Gemengde gevoelens

Volgend weekend gaat mijn gezinnetje met mijn schoonouders een weekje naar Texel... Helaas,na lang tobben heb ik besloten thuis te blijven vanwege een klus die ik precies in die week kan en moet doen. Voordale;ik ga de hele,godganse week in de avond vissen :-D. Het zal een lange en vermoeiende week gaan worden met slecht eten en hopelijk wat karpers. Nadale ; Wat ga ik de kids en Floor missen...een week alleen thuis....geen dames om mij heen...geen verhalen over de dag..geen leven in de brouwerij... Gelukkig werk ik de hele dag.Vreemde gewaarwording,alleen opstaan en alleen naar bed gaan.... Alle remmen gaan losgelaten worden op de karper! Plannetjes worden gesmeed,stekken gaan door het hoofd en vooral wordt het weer nauwlettend in de gaten gehouden. De ondiepe polders zijn het meest vatbaar voor (plotselinge) weersveranderingen en ik wil, uiteraard, het meeste rendement halen uit deze toch wel unieke situatie! Groet, Dale

Karperslijm en Hollandsch weer.

Om 5:30 gaat de wekker. Ik ben gisteravond lekker vroeg naar bed gegaan,na het in orde maken van de spulletjes. Zou het vandaag dan gaan lukken? Het weer voor vandaag zou onstuimig zijn,zo is voorspeld. Ik besluit dan ook om naar mijn oude,favoriete stek te rijden. Ik hoop er maar op dat, door de weersberichten,er weinig vissers actief zullen zijn. Groot is dan ook mijn blijdschap als ik bij het naderen van het water geen enkele auto zie staan! Het is een wonder... Ik stap uit de bus, pak mijn spullen en neem een diepe teug van de frisse lucht. Zo in mijn eentje voel ik mij op mijn best. Het is lekker kalm weer ook. Ik maak 5 voerplekken. 4 voerplekken maak ik bij jong,opkomend riet,stengeltjes die wat verder in het water staan en de laatste maak ik bij de T-splitsing. Ik maak vandaag gebruik van een licht,zwevend aangeboden aasaanbieding. Gewoon eens eventjes kijken wat dat mogelijk zou kunnen opleveren. Ik begin bij de T-splitsing en schenk mezelf een lekker heet bakkie koffie in. Het is gewoon weer genieten,zo langs het water. Al snel zie ik dat er veel meer activiteit van vis is,dan de weken hiervoor. Niet perse karper,maar gewoon, vis. Dat geeft me wel wat zelfvertrouwen. Ik merk dat ik toch wel vaak richting het kleine parkeerplaatsje aan het begin van de sloot kijk. Ik ben gewoon een beetje bang voor meer volk. Een klein beetje opgejaagd zelfs..... Na een uurtje verplaats ik mij naar de 2e voerstek. Ik heb de voerplekjes gemarkeerd met een stukje rood/wit afzet lint,wat ik aan het prikkeldraad van het hek heb bevestigd. Ideaal! Het pennetje wordt op een kleine meter uit de kant gezet,op een diepte van zo'n 40 cm., mooi tussen de rietstengels. De wind steekt wat op. Ondertussen doet de zon flink haar best. Dit weerbeeld had ik eigenlijk niet voor ogen vandaag. Er zouden buien met onweer over mij heen trekken... Ik vind het niet erg hoor. Uit het niets(8:15) krijgt het pennetje een licht zakkertje. Ik sta weer op scherp. Dan een paar minuten niets. Ik zie een stengel een tik krijgen en daarna zakt mijn pen loom weg. Ik wacht tot de volgwakertjes ook vertrekken en zet dan de haak.Het gevoel wat ik krijg als ik de vis aan de andere kant van de lijn voel is bevrijdend te noemen. Euforisch zou ik haast zeggen! De karper zwemt loom weg en neemt daarna een flinke spurt. Dan is het alweer snel gebeurd. Als ik de vis zie is hij toch groter dan ik eigenlijk verwachtte. En tonnetje rond! Wat een mooie vis zeg.Schepnet ligt in het water,ik dirigeer de vis boven het landingsnet en hoppa; de eerste karper van 2012 is een feit.Ik schat de vis tussen de 64 en 67 cm.

