De gastheer is trouwens ook noemenswaardig!!
Dit water heeft een bijzonder plekje in mijn hart gekregen.
Het is een werkelijk schitterend gelegen,brede poldervaart. Sommige gedeeltes zijn nauwelijks tot niet te bevissen doordat er verschrikkelijk veel waterlelies groeien. Hoe verder je de vaart afloopt,hoe beter de mogelijkheden worden; her en der verspreidt liggen groepen waterlelies. Perfect om met het pennetje af te struinen en genoeg ruimte om veilig te drillen.
Alleen.......de afgelopen 7 keer dat wij hier gevist hebben zat het weer niet mee. Ja,als je een terras wilde bezoeken......dan was het perfect. Kortom,alle keren was het windstil en bloedje heet. We konden op deze manier wel zien dat dit water verschrikkelijk grote karpers herbergt. Iets wat Hans natuurlijk al wist(en ze ook gevangen heeft), maar mijn kop sloeg regelmatig op tilt! De vissen waren onbereikbaar. Lekker zonnen was hun belangrijkste en enigste 'daad' van de dag....
Zodoende ontstaat er een soort missie voor Hans en mij. Hans die mij erg graag mijn eerste karper wil laten vangen in dat water en ik....tja.....ik deel die mening ;-).
Vandaag waren het compleet andere weersomstandigheden. Er was regen voorspeld,flinke bewolking,lekker windje, kracht 4 a 5 en een temperatuur van rond de 20 graden. Deze weerberichten deden ervoor zorgen dat ik gisteravond vol adrenaline op de bank zat. Dit moest gewoon goedkomen... Ik kon de slaap dus maar moeilijk vatten.
4:40. Ik klop op het voorraam van het huis van Hans. Zoals altijd ben ik ruim te vroeg. Ik haat te laat komen. Hans doet gelukkig de voordeur open en laat mij binnen en maakt dan voor ons een lekker bakkie koffie. We babbelen een halfuurtje en gaan dan op pad. De ,inmiddels, vertrouwde route wordt gereden en al snel zijn wij aan het water. De hengels worden in gereedheid gebracht en dan is het lopen geblazen.
Hans besluit het, voor wat betreft loopwerk,iets rustiger aan te doen. Ik maak 4 voerplekken bij plukken waterlelies en besluit deze af te vissen. De wind staat redelijk op onze kant en dat schept flink vertrouwen. Hans zit een paar honderd meter verderop,waar minder wind staat. Al snel krijg ik een berichtje van Hans dat er in zijn buurt flink wat activiteit te bespeuren is. Ook bij mij begin ik de eerste,onrustige bellenplakkaatjes te zien.... Zal het dan toch...? Het is 7:15. Uit het niets zie ik 2 meter bij mijn pen vandaan een flinke staartlob uit het water komen. Duidelijk van de vis die ik lief heb. En het is een flinke ook! De karper draait en kolkt op mijn voerstek. Op verschillende plekken zie ik bellenplakkaten uiteen spatten. Ik word gek! De vis zit duidelijk op het voer.... Ik zie continue de staart net onder het wateroppervlak walmen. Mijn hart bonst mijn keel uit,een gigantische druk in mijn hoofd zorgt voor bonkende hoofdpijn,mijn ogen rollen bijna uit mijn oogkassen. Dit kan niet gezond zijn. De spanning wordt mij bijna teveel..een teken dat de bloeddruk flink oploopt...