Ik was helaas mijn statief vergeten dus het is niet zo'n hele mooie foto geworden,maar die kop van mij hoef je natuurlijk niet altijd te zien... Mijn dag is in ieder geval al goed. Ik bevis de andere voerstekken,maar daar is geen eer te behalen. Ik vervolg mijn weg vlot weer terug naar de T-splitsing. Hier gaat het snel. Ik zit amper 10 minuten of ik zie de rietstengels alweer wat bewegen. Dan gaat de pen in een vloeiende beweging onder! Ik wacht weer tot de volgwakertjes vertrokken zijn en dan sla ik dus een gat in de lucht,een flinke boeggolf achterlatend... Shit! Was dat zomaar nummer 2?? Pfffff,door de adrenaline kloppen mijn ogen zowat uit mijn kop.... Ik besluit nog even te zitten,groet een vrouw die met haar hond voorbij komt wandelen en aanschouw een grijze bus aan de overkant,die overduidelijk een visstekje aan het zoeken is. Ondertussen zie ik de vrouw met hond regelmatig naar het hek met prikkeldraad lopen. Ik sta er niet bij stil..... En het busje komt steeds dichterbij. Blijft telkens even stilstaan om dan weer 10 meter verder te rijden.... Hij rijdt nu ter hoogte van waar ik zit. Ik blijf diep in de kant zitten,hopende dat ze mij niet zien. Ze blijven 10 minuten staan en besluiten dan om te keren.Ik slaak een diepe zucht.... Ik wil de andere stekken weer bezoeken,maar.......... waar zijn die markerings lintjes gebleven???? Ok Dale,ff rustig ademhalen...vrouw....hond.....dicht bij hek paar keer....1....2......3....10... Lieve mevrouw,ik begrijp uw natuurlijke opruimingsdrang,MAAR DOE DAT DE VOLGENDE KEER ALS IK KLAAR BEN MET VISSEN,JA! IK RUIM MIJN TROEP ZELF WEL OP! Gelukkig ken ik de stekken wel uit mijn hoofd,maar toch. Er komt een behoorlijke stroming opzetten en de wind begint ook steeds harder te waaien. Het is moeilijk om de boel netjes op zijn plek te houden.. Op de T-splitsing is er een flinke golfslag ontstaan. Een flinke kale plek,zo'n 10 meter bij mij vandaan,gevolgd door een boeggolf laat mij eventjes schrikken. Dit zag er groot uit. Maar helaas,de boel valt stil hier. Ik besluit de resterende 2 uurtjes van mijn visochtend op een andere stek af te maken.

Ik pak de boel in en rijd naar een stek waar ik mijn pb enkele seizoenen geleden na 5 minuten vissen te pakken had.De wind staat hier vol op mijn snufferd.

Man,man. Ik schat een lekkere kracht 7 hier,zo met die weilanden voor mijn neus. Ik maak 3 voerplekken. Een voerplek met harde mais en tijgernoten en 2 voerplekken met mais uit blik. De voerplek met harde mais en tijgernoot blijft stil,maar de voerplekken met zachte mais leveren aanbeetjes op. Net niet genoeg om door te zetten. De tijd is op en ik vind het allemaal prima zo. Het net stinkt weer naar karperslijm en ik ben meer dan tevreden! Op naar de volgende. Groet,

Karpervissen en muziek

Muziek... Muziek is een 2e hobby van mij. Muziek en karpervissen gaan hand in hand met elkaar,wat mij betreft. Muziek is emotie,(karper)vissen is emotie. Ik hou voornamelijk van de wat melancholische muziek stijlen. Denk aan; Mogwai,Explosions in the Sky,Deftones,The Twilight Sad,iLikeTrains..noem maar op. Allemaal muziek gestoeld op emotie.Met juist dat soort muziek denk ik vooral aan karpervissen; vroeg opstaan,mist,opkomende zon,een met de natuur,jagen,JAGER! De muziek zet mij op scherp.Alles wordt voorbereidt met muziek op de achtergrond.Die muziek geeft mij energie,keer op keer. Als ik ga vissen zitten er altijd bepaalde nummers in mijn hoofd die ik continue neurie.Zachtjes,uiteraard. Het is een van die dagen,een dag uit duizenden. Een nummer van de Deftones zit in mijn kop. Ik vang 3 70 plussers.http://metdepenopkarper.blogspot.com/2009/05/donderdag-21-mei.html Het nummer zit de hele dag in mijn kop.Het gaat allemaal "vanzelf". Soms sta ik wat verloren aan het water.Op dat moment komt er een nummer in mijn hoofd op en die geeft nou vaak het laatste zetje om door te bikkelen.... Wie weet wat aankomende zondag brengt....;-) Groet, Dale

Tussen wuivend riet en Nuon windmolens

Wuivend riet, windmolens en weilanden. Dat heb ik vooral gezien vandaag.Vervelend vind ik dat allerminst.