De karper is even weg,om na 2 minuten waterlelie bladeren omver te duwen en zijn terugkomst weer in te luiden. Wat een gekkenwerk.... Ja!! De pen zakt loom weg en op het moment dat het volgwakertje wil volgen stopt de aanbeet... SHIT!!!!!! Hierna is de karper definitief weg. Geen nood! 15 meter verderop heb ik nog een voerplekje gemaakt. Na een minuut of 3 dat de karper weg is besluit ik dit voerplekje te vereren met mijn bezoek. De pen wordt weer tegen de lelies gedropt,op een meter of 2 uit de kant. Wat krijgen we nou?? Daar zijn die bellenplakkaten weer!! De lelies worden flink door elkaar geschudt...De bellenplakkaat sluit zich nu rond mijn pen...de pen krijgt een schok...zakt wat weg...ik wacht tot het volgwakertje verdwijnt....ook dat gebeurt..de lijn gaat schokkend lopen...Ik sla aan en YES!!!!!! Een massief gewicht aan de andere kant van de lijn vertelt mij dat ik een beste vis gehaakt heb! De vis is traag. Pakt een metertje of 10 lijn maar ik kan de vis makkelijk sturen. Maar ondertussen sta ik stijf van de zenuwen. Zal ik nu echt weer een vis gaan landen,na al die lossers? Ondertussen zie ik de vis af en toe aan de oppervlakte. Het is een lekker dikkerdje. Ik bel Hans dat 'ie hangt'. Tot 2 keer toe kan ik de vis al scheppen,maar het lukt mij telkens net niet. Het zo gevreesde 'laatste schot' blijft gelukkig uit. Hans komt aanlopen en schept de vis. Ow,ow,ow.....inwendig barsten alle emoties los. Hier gaat het om! Ik ben vergeten de vis te meten en te wegen maar ik schat de vis toch wel een 80 cm.(bijna..?) en tussen de 23 en 25 pond. Ach,kan mij het ook schelen... Het is een beste big..... Hans schiet wat mooie plaatjes,we schudden elkaar de hand en vervolgen weer ieder ons weg. Ik ben compleet van slag,hahahhaha.
Ik controleer het zaakje en ga dan weer de voerplekken af.De bellen blijven over de voerplekken schuiven,maar deze zijn van een andere soort. Ik meen de aasbellen van zeelt te herkennen en ook die van brasem. Die brasem vang ik dan ook op een bepaald moment... Op 1 voerstek verdwijnt mijn pen nog in een verschrikkelijk grote kolk van karper...Die was vast geschrokken van mijn lijn ...
Hans zit bij De Brug der Zuchten. Ook nu weer blijkt er flink gezucht te zijn; als Hans mij tegemoet komt vertelt hij me dat hij er eentje verspeeld heeft.... Het zou ook bijna te mooi geweest zijn om waar te zijn.... Later op de dag vangt Hans wel een brasem.....
Rond een uur of 13:00 valt alles stil. Er is weinig activiteit te bekennen. We lopen nog wat voerstekken af tot 14:30,maar eigenlijk weet je het al....ze zitten er niet meer...
En zo babbelen we nog wat na. Het was een heerlijke dag. Toch hadden we wat meer activiteit van karper verwacht,maarja,het blijft karper he ;-)
Volgende week krijgt Hans de herkansing bij mij!
Hans,wederom bedankt voor de gastvrijheid! Het is je gelukt!!!
Groet, Dale
Ik maak meteen eventjes gebruik van de vrije tijd om met Hans Koeslag af te spreken,als hij kan en wil tenminste... Gelukkig, hij kan en wil ;-). Ik ga dus richting Geldermalsen en volgende week komt Hans bij mij. Wel zo eerlijk.
Om 2:30 gaat het wekkertje vannacht. Alles heb ik al klaar gezet beneden. De boel de bus in en dan beginnen we weer eens aan de 1,5 uur durende rit. Gelukkig heb ik niet erg veel moeite met dit soort tijdstippen en ritten. Dat komt deels omdat ik weet in wat voor water we gaan vissen en deels omdat het een schitterende omgeving is! De gastheer is trouwens ook noemenswaardig!!
Dit water heeft een bijzonder plekje in mijn hart gekregen.
Het is een werkelijk schitterend gelegen,brede poldervaart. Sommige gedeeltes zijn nauwelijks tot niet te bevissen doordat er verschrikkelijk veel waterlelies groeien. Hoe verder je de vaart afloopt,hoe beter de mogelijkheden worden; her en der verspreidt liggen groepen waterlelies. Perfect om met het pennetje af te struinen en genoeg ruimte om veilig te drillen.
Alleen.......de afgelopen 7 keer dat wij hier gevist hebben zat het weer niet mee. Ja,als je een terras wilde bezoeken......dan was het perfect. Kortom,alle keren was het windstil en bloedje heet. We konden op deze manier wel zien dat dit water verschrikkelijk grote karpers herbergt. Iets wat Hans natuurlijk al wist(en ze ook gevangen heeft), maar mijn kop sloeg regelmatig op tilt! De vissen waren onbereikbaar. Lekker zonnen was hun belangrijkste en enigste 'daad' van de dag....
Zodoende ontstaat er een soort missie voor Hans en mij. Hans die mij erg graag mijn eerste karper wil laten vangen in dat water en ik....tja.....ik deel die mening ;-).
Vandaag waren het compleet andere weersomstandigheden. Er was regen voorspeld,flinke bewolking,lekker windje, kracht 4 a 5 en een temperatuur van rond de 20 graden. Deze weerberichten deden ervoor zorgen dat ik gisteravond vol adrenaline op de bank zat. Dit moest gewoon goedkomen... Ik kon de slaap dus maar moeilijk vatten.
4:40. Ik klop op het voorraam van het huis van Hans. Zoals altijd ben ik ruim te vroeg. Ik haat te laat komen. Hans doet gelukkig de voordeur open en laat mij binnen en maakt dan voor ons een lekker bakkie koffie. We babbelen een halfuurtje en gaan dan op pad. De ,inmiddels, vertrouwde route wordt gereden en al snel zijn wij aan het water. De hengels worden in gereedheid gebracht en dan is het lopen geblazen.
Hans besluit het, voor wat betreft loopwerk,iets rustiger aan te doen. Ik maak 4 voerplekken bij plukken waterlelies en besluit deze af te vissen. De wind staat redelijk op onze kant en dat schept flink vertrouwen. Hans zit een paar honderd meter verderop,waar minder wind staat. Al snel krijg ik een berichtje van Hans dat er in zijn buurt flink wat activiteit te bespeuren is. Ook bij mij begin ik de eerste,onrustige bellenplakkaatjes te zien.... Zal het dan toch...? Het is 7:15. Uit het niets zie ik 2 meter bij mijn pen vandaan een flinke staartlob uit het water komen. Duidelijk van de vis die ik lief heb. En het is een flinke ook! De karper draait en kolkt op mijn voerstek. Op verschillende plekken zie ik bellenplakkaten uiteen spatten. Ik word gek! De vis zit duidelijk op het voer.... Ik zie continue de staart net onder het wateroppervlak walmen. Mijn hart bonst mijn keel uit,een gigantische druk in mijn hoofd zorgt voor bonkende hoofdpijn,mijn ogen rollen bijna uit mijn oogkassen. Dit kan niet gezond zijn. De spanning wordt mij bijna teveel..een teken dat de bloeddruk flink oploopt...
Ik controleer het zaakje en ga dan weer de voerplekken af.De bellen blijven over de voerplekken schuiven,maar deze zijn van een andere soort. Ik meen de aasbellen van zeelt te herkennen en ook die van brasem. Die brasem vang ik dan ook op een bepaald moment... Op 1 voerstek verdwijnt mijn pen nog in een verschrikkelijk grote kolk van karper...Die was vast geschrokken van mijn lijn ...
Hans zit bij De Brug der Zuchten. Ook nu weer blijkt er flink gezucht te zijn; als Hans mij tegemoet komt vertelt hij me dat hij er eentje verspeeld heeft.... Het zou ook bijna te mooi geweest zijn om waar te zijn.... Later op de dag vangt Hans wel een brasem.....
Rond een uur of 13:00 valt alles stil. Er is weinig activiteit te bekennen. We lopen nog wat voerstekken af tot 14:30,maar eigenlijk weet je het al....ze zitten er niet meer...
En zo babbelen we nog wat na. Het was een heerlijke dag. Toch hadden we wat meer activiteit van karper verwacht,maarja,het blijft karper he ;-)
Volgende week krijgt Hans de herkansing bij mij!
Hans,wederom bedankt voor de gastvrijheid! Het is je gelukt!!!
Groet, Dale
 | |
| Daar is 'ie dan :-D |
zaterdag 28 juli 2012
Vakantie
Het vissen heeft eventjes op een laag pitje gestaan. Het was intens druk op het werk en er was geen energie meer over om mijn zeer geliefde hobby uit te oefenen. Ik was gewoon 'op'. Dat heb ik wel vaker en nog steeds is dat een vreemde gewaarwording. Het waakvlammetje blijft wel altijd branden. Als ik aan het werk ben in de buurt van water,dan blijft dat water altijd mijn aandacht op eisen.