Ik bevis een nieuwe sloot.Een sloot die in elk geval een paar kilometer lang is en aan beide oevers begroeid is met riet,echt van dat hoge spul.In de zomer wordt het hier lastig vissen vanwege het riet,maar in de wetenschap dat geen enkele visser(tenzij een penvisser)er hier heil in zal zien om te gaan vissen,stemt mij vrolijk.Ik probeer ook deze sloot vanwege het feit dat hij direct aan het kanaal sluit.Het is hier ook net iets dieper dan de polderwateren die ik normaal bevis. Langs de kant staat er grofweg een meter tot 1,5 meter water.De karpers kunnen alle kanten op hier.

Ik begin aan de lange wandeling langs het uiterste randje van de weilanden. De boeren hebben de weilanden helemaal in gereedheid gebracht en ik wil hun gewassen niet beschadigen. Ook hier weer een steile wallekant. Ik glij her en der een paar keer bijna uit maar weet me recht te houden. Het gaat toch vrij soepeltjes en van gestamp is geen sprake. Ik maak de voerplekken. De wind staat wel vol op mijn kant. Dat vind ik nu wat minder, maar ik zie vandaag meer als een verkenningstochtje langs het "nieuwe" water. Na de voerplekken gemaakt te hebben,blijf ik even halt houden op de laatste voerplek.

Ik maak mijn penhengel in orde en dat is nog een hele opgave met die keiharde wind. Het lukt natuurlijk en dan keer ik terug naar de eerst gemaakte voerplek. Ik moet mijn pennetje 1 keer bijstellen. Ik doop de pen voor de 2e maal in het water en de pen gaat in 1 vloeiende beweging door,richting bodem. Ik wacht eventjes. Mmmmm,toch maar even kijken.Ik maak contact en er blijkt een vis aan te zitten! Een brasem nog wel... Die heeft het aas gegrepen in de vlucht naar de bodem! De vis verweert zich best kranig maar is niet opgewassen tegen de 1,75 ponder en 26/100... De vis is gauw terug in zijn element. Tegen beter weten in leg ik het pennetje weer op dezelfde plek.Ik wil eerst gewoon ff een heet bakkie koffie nuttigen. Daar heb ik nog geen tijd voor gehad. Ik blijf ook meteen een uur zitten op de stek. Na dat uur wil ik verkassen,maar de boel blijkt vast te zitten onder water. Ik probeer het een en ander, maar de boel breekt. In de volle wind maak ik een nieuw onderlijntje. Die beaas ik met harde maiskorrels en piepschuim balletjes. Dit heb ik uitgetest thuis totdat ik een mooi uitgebalanceerd aasje had. Helaas,de karper geeft op elk van de licht aangevoerde stekken niet thuis en ik besluit naar een ander watertje te gaan. Die ligt wat meer in de luwte. Hier kom ik vaker terug want ik vind dit een zeer interessant watertje. Aangekomen bij het andere water constateer ik inderdaad meer luwte. Ik kan hier volledig in de kant duiken met een dijkje achter mijn rug. Geen mens die me ziet,geen vis die me ziet. En ook nog eens het zonnetje vol in het gezicht. Eventjes genieten dus. Het is soms zelfs warm.Ik voer een paar plekjes aan en vis die weer af. Geen enkele tik op de pen. Er is buiten het zeer diverse, aanwezige gevogelte,geen enkel teken van leven. Ik struin een paar keer de plekjes af,maar mijn benen voelen loodzwaar aan. De redelijk zware tocht bij het eerste water heeft mij meer energie gekost dan ik had verwacht. Het is 13:15.Ik besluit te stoppen. Na 6 uur geen stootje gezien te hebben is mijn vertrouwen wat weggezakt. Ik ben ook moe van de wandeltochten over zwaar terrein. Volgende keer maar weer! Groet, Dale