Nu heb ik 4 weken vakantie! Eerst een weekje met het gezin naar Texel,maar daarna ga ik keihard terugslaan! Mijn gekookte mais staat al weken in een afgesloten emmer vol in de zon en het gistings(of moet ik fermenteringsproces zeggen) proces is goed te volgen; wat zal die bende meuren.
Eerst de stress uit het lichaam werken en genieten van het gezinnetje. Daarna weer lekker regelmatig naar de waterkant!
Groet,
Dale
Nu heb ik 4 weken vakantie! Eerst een weekje met het gezin naar Texel,maar daarna ga ik keihard terugslaan! Mijn gekookte mais staat al weken in een afgesloten emmer vol in de zon en het gistings(of moet ik fermenteringsproces zeggen) proces is goed te volgen; wat zal die bende meuren.
Eerst de stress uit het lichaam werken en genieten van het gezinnetje. Daarna weer lekker regelmatig naar de waterkant!
Groet,
Dale
maandag 16 juli 2012
emailcontacten
Op onverklaarbare wijze ontvang ik op regelmatige basis vragen van lezers via email. Ikzelf vindt dat een vreemde gewaarwording. Enigszins voel ik mij gevleid,anderszins lichtelijk opgelaten. Hoe is het mogelijk dat mensen mij vragen om hen verder te helpen in hun visserij? Ik ben daar te bescheiden voor. Maarja,ik ben nu eenmaal een goudeerlijke jongen en zo eerlijk als ik ben geef ik zoveel als mogelijk antwoord op hun vragen. Ik help de medemens graag. Hoe wrang is het dan,dat als je antwoord geeft, geen enkele reactie meer terugkrijgt.
Nee,zo moet dat niet. Zo hoort dat niet. Als ik antwoord geef,verwacht ik antwoord terug! Simpel.
Groet,
Dale
Nee,zo moet dat niet. Zo hoort dat niet. Als ik antwoord geef,verwacht ik antwoord terug! Simpel.
Groet,
Dale
maandag 2 juli 2012
Vissen met Koen Verweij *UPDATE*
Een dag vakantie in Drenthe; Koen (Ver)weij(st),en Dale vangt en Koen uiteindelijk ook ;-)
Een dag vakantie in Drenthe. Althans,zo voelt het als ik zondag 1 Juli,om 6:30 richting Drenthe rijd.
Een paar weken geleden hadden Koen Verweij en ik een afspraak kunnen maken,ondanks de drukke agenda’s. En we hebben er zin in!!
Het tijdstip dat ik vertrek is eventjes wennen. Ik ben veeeel vroeger gewend,maar Koen heeft gezegd dat het niet erg noodzakelijk is om vroeg te beginnen, in zijn wateren. Als de wekker bij mij thuis gaat,dan ben ik blij met deze beslissing! Mijn lichaam protesteert licht,maar met een paar bakken koffie is dat zo verholpen. Een 2 uur durende rit in het vooruitzicht…
Spullen in de bus,eventjes tot de snelweg rijden en dan maar de cruise control aan. De tomtom op mijn mobiel gaf een reistijd aan van 2 uur en 15 minuten. Mijn gewone tomtom geeft een reistijd van 1:51 minuten. Dat gegeven en het feit dat ik een kwartier eerder vertrek, voor de zekerheid, maken dat ik 50 minuten eerder zal aankomen dan geplanned!!
De rit is “rechtoe,rechtan”. Drenthe; een geweldig gebied! Op het moment dat ik de hoofdweg af gedirigeerd wordt komt tegelijkertijd,van tegenovergestelde rijrichting,een auto aan die ook die afslag moet hebben. Ik geef voorrang en denk nog dat die auto wel erg langzaam de bocht indraait. Ik zeg al hardop; “Schiet toch es op man!” Als ik goed kijk blijkt het Koen te zijn! Hahahha….. En zo gebeurt het dat wij samen veel eerder dan afgesproken op de stek arriveren. We maken kennis en Koen bespreekt snel met mij de mogelijkheden. We bevissen smalle slootjes. Veel smaller dan ik gewend ben. Een goede reden om de lange penhengels op te tuigen! Er is weinig dekking,dus enig afstand bewaren tot het water is inherent aan succes. Toch blijkt het zeer lastig. De vissen zien je al snel en het is dus zaak,in mijn ogen,langer op je voerstek te blijven. Ze komen uiteindelijk vaak terug.