Afzien,gedachten verzetten en bikkelen

Afzien,gedachten verzetten en bikkelen. De afgelopen 2 dagen waren geweldige dagen; rustige weersomstandigheden,lekkere temperaturen.Het gaf mij goede hoop voor de visdag van vandaag,samen met Hans Koeslag. Een afspraak hadden wij een week of 2 geleden gemaakt en vandaag was die dag! De weersberichten voor vandaag waren allerminst gunstig te noemen. Veel wind en maxima van 6 graden… Wat een verschil met de afgelopen 2 dagen! Ik voel mij er niet gerust op en besluit,in overleg met Hans,voordat we de polder induiken even wat voerplekken in het kanaal te maken. Eventjes een back-up voor het geval dat… Het kanaal……sjongejongejonge…..Ik doe een stap uit de bus en ik waai al zowat uit mijn wandel/bergschoenen… We maken snel de voerplekken en binnen 10 minuten zijn we alweer onderweg richting polderwater……met koude handen aan het stuur…. We arriveren bij het water. De wind staat vol in de lengterichting van de sloot.We hebben dus geen enkele beschutting en de karper dus ook nagenoeg niet. Mijn zelfvertrouwen krijgt hier al een klein deukje. Hans en ik lopen samen langs het water,de wind trotserend en de verdorde gele rietstengels in aanzicht. Een zeer laaghangende bewolking maakt het er ook al niet gezelliger op. Ondertussen beginnen tractors het land te ieren. Ik houd van die geur…kan er niets aan doen. Al van kleins af aan. We zoeken plekjes en bevoeren plekjes. Ondertussen worden de handjes al kouder…. We pakken ieder wat stekken. Weinig leven. Ik voer wat bij de buizen,waar het net eventjes dieper is. Ik pak nu een van die buizen en verbijt de kou… Hans zit er ook goed ingepakt bij,maar toch hebben we flink last. Oei! Opletten! De pen zakt uit het niets een cm.blijft eventjes zo staan en loopt zeer traag weg. Ik sla….Mis! G%$#^^me! Dit was er gewoon een! Ik bel Hans met dit bericht en zeg dat we ff moeten blijven volhouden. Het blijft bij deze aanbeet en een flinke vis die uit het water springt… We besluiten ons op te warmen bij de auto en even te bespreken wat we gaan doen. Het kanaal lijkt ons uiteindelijk toch niets vanwege de straffe wind die daar stond. Die was mogelijk daar nog straffer dan hier. Dat zouden we nooit lang volhouden. Hans oppert het idee om toch naar “mijn” ,tot voor kort, favoriete stek te gaan. Het feit dat we op een doordeweekse dag vissen en we misschien wel in een redelijke luwte terechtkomen doet ons snel beslissen; inpakken en wegwezen! Daar aangekomen maken we ieder wat voerplekjes en gaan daarna even relaxed een vers! gezet bakkie van Hans nuttigen. Hans,bedankt! Lekker ff een heet bakkie… Daarna gaan we aan de slag.Ik heb ook een plek gemaakt bij de T-splitsing.Deze stek heeft mij zo vaak een karper opgeleverd,die kan ik niet links laten liggen. De duiker levert niets op en na een uur besluit ik naar de T-splitsing te wandelen. Hans heeft ook nog weinig leven gezien,maar heeft her en der toch wat bellen waargenomen. Misschien dat er wat mensen hun telefoon daar in het water zijn kwijtgeraakt? Hans komt na verloop van tijd mijn kant oplopen. Hij neemt plek op zo’n 20 meter bij mij vandaan. En toch,na verloop van tijd dringt die kou weer binnen… Hij neemt een steeds prominentere plek in… Ik ril wat…. Ik krijg geen tik op de pen. Hans krijgt een megawoeste aanbeet waar niet op te slaan viel. Een kenmerkende aanbeet in dit water. Ook heeft Hans nog een karper weg zien knallen uit de kant onder het lopen… Ze zitten er dus toch! Ik krijg het steeds kouder. Ik kan ook mijn gekookte eitjes niet meer eten omdat ze compleet geplet zijn.Werkt ook niet echt mee. Ik hoor Hans een zwiep geven en zie hem in zwaar gevecht met een ijskoude brasem. Ik steek mijn duim op,hahahahah.Nee,dit gaat het niet meer worden… Om 8:15 lagen de pennen te water ,om 15:40 gingen de pennetjes er uit. Toch heb ik een soort van trots gevoel. Voor het eerst in mijn vissersmannen bestaan heb ik zo lang in de kou gezeten/gehurkt. Ik voel mijn voeten en handen nog steeds tintelen(21:50). Ik kan dit makkelijk onderbouwen; het virus is weer losgebarsten! Hans,bedankt voor je aanwezigheid en toch ook wel moed. Het was een zeer barre dag en jij had ook nog een flinke terugrit voor de boeg! Het was “gezellig” met je en we gaan weer verder als de(water)temperaturen beter zijn! Groet, Dale

Weer openbaar

Nu ik even de tijd heb gehad om na te denken over voorgaand bericht,heb ik besloten mijn Blog weer openbaar te maken.Het plezier wat ik heb van de reacties van vissers her en der, geven mij een dusdanig gevoel dat ik doorzet. Ik zal het misschien wat anders aanpakken dan voorheen en zal terdege rekening moeten houden hoe ik evt. toekomstige foto's zal gaan maken. Ik zal wat voorzichtiger moeten worden. In de wetenschap dat ik evt. stekkenpezers toch weer aftroef en altijd "mijn" eigen slootje wel weer vindt geeft me hoop. Alhoewel ik mij echt afvraag waarom er stekkenpezers zijn rond de stekken. Ik ben Koning Knollenvanger. Niets meer,niets minder.... Mannen, bedankt voor jullie reacties!(in vorig bericht) Die waren zeer nuttig!! Groet, Dale