Koen heeft goed voorwerk verricht en heeft in de afgelopen tijd flink wat voorgevoerd. Ik pak een stekje bij een buis. Activiteit is er genoeg. Peilen,haak aan de lijn en beazen. Er wordt direct bij het plaatsen van de pen onderwaterleven geregistreerd. De pen krijgt vreemde tikken. Ik sla 2 keer mis en besluit dan 1 maiskorrel aan de haak te doen. De pen duikt weg en ik haak een zeelt!!
12 jaar geleden voor het laatst....
Wat een vis al niet met je bakkes kan doen...
Het is 12 jaar geleden dat ik deze vis voor het laatst gevangen heb. Wat een prachtige vis… De dag is nu al geslaagd! Hierna besluit ik een ander gedeelte van de sloot te bevissen. De vissen schrikken al snel als je aan komt lopen en dan zie je de mooie boeggolven voor je uit rollen. Prachtig gezicht. Ik loop een stuk langs het water en plaats de pen her en der. Ik vang wat ruisvoorn en wat al niet meer. Uiteindelijk leg ik de pen in een open plekje tussen de waterplanten. Het blijft hier een tijdje stil. Ik voer enkele maïskorreltjes rond de pen en wacht het allemaal lekker af. Ondertussen vist Koen ook her en der wat resulteert in veel witvis vangsten.
Ja!! De pen krijgt 2 lome zakkers! Daarna 5 minuten niks. Dan zomaar een schim van karper die langs mijn pen foerageert. Weer 5 minuten stil… Dan uit het niets schiet de pen pijlsnel onder. Er viel niet op te slaan…. Shitterdeshit!! Kans verkeken. Ik besluit weer de andere kant van de sloot te bevissen. Hier zie ik een flinke bellenplakkaat over het water schuiven,in sneltrein vaart. Ik achtervolg de vis,maar niks helpt… Deze vis heeft iets op het menu wat ik niet bij me heb… Koen en ik besluiten eventjes te overleggen onder het genot van een heerlijk bakkie koffie,zittend in het gras. We hebben het over ons werk,manieren van vissen en nog veel meer. Een beetje “verkennen” zeg maar ;-). We besluiten naar een andere stek te gaan. De sloot is te smal en de stekjes te klein om er met zijn 2-en te vissen en dus laat Koen mij vissen. Koen loopt zelf met de camera in de aanslag achter mij aan. Hij wijst een plekje aan waar het flink dieper is dan gemiddeld in het water. Ik maak de hengel klaar,peil een keertje en daarna leg ik de pen in. Na 5 minuten hobbelt de pen al onder.. Ik sla vast op een mooie schubkarper!! Wat een krachtpatser zeg! Koen jubelt met mij mee! En ik ben al in de z(w)evende hemel met een Zeelt en een Karper….
Ik haak de eerste karper....
mooie vis....
We proberen het hier nog eventjes,maar er is verder geen eer meer te behalen. Hoeft ook niet.
Koen neemt mij verder mee,steeds dieper het wilde landschap in. Ik ben onder de indruk van dit schone landschap. Ik voel mij bijzonder goed in mijn element. We komen uit bij sloten die verbonden zijn d.m.v. buizen. De diepte van het water blijft mij verbazen op deze stekken. Ook heeft het water hier een totaal andere kleur dan in Westfriesland. Heeft wel te maken met de ‘zanderige’ grondstructuur,neem ik aan.
Onder het lopen schieten al verschillende karpers voor ons uit. De boeggolven bereiken weerszijden van de sloot. Tja,grote karper of smalle sloot? Dat mag je zelf raden… We komen weer uit bij een buis. Uiterst behoedzaam naderen we de stek die bevoerd is door Koen. Ik maak de hengel klaar achter wat rietplukken,op de knietjes. De laatste paar meters worden haast kruipend(knielend..) afgelegd en zo kan ik de pen perfect en stiekem op de goede plek plaatsen.
Volledige concentratie.....
Ook hier gaat het weer snel…Er schiet een karper weg.. De pen zakt wat weg…Ik controleer….Leg de pen weer terug…de pen gaat er langzaam vandoor..ik mis…boeggolf achterlatend… Ik ben er van overtuigd dat ik te vroeg aansloeg. Het was een te twijfelende aanbeet.. Ach,we gaan weer verder. Nog steeds vind ik het vreemd dat er een visser meeloopt met een camera en zonder hengel. We duiken nog een stukje verder het landschap in. Man!! Wat kan ik hier van genieten. Geen ander mens te bekennen dan de 2 jagers. Allebei met ‘wapen’. Ik was op dat moment eigenlijk al in een euforische roes! Er ligt nog een verbindingsbuis in het verschiet… We gaan nu op zo’n 15 meter afstand lopen van de oever. De vissen kunnen ons niet meer zien. Via een omtrekkende beweging besluipen we de buis vanaf de achterkant. Hierdoor hebben wij dekking van rietplukken. Er ligt wat vuil opgehoopt voor de buis. De boel wordt weer klaargemaakt en het pennetje zakt weer voor de buis…. Het zaakje drijft tegen het vuil aan en op zeker moment moet ik bijna op mijn buik liggen om het pennetje nog te zien. Ik voel Koen in mijn rug meekijken ;-). Tussen wat rietstengels door zie ik de pen,wederom binnen 5 a 10 minuten!!!, wegzakken… de lijn loopt weg… Slaan en hangen!!! Er volgt een brute krachtsexplosie onderwater. De 2 ponder CJW Boron Grafiet met Sigma 050 molen en 31/100 Daiwa Infinity Duo moeten aan het werk!
De hengel gaat hoepel rond. Ik moet wat meelopen met de vis vanwege wat obstakels in het water. Ik sta zichtbaar te genieten als een klein jochie. Ik krijg een glimp van de vis te zien. Zo! Das een beste schub! Oersterk,verwilderd en kerngezond! Misschien zijn deze vissen zelfs nog nooit gehaakt… Ik zweef, alweer……
Na een dril van pakweg 10 minuten,is de vis enigszins schepklaar. We scheppen de vis en ik aanschouw de absolute schoonheid van deze vis. Net zoals de voorgaande, is het schubbenkleed nagenoeg perfect. Bek is ook nog compleet ‘schoon’.
De vissen zijn wel allen wat dieper gehaakt dan wat ik gewend ben.
Apart,maar ook een teken dat zij het aas vol vertrouwen tot zich nemen. We genieten na. Koen…die weet ze wel te vinden…. Bij het terugzetten van de vis , langs het steile talud, verliest Koen zijn grip(foto’s maken) en zakt tot aan zijn knieholtes in het water. Tja,ook dat hoort er allemaal bij.
We beginnen aan de terugtocht. Er schieten weer karpers weg. Nee,we blijven niet hangen. Er is een stek die Koen mij graag wil laten zien. Aangekomen bij onze auto’s nemen we een flinke pauze. De stoeltjes worden uitgeklapt,koelboxen worden neergezet en we eten en drinken wat. Heerlijk zo in het zonnetje! Alvast een biertje tot ons nemend om het succes te vieren! Na een drie kwartier vervolgen wij ons weg….
Na ongeveer een kwartiertje gereden te hebben, komen we aan bij het volgende water. We lopen een flink stuk de weilanden in en komen uit bij een prachtig watertje. We pakken beiden een stek bij een buis. Al snel registreert de pen weer flink wat leven onderwater. Ik haak 2 ruisvoorns. Hierna besluit ik het water af te lopen en wat activiteit te zoeken. Hoe verder ik loop,hoe smaller het wordt en hoe roder het water wordt. Op een paar meter bij mij vandaan zie ik opeens een karper in de waterplanten happen. Ik maak weer een omtrekkende beweging en volg de vis. Ik leg de pen vlakbij de vis in. Althans,ik zag de vis niet meer,dus ik gokte de route…. De karper zwemt langs mijn pen en schrikt. Weg karper… Ik bevis nog een paar plekjes en besluit dan weer terug te lopen naar Koen. Inmiddels zit hij weer bij de buis. Ik pak een plekje bij hem in de buurt. We praten een beetje en plots zie ik fijne aasbelletjes rond mijn pen verschijnen! Dit herhaalt zich 3 keer..de pen krijgt 2 stootjes en dan vervolgt de vis zijn weg weer. Een paar seconden later slaat Koen vast op een karper. Yes!!!!! Dit was gewoon de vis die mijn maiskorrels links liet liggen. Maar nog belangrijker: Koen heeft nu ook een karper en dat stemt mij meer dan tevreden!!! De vis maakt een paar flinke salto’s en ik schiet wat plaatjes. De enigste foto’s die ik overigens heb gemaakt omdat ik bang ben vanwege stekherkenning. Ik ben nog niet zo bedreven in het bewerken van foto’s…
Koen schept de vis en er ligt weer een prachtige vis op de kant!
Koen heeft gelukkig ook zijn vis gevangen...
We genieten er van en gaan daarna snel weer door. Het valt wat stil nu. Er is een weersverandering op komst. Donkere wolken pakken zich samen boven ons en we besluiten naar de laatste stek van de dag te gaan;De Boerenbrug.
Daar aangekomen bemerken we een straffe,stevige wind. Niet goed. Maar eerst gaan we het avondeten nuttigen. Ik zet de bus dwars zodat de meeste wind tegen wordt gehouden. Koen zet zijn grote paraplu op,die we zekeren met een scheerlijn en haring. Een perfect onderkomen! Koen heeft overal aan gedacht; het gasstelletje gaat aan. De pan met water wordt verhit,met de zakjes sate als inhoud ;-). Heerlijk!! En zo eten we ons buikje vol en bespreken we nog veel dingen met elkaar en over elkaars priveleven. En zo leren wij elkaar wat beter kennen,stukje bij beetje.
De paraplu doet goed zijn dienst; Er is een heftige bui. Ondertussen zien we flink wat verderop een paard met berijdster aan komen hobbelen. We voelen ons ietwat opgelaten van wat die vrouw straks van ons zal denken..
Ze komt,met paard,vanachter de bomen tevoorschijn. Meteen ontwikkelt zich een brede grijns op haar gezicht. Nee,dit is niet wat je denkt,zeg ik in mijn hoofd… Ze ziet mij in mijn camouflage pakkie en stelt de logische vraag of we aan het jagen zijn. In principe stelt ze de juiste vraag,maar ik antwoordt met ‘Nee,we zijn aan het vissen.’ Ze vindt dat vreemd ,aangezien er totaal geen viswater in de buurt is en er alleen maar ruig natuur aanwezig is. Ik corrigeer mij enigszins door met mijn arm omhoog te zwaaien,alsof er ‘daar ergens’ viswater is. Onbedoeld breng ik dus mijzelf en Koen een beetje in de problemen… Maar ze lijkt het verhaal aan te nemen en wenst ons verder succes.
Mooi! De bui is voorbij en we gaan weer verder met vissen! We wandelen wederom een schitterend gebied in. We komen bij het water aan en het lijkt zinvol mijn regenbroek aan te trekken,gezien de flinke brandnetels en nat gras. Ik loop nog ff door zonder… om daarna flink geprikt te worden door die brandnetels.. Ok,regenbroek aan..
Ja,een mooi water is dit! Veel breder dan de voorgaande wateren met flink wat lelies en wat al niet meer. Onder het lopen zie je vissen weer voor je uit ‘rollen’…. We nemen allebei weer een stek in. Ik drop de pen bij een klein lelieveldje en voer wat harde maiskorrels bij. En ook hier weer snel teken van leven. De pen draait wat lome rondjes,zakt af en toe wat weg en dat gaat een paar minuten zo door. En dan loopt opeens de pen weg. Ik sla aan en haak een grote slijmjurk. Ach welja joh,die kan er ook nog wel bij. Hier blijft het ook een tijdje bij. Koen vangt nog wat ruisers en ook een brasem.
Naarmate de avond vordert neemt de activiteit voor eventjes toe,maar van aasgedrag is geen sprake. Ik mis nog een mooie aanbeet,die zeer waarschijnlijk van zeelt was. En dan valt alles stil…
Het is 22:20. Tijd om op te ruimen en het besef van de terugrit van een kleine 2 uur in mij te laten nestelen.
Wat een dag,wat een vissen en wat een gastheer!
Koen,wat een geweldige dag! Ik heb echt de volgende dag met mijn kop in de wolken gelopen. En bedankt voor het nemen van schitterende foto's!!!!
Ik heb ook het gevoel dat ik bijna een boek over deze dag kan schrijven,om alle indrukken juist weer te geven.
Ach,jullie doen het er maar mee!
Groet,
Dale
Abonneren op:
Posts (Atom)